SErhat.
06-11-2010, 23:56
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/4-13.jpg
Mavi yakalı Mitsubishi Evo son zamanlarda olgunlaştı, ancak 'hardcore' FQ-400 gençlik kaygılarını geri getirmeye söz veriyor. Sorun şu ki, artık BMW M3 parasına satılıyor.
"Mitsubishi" ve "Evo" kelimelerini her duyduğumda su yüzüne çıkan bazı sahneler var kafamda. İlki, eskiden evo dergisine gidip gelirken kullandığım yoldaki hızlı sağ viraj: 4. viteste yaklaş, fren noktasını pas geç ve onun yerine direksiyonu geç çevir, ardından frenlere yüklen, koyu gri Evo VIII MR FQ-340 yanlamaya başlasın, tekrar tam gaz, belki biraz kontra ver ve ardından araba doğrulurken dikiz aynasından geride bıraktığın dört donuk ama belirgin lastik izine bak. Ve bunu her gün tekrarla.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/1-19.jpg
Diğeriyse bir zamanlar İsveç Rallisi'nin bir etabının düzenlendiği dar bir patikanın üstünde, kar lastikleriyle buz gibi havayı içine çeken bir Evo IX MR FQ-360: İki tarafta ağaçlar, sıkışmış kar, açık bir hava ve, korku ve adrenalinle gözleri fal taşı gibi açılmış Grönholm taklidi yapan ben (pek iyi değildim). Gidiş-geliş bir yoldu ve Evo her santimetresini ve biraz daha fazlasını kullanıyordu.
Aptalca bir davranış mı? Kesinlikle. Aslında iki durum da o kadar absürd ki sanki onları hayal etmiş gibiyim, ama o zamanlar dünyanın en doğal şeyiymiş gibi geliyorlardı: Gördüğünüz gibi, Evo sizden daima çılgınca bir katılım bekliyordu. Acımasızca hız ve hakimiyetin peşinde koşuşu, kontrollerinin hassasiyeti ve dört-silindirli sağlam turbo motoru, beyninizde bir "kamikaze" şalterini kaldırıyor. Kulağa popülist geliyor ama tamamen doğru. Şahsi tecrübelerime göre başka hiçbir şey "hmmm, 3. viteste şu kör sol viraja bir dalalım ve neler olacağını görelim"i size Evo'nun yaptığı gibi düşündürtmüyor. Benzersiz bir derinliğe sahipler.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/2-17.jpg
Ardından Evo X çıkageldi. Demir bloklu 4G63 motoru terk eden, ralli homologasyonu kökenlerine sahip olmayan ilk Evo, sihri korurken hitap edilen kitleyi genişleten bir Evo. Sonradan anlaşılıyor ki bu kulağa 4. viteste dönülen sağ virajdan bile delice geliyor... M3'leri ve 911'leri kovalayan, sert sürüşlü, gürültülü, hiperaktif bir sedanın hitap ettiği kitleyi onu yumuşatmadan, tepkilerini uyuşturmadan ve çekiciliğinin en temelini feda etmeden nasıl genişletebilirsiniz ki? Mitsubishi cevabı çabuk buldu: "Yapamazsınız". Evo X çoğu standarda göre süper-çevik, süper-hardcore ve korkutucu derecede hızlı bir makine, fakat tüm o geçmiş Evo'ların hayaletleri omuzlarında oturuyor. Basitçe o kadar çılgın, o kadar kararlı hissettirmiyor ve belki de en kötüsü, yeni yaşanabilir kabini ve artırılmış kalitesi, halen bir BMW ya da Audi'nin fersah fersah gerisinde.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/3-16.jpg
Mitsubishi İngiltere, Evo'nun sönmeye yüz tutmuş kıvılcımından acı duymuş olacak ki, Lancer'ın fitilini yeniden ateşlemek için, tüm Evo kahramanlarının anısını yaşatması ve Evo X'in halen o bilindik sihre sahip olduğunu kanıtlaması gereken bu otomobili geliştirdiler: Evo X FQ-400. Alüminyum bloklu 4B11 motorun geliştirilmiş enjektörleriyle yeni bir hibrid turbosu var ve çok daha rahat nefes alıyor. 6500 d/d'da 405 bhp ve 3500 d/d'da 540 Nm üretiyor. Süspansiyon (amortisörler Bilstein, yaylar Eibach) önde 30 mm, arkada 25 mm daha alçak ve iz genişliği 20 mm daha fazla. Frenler artık 6-pistonlu monoblok Alcon kaliperlere ve 365 mm'lik disklere sahip, ve yol tutuş Toyo Proxes R1R lastiklerin sardığı yeni hafif 18"lik jantlarla iyileştirilmiş. Çıkıntılı karbonfiber splitter'ı, tavanın arkasındaki sivri çıkıntıları, devasa merkezi egzozlu arka difüzörü ve bol hava girişli benzersiz kaputu eklediğinizde, FQ-400 pek sevilen Evo VI'nın saldırganlığını yakalamayı şüphesiz başarıyor.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/6-13.jpg
