gorke
25-10-2010, 19:14
Atıl Atılgan abimizin babası cuma günü hayata gözlerini yummuş. Ben şahsen Atıl abi küçük bir selam verince dünyalar benim oluyor. Hayat hikayesini, ralli ve otomobil tutkusunu yakından takip ettiğim için değerli bir büyüğüm benim için. Bursa yerel basınında Kahraman Atılgan amcamızda aynı özelliğe sahipmiş.Atıl abinin paylaştığı bir köşe yazısını okuduktan sonra öğrendim detayları. Atıl abi allah sana ve ailene daha uzun sağlıklı yıllar nasip etsin. Tekrardan başın sağolsun.
o köşe yazısınıda paylaşmak istiyorum ben çok etkilendim. nur içinde yatsın abim.
Gerçi… Son 15 yılında köşesine çekilmiş, olanı biteni uzaktan izleyen bir yapıya bürünmüştü. Ama Bursa’da, özellikle de yerel basında etkili gazeteci tanımının en önemli örneklerinden biriydi.
Bursa’nın bugünkü kadar büyük ve kalabalık olmadığı yıllarda bürokrasinin ve siyasetin üzerinde inanılmaz derecede etkili bir gazeteciydi. Onun bir isteğini yerine getirmeyecek, söylediğini dinleyip de yapmayacak seçilmişinden atanmışına bürokrat ya da siyasetçi yoktu.
1977 yılında gazeteciliğe başladığımızda, diğer genç meslektaşlarımız gibi bizim için de Kahraman Atılgan tam bir gazetecilik idolüydü.
Öyle ki…
O yıllar, bizim gibi genç gazeteciler Kahraman Abi selam verdiğinde resmen dünyalar bizim olur, çok sevinirdik.
Bununla birlikte…
Valilikte, belediyede, siyasi partilerin ya da sendikaların basın toplantılarında, kente gelen devlet adamı, bakan ya da liderlerin toplantılarında Kahraman Abi’ye bakardık.
Onun…
Neyi nasıl sorduğuna dikkat ederdik. Ertesi sabah da, birlikte izlediğimiz o haberi Kahraman Atılgan’ın nasıl yazdığını okumak için sabırsızlanırdık.
Gazetecilikte ondan çok şey öğrendik.
Pek çok haberi birlikte izledik, pek çok haberin peşinde birlikte koştuk, birlikte heyecanlandık, birlikte sevindik, sonuca ulaşamadığımız haberlere birlikte üzüldük.
Bir dönem de…
Kahraman Abi’nin 70’li yılların sonlarında gazetecilikteki en yakın arkdaşı olan, bizim de özellikle polis-adliye muhabirliğindeki hocalarımızdan Mümin Çotak ile birlikte, üstelik ayrı gazetelerde çalışmamıza karşın çok yakın çalışma sergiledik.
Yıllarca çok yakın olduğumuz Kahraman Atılgan’la 1990 yılında Olay’a geldiğimizde birlikte çalıştık. Dert Babası sütüununda kent ve kentte yaşayanların sorunların duyurnada aracılık ediyordu.
Ayrıca…
Bursa basınına verdiği hizmetin yanında, Bursa’nın canlı arşivi gibiydi.
Son yıllarda yürümede ve hareket etmede zorluk çekse bile geçmişe ait isimleri ve olayları inanılmaz ayrıntılarla hatırlardı, biz de ondan bilgi desteği almaya devam ederdik. Bursa Gazeteciler Cemiyeti Lokali’ne sık geldiği için son günlerinde sık sık görüşme fırsatımız oldu.
O Bursa’nın bir döneminde etkili olmuş, gazeteciliğe damga vurmuş bir büyüğümüzdü. Bizim için önemli biriydi. Bursa Gazeteciler Cemiyeti Başkanı dostumuz, meslektaşımız Nuri Kolaylı sabah arayıp “Kahraman Abi’yi kaybettik” dediğimizde donduk kaldık. Gözümüzde anılar canlandı. Geçmişe giitk, bugüne döndük.
