21 Mayıs 1864 - Çerkes Sürgünü Anısına..
Merhaba arkadaşlar, forumda her gün her dakika hoş sohbetler geyikler eğlence ara sıra tartışma bazı bazı gerginlikler ama genellikle mutlu eğlenceli günler geçirdiğimiz fikrindeyim. Tabi bende sizler gibi eğlenmekten öğrenmekten ve en önemlisi sorunu/sıkıntısı olanlara yardımcı olmaktan çok mutluluk duyuyorum. Şimdi yazmak istediğim şeyler ise gündelik hayatın biraz dışında, bu hayatın günlük güneşlik yanı dışında birde geçmişi olduğunu hatırlatmak amaçlıdır. Neden bunu yapıyorum peki? Üzerinden bunca zamanda geçse 21 Mayıs 1864 deyince bir duraksama olması, acımızı azda olsa hafifletmek ve insanları bilinçlendirmek için.. Ne mi oldu 21 Mayıs 1864'te.. O küçük kendi içinde mutlu mesud yaşayan, diğer tüm toplumlar gibi kendi içinde hoş adet, gelenek ve görenekleri olan, yüz yıllarca aynı coğrafyayı paylaşmış erdemiyle onuruyla savaşmış, düşmanına bile ilk o vurmazsa vurmam demiş, kökenler yüz yıllara dayanan çerkeslerin alınterleriyle kurduğu ana vatanlarından zorla sürgün edilmesi günüdür. Osmanlı Devletinin vatanını bize açması ile sürgün 20 mayıs gecesi başladı.. Annler çocuklarından ayrıldı, kardeşler birbirinden ayrıldı hiç kimse bir daha hiç bir sevdiğinden haber alamadı. bütün var olan düzenleri bozuldu ve dahası yolculukta yüzlerce çerkes açlıktan, hastalıktan yada kederden hayatını kaybetti.. Bir toplumun yıkılıp yeniden kurulma süresidir arada geçen bu 148 yıl.Çerkes çocuğu biraz değişiktir aslında.. İstemekten utanır, paylaşmazsa yiyemez, aşkını sevdasını anlatamaz.. İşte bu acılarla yetişmiş bir nesilin torunu olmaktan gurur ve mutluluk duyuyorum. Ama ekmeğini yediğimiz Türkiye'nin hiç bir sebep ve şekilden ötürü bir parçası olmaktan utanmadık üzülmedik. Omuz omuza yapılan savaşlarda hiç birimiz geride durmadık. Ben çerkes asıllıyım. Türkiye'de doğdum Türkiye'de büyüdüm Allah nasib ederse Türkiye'de de öleceğim. Bizim içimizde kalan şey sadece özlemdir, hasrettir. Geride kalanlarımızı bir daha göremeyecek olmaktır. O yeşillikler içinde yaşayan topluma, karnında bebeği olan anneye, gözleri açılmamış yavruya yapılan zulümedir tepkimiz. Ama hayır tabi ki. Biz kimseye karşı koymuyoruz, yapılan soykırımı dünya siyasetinde malzeme olarak kullanmıyoruz. Biz sadece öz kardeşlerimiz gibi sevdiğimiz mutlu mesut yaşadığımız türk kardeşlerimizi bu konu hakkında bilgilendirmek istiyoruz. Daha yazabileceğim sayfalarca yazı anlatabileceğim yüzlerce olay var.. Fakat yerine uygun olmayacağı fikrinde olduğum için sözlerime son veriyorum. İnşallah çerkeslerin neler yaşayarak bu günlere geldiğine dair azda olsa bir fikir edinmenize yardımcı olmuşumdur. Konuyu polemik yada bir ulus karşılaştırması amacı ile açmadım.. Dediğim gibi sadece paylaşmak, bilgilendirmek istedim.. Yazıyı okuyan okumayan herkesin canı sağolsun. Okuyanlara ise teşekkürüm özeldir :)
Not ; Bu konuyu her sene açmak yerine ne kadar eskilere gitse de 21 Mayıs tarihinde güncelleyeceğim..
Zaman okuyup ilgilenen herkese tekrar teşekkürler...
Джанбэрк (Janberk)