Peki devleri deviren kahramanı yeniden canlandırdı mı? Belki de hayır. Gördüğünüz üzere FQ-400 £49.999'a satılıyor, deri kaplamayla beraberse £51.499'a çıkıyor. Ulaşılabilir performans şampiyonu olarak ün salmış bir otomobil için bu oldukça yüklü bir miktar. Aslına bakarsanız, daha ucuza bir BMW M3 Sedan ya da Coupe alabiliyorsunuz. Ups. Dünya düzenini yeniden sağlamak adına, çift-kavramalı M DCT şanzımana sahip bir M3 Coupe - en popüler M3 türevi ve £59.380 ile tam donanımlı - FQ-400'ün yanında hizada duruyor. Halen aradaki fiyat farkı rahatsızlık verecek kadar az (özellikle de bayi indirimleri gibi unsurları hesaba katarsanız), dolayısıyla Evo bir anda sürklase edilmemek ve yoldan çıkarılmamak için çok, ama çok etkileyici olmak zorunda.
Sersemlemiş. Bir Evo size böyle hissettirmeli. Sanki durdurulamaz bir gürültü, ivmelenme ve vahşi frenaj seline kapılmış, bir virajın göbeğinde zemini kazımış, viraj girişinde azami çeviklik için hafifçe dans eder ya da düzlüklerde alçaktan uçar gibi. Tanrıya şükür - FQ-400 bu delice hassasiyete sahip, orta devirlerde ciğerlerini olması gerektiği gibi dolduruyor, virajları kendinden emin bir direksiyon girdisini acemice gösterecek kadar tetikte dönüyor ve sanki şehvetini geri kazanmış gibi sinirli sesler çıkartıyor. Rahat bir nefes alarak yavaşlıyorum - FQ-400 hor görülesi bir makine değil, eklenen her beygir ve şasi değişikliği Evo X'un donukluğunu, gizli potansiyelini ortaya çıkarmak adına, bir miktar süpürmüş.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/15-3.jpg
Standart haliyle sofistike ama berbat biçimde ruhsuz dört-silindirli MIVEC motor, sonunda rahmetli 4G63'ün sınıfı geçen bir etkisini yaratmayı başarıyor. Eski ikonun metalik tınısını pek yakalayamıyor fakat 3000 d/d'dan itibaren gerçekten koltuğa yapıştırıyor ve 4500-6000 d/d arasında lastiklerin temas ettiği yüzeyi emip boyun kaslarınızı zorlayan o özel büyük-turbo acımasızlığına sahip. 7800 d/d'ya kadar çevirebiliyor ve gitgide kabalaşan sesine rağmen bu son devirlere ulaşmaya değiyor, zira halen ayağınızın altında güç üretilmeye devam ediyor ve böylece 5-ileri şanzımanın bir sonraki kademesine geçtiğinizde yeniden o yıkıcı tork dalgasının tam ortasına düşüyorsunuz.
Şanzıman soğukken sert ve gıcırdıyor ama sert ve metalik bir aksiyona hızlıca hazır hale geliyor. Yalnızca 6. kademeyi özlüyorsunuz çünkü FQ-400 ilk dört vitesi çok çabuk çiğniyor. Son oran, otoban kullanımı haricinde başvurmak için fazlaca uzun kalıyor.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/13-6.jpg
İlk sürpriz? FQ-400, Super-All Wheel Control'üne (aktif merkezi diferansiyel, aktif sapma kontrolü, spor ABS ve denge konrol sisteminin birleşimi) rağmen bazı açılardan oldukça analog bir tecrübe sunuyor. 5-ileri şanzıman muhtemelen bunların en belirgini, ciyaklayan Alcon frenlerse uygulanan hafif basınçlarda biraz yumuşaklar ama ardından yolu ısırarak lastiklerin yolla temas yüzeyinde neler olduğunu çok net bir biçimde bildiriyorlar. Alçaltılmış süspansiyon gürültülü çalışıyor - bir Elise gibi tıkırdıyor ve dıngırdıyorlar - fakat büyük hızlarla parçaladığınız zemine sizi daha fazla yaklaştırma yolundaki basit ancak etkili bu yönteme güç katıyorlar.