Bursa basını Kahraman Abi’sini ya da yeni arkadaşlarımızın deyişiyle Kahraman Amca’sın kaybetti. Cenazesi bugün ikindi namazında Ataevler’deki Selimiye Camii’nden kaldırılacak.
Hepimizin başı sağ olsun. Allah rahmet eylesin.
Alıntıdır; AHMET EMİN YILMAZ
o köşe yazısınıda paylaşmak istiyorum ben çok etkilendim. nur içinde yatsın abim.
Gerçi… Son 15 yılında köşesine çekilmiş, olanı biteni uzaktan izleyen bir yapıya bürünmüştü. Ama Bursa’da, özellikle de yerel basında etkili gazeteci tanımının en önemli örneklerinden biriydi.
Bursa’nın bugünkü kadar büyük ve kalabalık olmadığı yıllarda bürokrasinin ve siyasetin üzerinde inanılmaz derecede etkili bir gazeteciydi. Onun bir isteğini yerine getirmeyecek, söylediğini dinleyip de yapmayacak seçilmişinden atanmışına bürokrat ya da siyasetçi yoktu.
1977 yılında gazeteciliğe başladığımızda, diğer genç meslektaşlarımız gibi bizim için de Kahraman Atılgan tam bir gazetecilik idolüydü.
Öyle ki…
O yıllar, bizim gibi genç gazeteciler Kahraman Abi selam verdiğinde resmen dünyalar bizim olur, çok sevinirdik.
Bununla birlikte…
Valilikte, belediyede, siyasi partilerin ya da sendikaların basın toplantılarında, kente gelen devlet adamı, bakan ya da liderlerin toplantılarında Kahraman Abi’ye bakardık.
Onun…
Neyi nasıl sorduğuna dikkat ederdik. Ertesi sabah da, birlikte izlediğimiz o haberi Kahraman Atılgan’ın nasıl yazdığını okumak için sabırsızlanırdık.
Gazetecilikte ondan çok şey öğrendik.
Pek çok haberi birlikte izledik, pek çok haberin peşinde birlikte koştuk, birlikte heyecanlandık, birlikte sevindik, sonuca ulaşamadığımız haberlere birlikte üzüldük.
Bir dönem de…
Kahraman Abi’nin 70’li yılların sonlarında gazetecilikteki en yakın arkdaşı olan, bizim de özellikle polis-adliye muhabirliğindeki hocalarımızdan Mümin Çotak ile birlikte, üstelik ayrı gazetelerde çalışmamıza karşın çok yakın çalışma sergiledik.
Yıllarca çok yakın olduğumuz Kahraman Atılgan’la 1990 yılında Olay’a geldiğimizde birlikte çalıştık. Dert Babası sütüununda kent ve kentte yaşayanların sorunların duyurnada aracılık ediyordu.
Ayrıca…
Bursa basınına verdiği hizmetin yanında, Bursa’nın canlı arşivi gibiydi.
Son yıllarda yürümede ve hareket etmede zorluk çekse bile geçmişe ait isimleri ve olayları inanılmaz ayrıntılarla hatırlardı, biz de ondan bilgi desteği almaya devam ederdik. Bursa Gazeteciler Cemiyeti Lokali’ne sık geldiği için son günlerinde sık sık görüşme fırsatımız oldu.
O Bursa’nın bir döneminde etkili olmuş, gazeteciliğe damga vurmuş bir büyüğümüzdü. Bizim için önemli biriydi. Bursa Gazeteciler Cemiyeti Başkanı dostumuz, meslektaşımız Nuri Kolaylı sabah arayıp “Kahraman Abi’yi kaybettik” dediğimizde donduk kaldık. Gözümüzde anılar canlandı. Geçmişe giitk, bugüne döndük.
Bursa basını Kahraman Abi’sini ya da yeni arkadaşlarımızın deyişiyle Kahraman Amca’sın kaybetti. Cenazesi bugün ikindi namazında Ataevler’deki Selimiye Camii’nden kaldırılacak.
Hepimizin başı sağ olsun. Allah rahmet eylesin.
Alıntıdır; AHMET EMİN YILMAZ