Giriş

Orijinalini görmek için tıklayınız : ÇoooooooK Eskiden :(



Day Walker
27-01-2010, 07:35
ÇOCUKLUĞUMUZDA...

Bizim çocukluğumuzda annelerimiz çalışmazdı.
Okuldan eve geldiğimde boynumdaki anahtarla kapıyı hiç açmadım.
Hatta Babanım bile anahtarı yoktu.
Annem evimizin bir parçası gibiydi, hep evdeydi.
Her yere birlikte giderdik, zaten öyle çok da gidilecek bir yer yoktu ki.....

En büyük eğlencemiz sokaklarda oynamaktı.
Sokakta oynamak diye bir kavram vardı yani.
Cafelerde, alış veriş merkezlerinde buluşmazdık.
Okula arkadaşlarımızla gider, birlikte çıkar, oynaya,zıplaya yürüyerek gelirdik.

Servis falan yoktu. Ayakkabılarımız eskirdi.
Hatta öyle olurdu ki; çantalarımızı kaldırımlara koyar oyuna bile dalardık.
Annelerimiz bu durumu bildiklerinden kardeşlerimizle bizlere ekmek arası bir şeyler hazırlar gönderirdi.
Mahallemizdeki teyzeler Annemiz gibiydi.
Susayınca girer evlerine su içerdik.
Ya da pencereden bize bir sürahi bir bardak uzatırlar,hepimiz aynı bardaktan kana kana içerdik.
Kısacacı evine gidip gelen (...ki;sadece çişi gelen giderdi evine)elinde mutlaka yiyecekle dönerdi.
Anneleri o arada çocuğuna verdiği şeyden bizlere de gönderirdi.
Bu bazen bir kurabiye, bazen bir meyve olurdu.

Cebimizde harçlığımız olduğunda düşmesin diye çıkarır çantamızın üstüne koyar oyun bitince geri alırdık.

Çok garip ama kimse almazdı. Sokaklarımız evimiz kadar güvenli idi.
Düşünce kaldırırlar, kavga edince barıştırırlardı bizi...
Polisler gelmezdi kavgalarımıza, zabıtlar tutulmazdı.
Sonra kavgalarımız da öyle ustura, falçata ile olmaz,onlar nedir bilmezdik bile, asla kanla falan da bitmezdi, en fazla saçlarımızdan çeker, hayvan adları sayar, tekme atar, yine oyuna dalardık.

Birbirimizin suyundan içer, elmasına diş atardık.
Misket oynamaktan parmaklarımız kanar yine de mikrop kapmazdık.
Azar işitip, acillere taşınmazdık. Düşerdik ekmek çiğner basarlardı alnımıza, oyuna devam ederdik. Röntgenlere, ultrasonlara girmezdik.

Ben bizim çocukluğumuzu çok özledim.
Sokaklarımız ruhsuzlaştı sanki. Komşumu tanımıyorum ama evinin camında, temizliğe gelen kadını haftada bir görür kolay gelsin der konuşurum.
Onun dışında orada kim oturur hiç bilmem.
Evimizi kendimiz temizlerdik, kapı silmece; bilmem kaç kuruş hepimizin elinde bezler güle oynaya bitirirdik işleri.
Evlerimiz var, içinde yaşayan yok. Parklarımız var, içinde oynayan çocuk yok.
Ama her yıl sökülüp yenilenen kaldırımlar, lüks binalar, ışıl ışıl vitrinler, girip çıkan yapay insanlar...
Ruh yok, buz gibi buz, bu biz değiliz..

Tahta iskemlelerimizde oturan yaşlılarımız, onlara dede, nene diye
hatırını soran çocuklarımız yok oldu.
Ben kapılarında 'vale'lerin, 'bady'lerin beklediği yerlerden hep korkmuş çekinmişimdir.
Kapısını çarparak örtüyor diye çocuğuna kızıp, taksidini bitiremediği arabanın anahtarını, hiç tanımadığı birine vermek ters gelir bana.
Benim değildir bu kültür.
Ne ruhuma, ne kültürüme ne de cüzdanıma hitap eder.
Nedir bunlar?
Reklamlarla desteklenen beyni, ruhu ele geçirilmiş insanlar olduk.

Birbirimize yabancı, yalnızlıklarımızla yaşar olduk.
İyi de neden böyle olduk ?
Biz mi istemiştik?
Yoksa birileri mi böyle istedi?..
'Her toplum hakettiği gibi yönetilir'derler ya, hakettiği gibi de yaşar diyelim mi?

nime
27-01-2010, 08:07
Allahın vaadi gerçek olur ! Zira cahillik perde gibidir, dostu duşman duşmanı da dost gösterir. Güzel paylaşım kardeşim.

mmustu
27-01-2010, 08:07
yanlış hatırlamıyorsam miami tayfunda paylaşmıştı bunu çok güzel bir yazı

VTec_king
27-01-2010, 08:50
eski zamanları bence çok özledim
yoksa bu büyük şehirlerdemi böle oldu
küçük şehirlerde hala bölemidir..?