Yani işler FQ-400 için yolunda gözüküyor. Hakikaten hızlı hissettiriyor ve çekingen bir agresifliği var - vites düşürmelerde çıtırdıyor, viraja arka iç lastiği havada giriyor ve ardından viraj çıkışında hafif bir yanlama seansına teşvik için arka Toyo'larına gücü serpiştiriyor. Bir Evo gibi hissettiriyor. Ancak bazı kaygılar mevcut: Hafif, hızlı fakat histen neredeyse tamamen yoksun direksiyon, frenlerin, vites kutusunun ve süspansiyonun sağladığı saf bağlantıya dinamik açıdan ters düşüyor. Evo'ların daima müthiş tepkili bir burunları ve oldukça hafif bir direksiyonları olmuştur, fakat bu düzene alışmanız genellikle yalnızca birkaç kilometre alır. Ancak onlarca kilometre geçmesine rağmen ben gene de FQ-400'le bir viraja güven içinde, rahat rahat giremiyorum. R1R'lar gerçekten iyi bir tutuş sunuyorlar fakat direksiyon bu tutuşun miktarını gizlemenin bir yolunu buluyor. Ve temas yüzeyinden biraz uzaklaşmaya başladığınızda, hızlı bir dönüşte hafif bir önden kayma nabız yükseltici bir şok olarak ortaya çıkıyor, ufak ve ani bir arkadan kaymaysa derin bir rahatsızlık veriyor.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/9-5.jpg
M3 bir şeytan. Korkutucu ya da başarısızca çözümlendiğinden değil; FQ-400'ün zırhındaki en küçük sıyrığı ortaya çıkartmak, açıklığa tırmığını geçirmek ve derin bir yarık haline gelene kadar çevirmek için yaratılmış gibi görünmesinden. 4-litrelik V8'i Evo'nun müthiş orta devir performansına erişemiyor ama üst devirlerde daha yüksek çekiş sağlıyor ve daha da fazla devir çeviriyor. 7-ileri M DCT şanzıman çok hızlı ve insafsız - daha kısa oranları var ve M3'ün devamlı formunun zirvesinde kalmasını sağlayan bir verimlilik sunuyor. Peki ya şasi? Tek kelimeyle sihirli. Sürüşü daha sessiz, ancak daha yavaş ve ağır direksiyon ile koltuktan gelen bildirimlerler, her türlü parazitten arındırılarak yüksek bir netlik seviyesine ulaştırılmış. Dengesi de fevkalade. Hiç önden kaymıyor ve itimat edilecek harika bir çekiş sunuyor - çoğu zaman M3 herhangi bir viraja basitçe dalıyor, etrafını oyuyor ve fırlayarak çıkıyor. 10 denemenin 8'inde FQ-400'ün dilini dışarıda bırakıyor - arabanın katıksız kalitesini, iDrive'ın sofistikeliğini ve bir M3'e £50k+'ya sahip olabilmenin verdiği doğal iyi hissettirme etkisini görmezden geldiğinizde bile.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/11-8.jpg
Ancak şüphesiz FQ-400 yerini geriye kalan o iki denemede buluyor, ki Evo daima orada başarılı olmamış mıydı? Eğer yeteneği katıksız süratle ölçecek olursanız, sanırım FQ-400 yolda M3'ü ucu ucuna geride bırakıyor. Toyo lastikler bir harika ve her ne kadar M3'ten biraz daha fazla önden kayıyor olsa da, gene de Evo'nun tehlikeleri etkisizleştireceğini ve ardından düzeltme gerektirmeyecek kadar yumuşak biçimde arkadan kaymaya geçeceğini bilmenin güveni içinde, onu tam gaz kullanabilirsiniz. Direksiyonu sertçe çevirirken aynı anda frene oturma özgürlüğünü veriyor ve o mükemmel frenlerle birleştiğinde, Evo zor yollara dişlerini sıkmış şekilde fırlatılabiliyor.
