Ötanazi Kararı

selam
yavruyken sokakta bulduğum ve şu an 16. yaşını dolduran maltase terrier cinsi köpeğim var.
dün kontroller için veterinerime gittiğimde artık uyutulmasını ciddi bir şekilde düşünmem gerektiğini söyledi ve moralim sıfırın altına indi.
hemen ağır ağrılar çekip çekmediğini sordum. çok ağır ağrılar çekmediğini, ufak acıları bize yansıtmadığını, yaşam kalitesinin şu anda sıfır olduğunu söyledi.
köpeğimin şu anki kondisyonu ise, tek gözü görmemekte, tek gözü yüzde 10 görmekte. kulakları duymuyor. şeker hastalığı mevcut. 2 adet dişi kaldı ve yemek yerken zorlanıyor. çok fazla kilo kaybı var ve kasları artık yoka yakın olduğu için sadece tuvalet ihtiyacı için ayağa kalkıyor. artık maalesef 10-15 adımdan fazla atamadığı için dışarı çıkaramıyorum, evin balkonlu bir odasını komple boşalttım. ben evde yokken bu odada kalıyor, tuvalet ihtiyacını balkonda gideriyor ve tekrar yatıyor. ben eve gelince ise yatağıma alıyorum ve hareketsiz bir şekilde yatıyor. ayrıca kanser belirtileri olan karında şişlik ve yine karında bilye şeklinde yumrular mevcut. neyse,

genel kondisyonunun kötü olduğunun, bu yaşa kadar bile yaşamasının büyük şans olduğunun farkındayım. ama bu kararı vermek ciddi anlamda zorluyor beni.

dini ve vicdani açıdan ötanaziye karşı değilim. bu zamana kadar da acı çekmesindense uyutulmasını hep savunmuşumdur. ama kendi başıma gelince çok kararsız kaldım. tek amacım köpeğim için en doğrusunun hangisi olduğuna karar vermek.

siz olsanız bu durumda kararnız ne olurdu? daha önceden aynı teredüttü yaşamış insanlar varsa kıstaslarının ne olduğunu aktarabilirlerse çok sevinirim.

Hiç düşünmeyin yazıktır acılar içinde ölmesin .
Bence hekiminiz doğru bir tavsiye vermiş.
Bu karar sizin için çok zor farkındayım ama biraz empati yapın siz onun yerinde olsanız ?

Hiç Ben olsam uyuturdum diyemiyorum ama anlattıklarınızdan sonra uyutmak hayvana büyük iyilik olurmuş gibi hissettirdi bana.

canlının canının alınmasının kararın ıvermek... ısınız cıdden zor. acılarının cok asırı oldugunu sıze hıssettırdıgı zaman yapın derım ben

Amcamın bir köpeği vardı aynı söylediğiniz durumdaydı, artık arka ayakları tutmamaya başlamıştı. Ailenin bir ferdi olmuştu artık. Geçenlerde amcamın öleceğini görmeye dayanamayacağı için barınağa ölüme terk ettiğini öğrendim ve acayip canım sıkıldı. Çok öfkelendim.

Bence son günlerinin mutlu geçmesini sağlayın, ve uyutturun. Ben olsam öyle yapardım sanırım. Acı çekmesine, gözümün önünde erimesine dayanamazdım. Sizin için çok zor bir karar olduğunu anlayabiliyorum.

sessiz bir beden gözlerine baktığında o mahrur bakış zor elbet... bence herşeyin farkında ama size kıyamadığı için bekliyor zamanını bilmiyorum konuşuyormusunuz onunla ama sizi bırakmak istemiyor belli duygusallık ön planda bence kıymayın zamanını bekleyin.

Bu konuya bizler, sizler ancak duygusal yönde yaklaşabiliriz. ama doğru olan mantıklı hareket etmektir. Sonuçta konunun uzmanı olan hekim ne diyorsa, onu yapmak gerekir diye düşünüyorum.

Alıntı:

---

STP Nickli Üyeden Alıntı

canlının canının alınmasının kararın ıvermek... ısınız cıdden zor. acılarının cok asırı oldugunu sıze hıssettırdıgı zaman yapın derım ben

---

Bende bu düşünceye katılıyorum. Köpeğiniz ciddi anlamda acı çekmeye başladığında yapın derim.

Zordur ayrılık. Ben 16 yaşındaki kedim öldüğünde çok kötü olmuştum ki öldüğünde ben yurtdışındaydım. Ne öldüğü anı ne gömülmesini hiç bir şeyi görmediğim halde derinden etkilemişti beni. Allah sabır versin

sokakta bul 16 yıl evlat gibi bak, kalben size helal olsun diyorum.