Ranthor
27-01-2010, 08:52
miami paylaşmıştı

!KO
27-01-2010, 08:55
eski zamanları bence çok özledim
yoksa bu büyük şehirlerdemi böle oldu
küçük şehirlerde hala bölemidir..?

valla bizi mahallenin çocukları hala aynı

misket top vs hepsini oynuyolar evıne gidip açıp pc basında değiller yani
nesile göre değişiyo bi önceki nesil ne yapıyosa onu yapıyolar
biz evde gecırseydık cocuklugumuzu suankılerde evde pc basında olurlardı :D


12 senedir bu mahalledeyim 2 kere hırsızlık olayı gordum

bi bizim eve girdi bide sokak lambaları calısmadıgı gun bordo doğan vardı onu çaldılar


ama bi sonraki nesil çok ama çok kötü olcak ondan eminim :mad:

MiaMi
27-01-2010, 08:58
Güzel bir paylaşım teşekkürler.

Ne garip hemen hemen herkes eskiyi anar oldu halbuki yeni günler yenilikler insanlara umut vermeli memleketin içine sıçtılar.

Dün gece avatara gittim ne güzel film yapmış adamlar doğa çevre ormanlar etkiledi valla beni.

VTEC®
27-01-2010, 09:02
Öncedende okumuştumda eskilere gidip gelmiştim yine aynı duyguyu yaşattı bana güzel yazı

BoraÇİFTÇİ
27-01-2010, 09:10
80-90 arasını anlatıyor resmen sokaklar oyun alanıydı sokak arasına taşlardan kale yapar top oynardık şimdi hiç bir yerde görmüyorum öyle birşey aksine çocuklar hep birbirlerinde kaçıyorlar .

Ae86
27-01-2010, 09:58
Çok teşekkurler paylaşım için gerçekten çoçukluğum bu şekilde geçti şimdi ise yaşadığım mahallede bunların yerinde yeller esiyor...

Eskiden evimizin arkasındaki parka gider kumda oynardık, hortumdan tulumbadan su içerdik.Bahçelerden mandalin koparırdık.Zillere basar kaçardık,misket oynardık legolar vardı kokulu silgiler vs Büyüklerin elleri öpülür böyle öğrendik biz, onlara saygı duymayı konuşurken saygısızlık etmemeyi.Annane,babanne,dedelerimizin ne kadar kıymetli olduğunu öğrendik.Atatürk sevgisiyle büyüdük şimdi ise bunun gibi bir çok şeyden yoksun yetişen gençler.1970-1980 yıllarındaki plakları dinliyorum ,tangolar,o senelerin film müzikleri,cazlar, pop müzikleri insanlar o zamanlar gerçekten müzik dinliyormuş şimdi ise saçma sapan anlamsız müzikler dinleniyor.Geçen günlerde 6 adet İzmirin eski fotoğraflarını buldum eski bir kitapçıda o zamnki evlerin,bahçelerin,ormanların güzelliğini görüceksiniz anlatmakla tarif edilmez.Her ne kadar bugünü yaşasakta eskiye daima bir özlem var içimde.

Ozan Özer
27-01-2010, 10:18
Güzel bir paylaşım teşekkürler.

Ne garip hemen hemen herkes eskiyi anar oldu halbuki yeni günler yenilikler insanlara umut vermeli memleketin içine sıçtılar.

Dün gece avatara gittim ne güzel film yapmış adamlar doğa çevre ormanlar etkiledi valla beni.

Özellikle son yorumu çok beğendim üstat..İnsan bu koca şehirde ufacıkta olsa bir huzur arıyor..Yeri hiç önemli değil..

GKS TypeR
27-01-2010, 10:47
bi ana eskiye gittim geldim çantalarımızdan kale yapardık. ne güzel günlerdi payşamı için teşekkürler

Mutu
27-01-2010, 11:28
Aynen şimdilerde çocuklugumdan hiç birşey göremiyorum . Hergün misket oynardık , sokaklarda top oynardık , bisiklete binerdik , yaşardık hayatı istediğimiz gibi . Ama şimdinin çocukları , ezbere yaşamayı öğrendi , git gel oku yat kalk , test çöz vs. Gerçekten çok yazık , neredeydik nereye getirildik . Şimdi bakıyorum cocuklar 6. sınıftan başlıyorlar dershaneye gtmeye bu psikolojiyi bu yastan yasamaya başlayan insandan çok birşey beklenemez . Okullara bakıyorum hepsinin elinde bir cep telefonu en yenisinden vs.

Çok şey değişti iyi yönde bir değişim de göremiyorum , belki hayatları kolaylaştı diyebilinir ama ben önceki zor haliyle daha mutluydum , şimdiki cocuklara sormak lazım onlar da mutlu mu ?

MertS
27-01-2010, 11:41
yahu çok eskilere gitmek yok ben doğduğumdan 00'a kadar u gelenek devam etti.. 00da yeni nesille bu devir kapandı.

biz hala mahalledki arkadaşlarımızla kaleden kaleye oynarız,aylık oynarız ,alman kale oynarız , bir kartpo oynamışız anlatamam ya tüm eski kadro.. ve hani abiminde izne geldiği dönem onun arkadaşları mahalle kavramında büyüyenler bilir "abilerimiz" adı önemli değil herkesin abisi onlar :D çok güzeldi ya :)

farklar,,o zaman üstümüze başımıza ne giydik diye takmazdık,şimdi şık kıyafetlerle oynadık,yanımızdaki okulun bahçesi topraktı ve ağaçlıktı komple değişti.. evimizin bahçesi beton du asfalt yani örme taş döşendi büyük kısmı otopark oldu apartmana.