M3 daha hafif bir dokunuş ve limitlerde muhtemelen daha fazla yetenek gerektiriyor, fakat M DCT ile bakımsız yan yollarda gerçekten ateşli bir otomobil. Dahası, bozuk bir yolda motorunun tüm gücünü serbest bıraktığınız vakit kütlesi süspansiyonlarından kaçıp gidiyor gibi hissettiren Evo'dan daha iyi bir gövde kontrolü var. Aksine BMW'yi zor durumda bırakmak çok zor ve siz ona daha fazla soru sordukça o sizi daha fazla etkiliyor. Siz onu zorluyorsunuz, ardından o sizi, motoru capcanlı tutuyorsunuz (ki harika şanzımanla bunu başarmak kolay - her ne kadar daha hızlı modlarda vites değişimleri sırasında bir "dalgalanma" yaşanıyor gibi olsa da) ve gücünün her damlasını minimum telaşla yola aktarıyor. Belki de yüzde 5 ya da 6 daha yavaş gidiyorsunuz... ama yaşadığınız deneyimin kalitesi bu kadar yüksekken kimin umrunda? 50 km/s ya da 150 km/s'yle giderken, geniş otobanlarda ya da buruşuk yan yollarda, daha memnun edici ve daha tutarlı olan otomobil M3. Bu kadar.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/5-12.jpg
Belki de bu sert oldu: Evo X FQ-400 çılgın ve asabi ama en nihayetinde arabanın fiyatı tecrübeyi mahvediveriyor. Tam keyfini sürerken, hayatınıza şükrederken, hoplarken ve zıplarken ve yanlarken bile, o rakam - £50.000 - beyninizde çınlanmayı sürdürüyor. İç mekanının ve genel üretim kalitesinin asla satış fiyatının karşılığını vermeyeceğini sanırım hepimiz biliyorduk; ancak M3, FQ-400'ü dinamik olarak da ifşa ediyor. Mitsubishi İngiltere'nin, iftira atılmış Evo X'in gururunu tazeleme çabasını ve inancını takdir ediyorum, fakat £49.999 bu otomobilin boyunu aşıyor.
Sonuç:
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/14-4.jpg
*Alıntıdır.
Mavi yakalı Mitsubishi Evo son zamanlarda olgunlaştı, ancak 'hardcore' FQ-400 gençlik kaygılarını geri getirmeye söz veriyor. Sorun şu ki, artık BMW M3 parasına satılıyor.
"Mitsubishi" ve "Evo" kelimelerini her duyduğumda su yüzüne çıkan bazı sahneler var kafamda. İlki, eskiden evo dergisine gidip gelirken kullandığım yoldaki hızlı sağ viraj: 4. viteste yaklaş, fren noktasını pas geç ve onun yerine direksiyonu geç çevir, ardından frenlere yüklen, koyu gri Evo VIII MR FQ-340 yanlamaya başlasın, tekrar tam gaz, belki biraz kontra ver ve ardından araba doğrulurken dikiz aynasından geride bıraktığın dört donuk ama belirgin lastik izine bak. Ve bunu her gün tekrarla.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/1-19.jpg
Diğeriyse bir zamanlar İsveç Rallisi'nin bir etabının düzenlendiği dar bir patikanın üstünde, kar lastikleriyle buz gibi havayı içine çeken bir Evo IX MR FQ-360: İki tarafta ağaçlar, sıkışmış kar, açık bir hava ve, korku ve adrenalinle gözleri fal taşı gibi açılmış Grönholm taklidi yapan ben (pek iyi değildim). Gidiş-geliş bir yoldu ve Evo her santimetresini ve biraz daha fazlasını kullanıyordu.
