Konuyu okudukça, kendi arabama yaptığım modlara dair hissettiğim:
Budist örneğine de bayıldım abi.
Devamını merakla bekliyoruz.
Konuyu okudukça, kendi arabama yaptığım modlara dair hissettiğim:
Budist örneğine de bayıldım abi.
Devamını merakla bekliyoruz.
Onarım işlerinde biraz anlarım aslında ama konuyu okurken kendimi şöyle hissettim:
Kaput havalandırma sistemi için farklı tasarımlar, kanat takma yöntemleri vs denemeye devam ettim.
Bu konuda da bana yardımı esirgemeyen çok kıymetli arkadaşlar oldu.
Ben ne yapsam, görsel tasarıma bir endüstriyel tasarımcının gözü ile yaklaşamam. Aksini iddia etmek, tasarımcılık mesleğine hakaret olur.
Derken, garaja tost makinesi kadar kalın bir laptop geldi, iş ciddiye bindi.
Toplamda 4 prototip yaptım, bu modelleri 1.5 mm kartondan kestirdik.
Bunun nedeni de nihai modelde 1.5 mm sac malzeme kullanmak istememdi.
(İskender ile konuştuğumda daha ince malzeme ile kaynak sorunları yaşayabileceğimi söylemişti)
Sonunda, dördüncü prototip beni tatmin etti...
Kaputa tekrar alçı döküp kalıp aldım.
Kalıp alma konusunda da aşama kaydetmiştim; bu sefer çerçeve kısmını doğru monte edebilmek için kabartılı bir bölge de çıkarabildim mesela..
Son şekli:
Artık gerçek metal ile çalışma zamanı gelmişti.
Renk konusunda çok düşünüp tartıştık, en sonunda gövde rengine karar kıldık.
Bu sayede daha az dikkat çekecekti, ama en önemli unsur estetik kaygı idi.
O kadar uğraşmışız madem, güzel dursun.
Önemli not:
Herhangi bir konuda beklemek gerektiğinde hemen başka bir alana yönelerek çalıştığım için, aynı anda birkaç farklı parça ya da konu üzerinde çalıştığım oluyordu.
Proje, doğası itibarı ile çok yönlü ilerlemek zorunda idi.
Ancak, ben burada bu projenin hikayesini mümkün olduğunca lineer bir şekilde, anlam bütünlüğüne zarar vermeden aktarmaya çalışıyorum.
İşte bu yüzden, belirli bir konunun bazı fotoğraflarında benim anlattığım zaman akışına uymayan detaylar olabilir. Bunu lütfen mazur görün.
Her şeyi kronolojik akışa sadık kalarak anlatmaya çalışsam gerçekten kafa karıştıran karman çorman bir akış olur.
Ne bileyim, ben bile şu ana kadar akıl sağlığımı nasıl koruyabildiğime şaşırıyorum bazen.
Konuya dönelim...
Isı tahliyesi faslını kafamda tam anlamı ile halletmiştim, o iç rahatlığı ile kaput altına giren havaya odaklandım.
Otomobil tasarımının teorisi şunu emreder:
Kaput içine giren bütün hava, radyatörden (ve intercoolerdan, klima kondenserinden - anladınız siz onu) geçerek içeri teşrif buyurmak zorundadır.
Bunun nedeni de, şanzıman tünelinden, yanlardan ve alttan tahliye olan havanın bir alçak basınç bölgesi yaratması, bu alçak basınç bölgesine hücum eden havanın da radyatörün içinden geçerek soğumaya faydasının olmasıdır.
Kaput altına başka yerden hava girerse, içerideki basınç eşitlenir, radyatörün içinde hava geçirmek zorlaşır, motor yolda giderken hararet yapabilir.
Ben bunun örneklerini gördüm mesela.
İşte tam bu yüzden yıllar önce radyatör / intercooler ikilisinin çevresine hava yönlendiriciler yapmıştım, epey de başarılı olmuştu.
Ama, geçen onca zaman içinde kullandığım ABS plastik epey yıpranmış, hatta çatlamış, kırılmıştı.
E, tek yaşlanan ben değilim, di mi..
Bunların hepsini söktüm, polycarbonate (polikarbon - lexan) kullanarak baştan yaptım. Artık ne yıpranır, ne de kırılır..
Yine bu mantık dahilinde radyatörün altında kalan boşluğu da kapatmam gerekiyordu (scoop fikri çöpe gitmişti ya)
Alt kaplamaya perçin ile sabitlenecek bir hava yönlendirici yaptım.
Alüminyum bir lama kullanarak radyatörün altından tam ne kadar mesafe kaldığını ölçtüm...
Sonra da geçici bir tezgah kurdum, alüminyumdan kestiğim parçayı büküp gerekli şekli verdim...
En son aşamada, monte ederken radyatöre temas eden kısma da boylu boyunca fitil yapıştırdım. Hem aşınmaz, hem de ses yapmaz.
Çok büyük faydası oldu bu parçanın.
Konu Hakan Girginer tarafından (27-12-2018 Saat 21:17 ) değiştirilmiştir.