Alıntı:

---

rahmitanir Nickli Üyeden Alıntı

Bu konuya bizler, sizler ancak duygusal yönde yaklaşabiliriz. ama doğru olan mantıklı hareket etmektir. Sonuçta konunun uzmanı olan hekim ne diyorsa, onu yapmak gerekir diye düşünüyorum.

---

En mantıklısı bu bencede

ayrıca ilk mesajı yazan Orhan Abi'de veterinerdir

Yarısına kadar okuyabildim,dayanamadım kusura bakma.
Duruma çok üzüldüm,hayvanın yaşaması şu andan itibaren bir eziyet niteliğinde,tavsiyem uyutmanız.
Acı çektiğini görmeniz hem size hem ona zarar.çok zor bir karar.Allah yardımcınız olsun kardeşim.

Ne yalan söyleyeyim az daha ağlayacaktım.

Bu konuyla ilgili bir video izlemiştim, sahibiyle birlikte bende ağlayacaktım neredeyse. Sizin konunuzu okuyunca da aynı duyguları tekrar yaşadım. Uyutulduğu zaman ona son bir iyilik yaptığınızın hissiyatında olacaksanız eminim sonrasında vicdanınız rahat olacaktır. Her şeye rağmen sokaktan alıp 16 sene ona bakmanız Sizin Mükemmel bir sahip olduğunuzu kanıtlıyor. Belki de size bunları yansıtmamasının sebebidir bu...

Zor bir durum, Ama yaşlanan her canlı için söylemimiz ya rahatsızlığından kurtulsun yada bu acıdan deriz. Hayvan belki bunu düşünemiyor bizim onun yerine düşünme şansımız var, bununda yolu empati yapmak, yerinde ben olsam ne isterdim kendim için gibi.

Bir çok hayvan doğa da bu duruma düşmeden toprak oluyor... Ama evde baktığımız hayvanlar, bakımşartlarının iyiliğinden olsa gerek, kaba tabirle "ölemiyor"... Çok zor bir karar...

Dişleri kalmamış bir canlı ve bir sürü hastalık. Allah yardımcınız olsun gerçekten zor bir karar ama mantıklı bakarsak veteriner haklı bence

Çok zor bir karar... Mantıklı olan veterinerin dediği tabi... Ben olsam yapar mıydım, yapardım.

Şöyle düşünüp de karar verilebilir, hayvan veya insan ayırt etmeyenlerdenim ben.

Siz o durumda olsanız ölmek ister misini istemez misiniz ? Bu sorunun cevabını tam anlamıyla kendinize verdiğinizde sonucu uygulayın bence.

vermeyeceğiniz canı almayacaksınız.

bu benim görüşümdür.
bu görüş sayesinde;6-7 yaşında sokak kedisi, trafik kazasında çenesi dağılan, tek gözü çıkan, dişleri kırılan, ameliyatlar neticesinde enfeksiyon riskine karşı yoğun antibiyotik kullanımı sonrası böbrekleri biten, kandaki üre ve kreatin değerleri okunamayacak kadar yüksek derecelere gelen,sağır kedimiz için, uyutulsun kararını vereceğim gece, kız arkadaşım bu lafı söyledi, tamam o halde tedaviye devam dedim.

kedi bir anda iyileşme gösterdi, değerler geriye geldi, durumu stabil hale geldi ve artık evimizde yaşıyor. hem de mutlu mesut ben nereye gidersem peşimden geliyor, sürekli sevdirmek istiyor ve gözlerindeki minettar bakışı hiç bir şeye değişmem.

son canını verirken de gözünün içine bakabilin, buradan giderken sizi bilerek gitsin.

Bircok arkadasim var kopeklerini uyutan. Hepsinin ortak gorusu belirli bir yastan sonra aci cektirmeden vedalasmak.

Boyle birsey ne kadar yapmak istersiniz yada ne kadar dogru bilmiyorum ama cok cok yakin bir arkadasim 14-15 sene evladi gibi baktigi kopegini uyuttuktan sonra yakti . ( musluman bir ulke olmadigi icin vasiyet dogrultusunda insanlarda oldukten sonra kendilerini yaktirip kullerni denize vs attiriyorlar ) Kopeginin kulleri bir vazo gibi birseyin icinde evinde duruyor.

Cok zor bir karar. Ben aci cektirmeden vedalasirdim heralde..

Cumlem eksik olmus.. tabiki kendisi yakmadi kopegi. Bu isi yapan yerler var.