Aptalca bir davranış mı? Kesinlikle. Aslında iki durum da o kadar absürd ki sanki onları hayal etmiş gibiyim, ama o zamanlar dünyanın en doğal şeyiymiş gibi geliyorlardı: Gördüğünüz gibi, Evo sizden daima çılgınca bir katılım bekliyordu. Acımasızca hız ve hakimiyetin peşinde koşuşu, kontrollerinin hassasiyeti ve dört-silindirli sağlam turbo motoru, beyninizde bir "kamikaze" şalterini kaldırıyor. Kulağa popülist geliyor ama tamamen doğru. Şahsi tecrübelerime göre başka hiçbir şey "hmmm, 3. viteste şu kör sol viraja bir dalalım ve neler olacağını görelim"i size Evo'nun yaptığı gibi düşündürtmüyor. Benzersiz bir derinliğe sahipler.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/2-17.jpg
Ardından Evo X çıkageldi. Demir bloklu 4G63 motoru terk eden, ralli homologasyonu kökenlerine sahip olmayan ilk Evo, sihri korurken hitap edilen kitleyi genişleten bir Evo. Sonradan anlaşılıyor ki bu kulağa 4. viteste dönülen sağ virajdan bile delice geliyor... M3'leri ve 911'leri kovalayan, sert sürüşlü, gürültülü, hiperaktif bir sedanın hitap ettiği kitleyi onu yumuşatmadan, tepkilerini uyuşturmadan ve çekiciliğinin en temelini feda etmeden nasıl genişletebilirsiniz ki? Mitsubishi cevabı çabuk buldu: "Yapamazsınız". Evo X çoğu standarda göre süper-çevik, süper-hardcore ve korkutucu derecede hızlı bir makine, fakat tüm o geçmiş Evo'ların hayaletleri omuzlarında oturuyor. Basitçe o kadar çılgın, o kadar kararlı hissettirmiyor ve belki de en kötüsü, yeni yaşanabilir kabini ve artırılmış kalitesi, halen bir BMW ya da Audi'nin fersah fersah gerisinde.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/3-16.jpg
Mitsubishi İngiltere, Evo'nun sönmeye yüz tutmuş kıvılcımından acı duymuş olacak ki, Lancer'ın fitilini yeniden ateşlemek için, tüm Evo kahramanlarının anısını yaşatması ve Evo X'in halen o bilindik sihre sahip olduğunu kanıtlaması gereken bu otomobili geliştirdiler: Evo X FQ-400. Alüminyum bloklu 4B11 motorun geliştirilmiş enjektörleriyle yeni bir hibrid turbosu var ve çok daha rahat nefes alıyor. 6500 d/d'da 405 bhp ve 3500 d/d'da 540 Nm üretiyor. Süspansiyon (amortisörler Bilstein, yaylar Eibach) önde 30 mm, arkada 25 mm daha alçak ve iz genişliği 20 mm daha fazla. Frenler artık 6-pistonlu monoblok Alcon kaliperlere ve 365 mm'lik disklere sahip, ve yol tutuş Toyo Proxes R1R lastiklerin sardığı yeni hafif 18"lik jantlarla iyileştirilmiş. Çıkıntılı karbonfiber splitter'ı, tavanın arkasındaki sivri çıkıntıları, devasa merkezi egzozlu arka difüzörü ve bol hava girişli benzersiz kaputu eklediğinizde, FQ-400 pek sevilen Evo VI'nın saldırganlığını yakalamayı şüphesiz başarıyor.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/6-13.jpg
Peki devleri deviren kahramanı yeniden canlandırdı mı? Belki de hayır. Gördüğünüz üzere FQ-400 £49.999'a satılıyor, deri kaplamayla beraberse £51.499'a çıkıyor. Ulaşılabilir performans şampiyonu olarak ün salmış bir otomobil için bu oldukça yüklü bir miktar. Aslına bakarsanız, daha ucuza bir BMW M3 Sedan ya da Coupe alabiliyorsunuz. Ups. Dünya düzenini yeniden sağlamak adına, çift-kavramalı M DCT şanzımana sahip bir M3 Coupe - en popüler M3 türevi ve £59.380 ile tam donanımlı - FQ-400'ün yanında hizada duruyor. Halen aradaki fiyat farkı rahatsızlık verecek kadar az (özellikle de bayi indirimleri gibi unsurları hesaba katarsanız), dolayısıyla Evo bir anda sürklase edilmemek ve yoldan çıkarılmamak için çok, ama çok etkileyici olmak zorunda.