Aklıma bir çözüm daha gelmişti.
Tamam, kaputun altında açabildiğim kadar yer açmıştım, ama yine de hava filtresinden turboya gitmesi gereken boruya pek yer kalmamıştı.
Tam bu arada, 10 yıllık radyatörde ufak tefek bir-iki kaçak olduğunu gördüm, aklıma bir şey geldi.
Ben bu radyatörün peteğini değiştirip daha kısa bir petek kullanırsam, radyatörün üst kısmı daha düşük olurdu. Bu da bana yer açardı!
Mevcut petek 32 Cm idi. Soruşturdum, 30 Cm petek varmış...
(Ama 50 mm kalınlığı var. İstediğim ölçüde petek bulmak da kolay olmadı, radyatör macerası nerede ise 1 ay sürdü)
Sonunda boydan 2 Cm traşlanmış bir radyatörüm de oldu.
Fanları monte etmek sorun olmadı, tam oturdular.
2 Cm çok şey değiştirdi...
2 Cm sadece ter açılmasını sağlamadı tabi. Radyatör üst kapağı yerine olmadı bu sefer.
Bu üst kapak, genel hava yönlendirmesi tablosunun önemli bir parçası.
Ben de ölçü alıp baştan, yenisini yaptım.
Gofrajlı alüminyumu hatırlıyorsunuzdur..
Yaptığım parçayı onunla bir güzel kapladım, etrafına da fitil taktım.
Görüntüsü ilk aşamada fena değil, ama belki iş bitince siyaha boyarım.
Konu Hakan Girginer tarafından (27-12-2018 Saat 20:43 ) değiştirilmiştir.
....adam turbo diye konu açmış, hala ortada turbo yok!
Kış günü ne iyi oldu şu konu. Ellerinize sağlık. Harika işçilik çıkarıyorsunuz.
Buyrun, turbo...
.............
Onca sök-tak işlemi arabanın motor bölmesini çizik içinde bırakmıştı.
Alıp dışarı çıkardım, bir güzel temizledim, ardından da çizik yerleri boyadım, mis gibi oldu.
Renk tat tutmadı ama çizik halinden çok daha iyi işte.
Tech'te özlenen tadlar. Ellerinize, emeğinize sağlık.
Isı yalıtımı işini de çok ciddiye aldım ama..
Mesela şanzıman. Egzoza çok yakındı garibim, haline acıdım...
Bu 0.30 mm alüminyum ilaç gibi geldi bana.
Elimde daha önceden kalmış yalıtım malzemesi vardı, alüminyumu kesip ona yapıştırdım.
Bu sayede hem hava koşullarından, yağmur çamurdan korumuş oldum, hem de kalıcı bir parlak yüzey elde ettim.
Köşelerine de uzatma askıları kesip perçinledim, bunların uçlarına büyük hortum kelepçelerini kesip iki parça şeklinde perçin ile monte ettim.
Sonra da bu zımbırtıyı şanzımana "giydirdim".
Şişman göstermedi.
Yıllardır otomobiller ile haşır neşirim, sürekli ellerimi kirletecek bir şey buldum.
Bu otomobili de gerçekten çok seviyorum, bu güne kadar dünya kadar iş yaptım üzerinde.
Ama, çeşitli nedenlerden dolayı hep "turbo"dan uzak durmuştum. Bir anda fikrim değişti, bu projeye karar verdim.
Haftaya 57 oluyorum.
O yüzden, belki de bu benim son "büyük" projem.
İnanın, eskiden normal kabul ettiğim tempo artık yorucu olabiliyor.
Yaşlanmak çok acımasız bir süreç. Size tavsiyem, mümkünse yaşlanmayın, çünkü bir kere başlarsa bir daha durduramıyorsunuz.
O yüzden, ileride sorun yaşamamak adına bu projede mümkün olan bütün ayrıntıları düşünüp, tasarlayıp hayata geçirmeye çalıştım.
Bu kadar ince eleyip sık dokuyarak ilerliyor olmamın ana nedeni de bu.
Belki ileride bir büyük projeye girişecek enerjim, cesaretim kalamaz düşüncesi var haliyle.
Tamam, konuya geri dönelim.
Dikkatimi turboların montajına çevirdim (adam sonunda turbo dedi..)
Bir yağlama devresi kurmam gerekiyordu.
Önce kartere dönüş kısmına eğildim.
İki turbonun dönüş hatlatını an bağlantılar ile yapmayı düşündüm, saçma sapan rakamlar çıktı ortaya...
Alternatif ararken tesisat malzemesi dahi kullanmak aklıma geldi...
Ama, istediğim çapta malzeme çok fazla yer kaplıyordu, çok kaba saba oluyordu..
Ben de, gidip alüminyum boru aldım iç çapı da 19 ya da 21 mm - gerekenden çok daha büyük bir çap yani.
Ama, iki turbo bir Y bağlantı ile tek bir borudan tahliye olacaktı, bu yüzden risk almadan ilerlemek istedim.
Karterin giriş noktasını hesaplayıp gözümü kararttım, aldım matkabı elime.