Sersemlemiş. Bir Evo size böyle hissettirmeli. Sanki durdurulamaz bir gürültü, ivmelenme ve vahşi frenaj seline kapılmış, bir virajın göbeğinde zemini kazımış, viraj girişinde azami çeviklik için hafifçe dans eder ya da düzlüklerde alçaktan uçar gibi. Tanrıya şükür - FQ-400 bu delice hassasiyete sahip, orta devirlerde ciğerlerini olması gerektiği gibi dolduruyor, virajları kendinden emin bir direksiyon girdisini acemice gösterecek kadar tetikte dönüyor ve sanki şehvetini geri kazanmış gibi sinirli sesler çıkartıyor. Rahat bir nefes alarak yavaşlıyorum - FQ-400 hor görülesi bir makine değil, eklenen her beygir ve şasi değişikliği Evo X'un donukluğunu, gizli potansiyelini ortaya çıkarmak adına, bir miktar süpürmüş.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/15-3.jpg
Standart haliyle sofistike ama berbat biçimde ruhsuz dört-silindirli MIVEC motor, sonunda rahmetli 4G63'ün sınıfı geçen bir etkisini yaratmayı başarıyor. Eski ikonun metalik tınısını pek yakalayamıyor fakat 3000 d/d'dan itibaren gerçekten koltuğa yapıştırıyor ve 4500-6000 d/d arasında lastiklerin temas ettiği yüzeyi emip boyun kaslarınızı zorlayan o özel büyük-turbo acımasızlığına sahip. 7800 d/d'ya kadar çevirebiliyor ve gitgide kabalaşan sesine rağmen bu son devirlere ulaşmaya değiyor, zira halen ayağınızın altında güç üretilmeye devam ediyor ve böylece 5-ileri şanzımanın bir sonraki kademesine geçtiğinizde yeniden o yıkıcı tork dalgasının tam ortasına düşüyorsunuz.
Şanzıman soğukken sert ve gıcırdıyor ama sert ve metalik bir aksiyona hızlıca hazır hale geliyor. Yalnızca 6. kademeyi özlüyorsunuz çünkü FQ-400 ilk dört vitesi çok çabuk çiğniyor. Son oran, otoban kullanımı haricinde başvurmak için fazlaca uzun kalıyor.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/13-6.jpg
İlk sürpriz? FQ-400, Super-All Wheel Control'üne (aktif merkezi diferansiyel, aktif sapma kontrolü, spor ABS ve denge konrol sisteminin birleşimi) rağmen bazı açılardan oldukça analog bir tecrübe sunuyor. 5-ileri şanzıman muhtemelen bunların en belirgini, ciyaklayan Alcon frenlerse uygulanan hafif basınçlarda biraz yumuşaklar ama ardından yolu ısırarak lastiklerin yolla temas yüzeyinde neler olduğunu çok net bir biçimde bildiriyorlar. Alçaltılmış süspansiyon gürültülü çalışıyor - bir Elise gibi tıkırdıyor ve dıngırdıyorlar - fakat büyük hızlarla parçaladığınız zemine sizi daha fazla yaklaştırma yolundaki basit ancak etkili bu yönteme güç katıyorlar.
Yani işler FQ-400 için yolunda gözüküyor. Hakikaten hızlı hissettiriyor ve çekingen bir agresifliği var - vites düşürmelerde çıtırdıyor, viraja arka iç lastiği havada giriyor ve ardından viraj çıkışında hafif bir yanlama seansına teşvik için arka Toyo'larına gücü serpiştiriyor. Bir Evo gibi hissettiriyor. Ancak bazı kaygılar mevcut: Hafif, hızlı fakat histen neredeyse tamamen yoksun direksiyon, frenlerin, vites kutusunun ve süspansiyonun sağladığı saf bağlantıya dinamik açıdan ters düşüyor. Evo'ların daima müthiş tepkili bir burunları ve oldukça hafif bir direksiyonları olmuştur, fakat bu düzene alışmanız genellikle yalnızca birkaç kilometre alır. Ancak onlarca kilometre geçmesine rağmen ben gene de FQ-400'le bir viraja güven içinde, rahat rahat giremiyorum. R1R'lar gerçekten iyi bir tutuş sunuyorlar fakat direksiyon bu tutuşun miktarını gizlemenin bir yolunu buluyor. Ve temas yüzeyinden biraz uzaklaşmaya başladığınızda, hızlı bir dönüşte hafif bir önden kayma nabız yükseltici bir şok olarak ortaya çıkıyor, ufak ve ani bir arkadan kaymaysa derin bir rahatsızlık veriyor.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/9-5.jpg
M3 bir şeytan. Korkutucu ya da başarısızca çözümlendiğinden değil; FQ-400'ün zırhındaki en küçük sıyrığı ortaya çıkartmak, açıklığa tırmığını geçirmek ve derin bir yarık haline gelene kadar çevirmek için yaratılmış gibi görünmesinden. 4-litrelik V8'i Evo'nun müthiş orta devir performansına erişemiyor ama üst devirlerde daha yüksek çekiş sağlıyor ve daha da fazla devir çeviriyor. 7-ileri M DCT şanzıman çok hızlı ve insafsız - daha kısa oranları var ve M3'ün devamlı formunun zirvesinde kalmasını sağlayan bir verimlilik sunuyor. Peki ya şasi? Tek kelimeyle sihirli. Sürüşü daha sessiz, ancak daha yavaş ve ağır direksiyon ile koltuktan gelen bildirimlerler, her türlü parazitten arındırılarak yüksek bir netlik seviyesine ulaştırılmış. Dengesi de fevkalade. Hiç önden kaymıyor ve itimat edilecek harika bir çekiş sunuyor - çoğu zaman M3 herhangi bir viraja basitçe dalıyor, etrafını oyuyor ve fırlayarak çıkıyor. 10 denemenin 8'inde FQ-400'ün dilini dışarıda bırakıyor - arabanın katıksız kalitesini, iDrive'ın sofistikeliğini ve bir M3'e £50k+'ya sahip olabilmenin verdiği doğal iyi hissettirme etkisini görmezden geldiğinizde bile.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/11-8.jpg
Ancak şüphesiz FQ-400 yerini geriye kalan o iki denemede buluyor, ki Evo daima orada başarılı olmamış mıydı? Eğer yeteneği katıksız süratle ölçecek olursanız, sanırım FQ-400 yolda M3'ü ucu ucuna geride bırakıyor. Toyo lastikler bir harika ve her ne kadar M3'ten biraz daha fazla önden kayıyor olsa da, gene de Evo'nun tehlikeleri etkisizleştireceğini ve ardından düzeltme gerektirmeyecek kadar yumuşak biçimde arkadan kaymaya geçeceğini bilmenin güveni içinde, onu tam gaz kullanabilirsiniz. Direksiyonu sertçe çevirirken aynı anda frene oturma özgürlüğünü veriyor ve o mükemmel frenlerle birleştiğinde, Evo zor yollara dişlerini sıkmış şekilde fırlatılabiliyor.
M3 daha hafif bir dokunuş ve limitlerde muhtemelen daha fazla yetenek gerektiriyor, fakat M DCT ile bakımsız yan yollarda gerçekten ateşli bir otomobil. Dahası, bozuk bir yolda motorunun tüm gücünü serbest bıraktığınız vakit kütlesi süspansiyonlarından kaçıp gidiyor gibi hissettiren Evo'dan daha iyi bir gövde kontrolü var. Aksine BMW'yi zor durumda bırakmak çok zor ve siz ona daha fazla soru sordukça o sizi daha fazla etkiliyor. Siz onu zorluyorsunuz, ardından o sizi, motoru capcanlı tutuyorsunuz (ki harika şanzımanla bunu başarmak kolay - her ne kadar daha hızlı modlarda vites değişimleri sırasında bir "dalgalanma" yaşanıyor gibi olsa da) ve gücünün her damlasını minimum telaşla yola aktarıyor. Belki de yüzde 5 ya da 6 daha yavaş gidiyorsunuz... ama yaşadığınız deneyimin kalitesi bu kadar yüksekken kimin umrunda? 50 km/s ya da 150 km/s'yle giderken, geniş otobanlarda ya da buruşuk yan yollarda, daha memnun edici ve daha tutarlı olan otomobil M3. Bu kadar.
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/5-12.jpg
Belki de bu sert oldu: Evo X FQ-400 çılgın ve asabi ama en nihayetinde arabanın fiyatı tecrübeyi mahvediveriyor. Tam keyfini sürerken, hayatınıza şükrederken, hoplarken ve zıplarken ve yanlarken bile, o rakam - £50.000 - beyninizde çınlanmayı sürdürüyor. İç mekanının ve genel üretim kalitesinin asla satış fiyatının karşılığını vermeyeceğini sanırım hepimiz biliyorduk; ancak M3, FQ-400'ü dinamik olarak da ifşa ediyor. Mitsubishi İngiltere'nin, iftira atılmış Evo X'in gururunu tazeleme çabasını ve inancını takdir ediyorum, fakat £49.999 bu otomobilin boyunu aşıyor.
Sonuç:
http://i566.photobucket.com/albums/ss109/bianconero_2009/14-4.jpg
*Alıntıdır.