Biraz boru kesip biçme, biraz alüminyum kaynağı, bir tutam hortum provası, üzrinde de birkaç kelepçe serpip kısık ateşte yarım saat pişirince, ortaya güzel bir çözüm çıktı:
Yer darlığından her şey çok milimetrik olmak zorunda idi.
Ama, turboları dikey konuma en fazla 5 - 10 derece "clock" ederek gayet tatminkar bir akış düzeni de sağladım.
hakan abi eline sağlık , uzun suren sessizliğin ardından efsane bir proje merakla yürütüceğin zamanı bekliyorum
psn&Live id: onursumer
135
├┼┼╕
246R
Acikcasi ne diyecegimi sasirdim, hep kendi emeklerimle yapmak istedigim projeler gundemimdeydi ve insanllah bir gun sizinki gibi cilgin bir projeye imza atabilirim. Pist gunlerinde tanismistik, tam hatirlamamakla beraber teknik bilgi paylasmistiniz, keyifli bir muhabbet oldugunu hatirliyorum ama : D Projenizin devamini merakla bekliyorum, bu azimle basarili olmama ihtimaliniz yok. Tekrardan tebrikler ve saygilar
Sıra, turboların yağ besleme hatlarına gelmişti.
Almanya ile yaptığım yazışmalardan bu turbolarda restriktör kullanmanın gerekmediğini biliyordum.
Yağ giriş portları da M10x1, çok ince dişli.
Bu girişleri banjo (halka rakor) ile yapmak em iyisi olacaktı.
Yağ besleme kaynağı olarak da yağ filtresinin adaptörünü (sandwich plate) kullanacaktım. İki tane 8.5 mm çaplı delik, 1/8 npt kılavuz, gerisi kolaydı.
Yağ filtresi motorun sağ (yolcu) tarafında, turbolar diğer tarafta...
Yağ hortumlarının motorun önünden mi yoksa arkasından mı dolaştırılması gerektiği hep tartışma konusudur.
Ben de bu konuyu düşünürken, aklıma bir fikir geldi:
Hortumları önden ya da arkadan değil, motorun "içinden" geçirdim.
Triger kayışının hemen arkasında kayışın arka muhafaza plakası ile silindir kapağı arasında bir "tünel" var.
Hem yağ hortumlarını, hem de wastegate soğutma suyu hortumunu bu boşluktan geçirdim.
İyi de oldu.
Ortalık biraz daha derli toplu kaldı ama, emme manifoldunun alt tarafı epey kalabalık oldu.
Orada herhangi bir iş yapmak biraz daha zorlaştı.
Hortumların motorun diğer tarafından çıkan kısımlarına da silikonlu ısı kılıfı taktım.
Üreticinin dediğine göre bu kılıf çok yüksek sıcaklıklara sürekli dayanım sağlayabiliyor.
Isı yalıtımı konusunda bununla da yetinmedim, kendime bir itfaiyeci ceketi aldım.
Şaka yahu, pardon..
Ama gerçekten yetinmedim, ilgili bölgedeki tüm hortumları da fiberglass yalıtım malzemesi ile sarıp üzerlerini alüminyum bant ile kapattım.
Bu projede turbolar manifoldun altına "asılıyor".
Aslında İskender bu durumu göz önüne alıp manifoldu 3 mm paslanmaz malzemeden yapmıştı ama, tüm bu ağırlık silindir kapağındaki egzoz saplamaları için pek hayırlı olmayacaktı.
Önlem olarak bir ayağı motor bloğuna basan ayarlı destekler ile bu ağırlığı manifoldun üzerinden aldım.
Destekler için de M10 paslanmaz gijon kullandım, uç kısımlarına ters dişli adaptörler yaptım. Böylece bir kere yerine monte ettikten sonra tekrar sökmek zorunda kalmadan ayarlama imkanım olacaktı.
Bu parçaların hepsini daha sonra söküp güzelce boyadım tabi.
Paslanmasınlar.
Yaptığım ilk ısı kalkanını çöpe atmıştım, yerinde daha doğru oturan bir tane daha yaptım.
Ama burada da farklı bir sorun çıktı...
Şu fotoğrafta fren merkezinin ön tarafından çıkan hidrolik borusu var ya hani.. (pardon, fren merkezi gözükmüyor, ama sol alttan çıkıp sağ tarafa doğru giden boru işte)
İşte o boru maalesef wastegate / downpipe bağlantısı ile aynı düzlemi paylaşıyordu. O yüzden araya ısı kalkanı giremiyordu.
Fotoğraf göz yanıltıyor, çünkü tam üstten çekmemişim
Boruyu söktüm, yerine kalın bir bakır tel takıp ideal şekli bulmaya çalıştım...
Olmadı. Boruyu ucundaki somundan hemen sonra bükmek gerekiyordu, bu da mümkün değildi.
Bende gidip hakla rakorlu esnek bir hortum yaptırdım.
Ha boru, ha hortum.. Fark etmiyor.
Her şey sığdı mı, sığdı işte...
Şu an 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 konuk)
Yetkileriniz
Alıntı
