Ne Güzel Cahildik..

Ne güzel cahildik; Televizyon yoktu. Gazete de her zaman olmazdı. Öyle güzel cahildik ki, keyfimiz bozulmazdı hiç! Dışarıda kar... Ama kuzine içten içe öyle yanıyor ki. Kuzinenin üzerinde demir maşa... Maşanın üzerinde de ekmek dilimleri. Aydınlık bir kış ...sabahı ve kızarmış ekmek kokusu... Sucuk lükstü. Yumurta lezzetli. Ekmek her zaman ekmek gibi... Bir kez olsun kümesten yumurta almamış, bir kez olsun o kızarmış ekmeğin kokusunu duymamış ve fakat alışveriş merkezlerinin restoran katlarında boğucu bir gürültü ve havasızlık içinde hamburger keyfine fit olmuş çocuklar ve gençler için ben ne kadar yaşlıyım... Dışarıda kar... İçeride kanaat... İçeride huzur... Televizyon yoktu. Gazete de her zaman olmazdı. Öyle güzel cahildik ki, keyfimiz bozulmazdı hiç! Portakal kabuklarını sobanın üzerine dizer, kokusuna râm olurduk. Kestane közlemek büsbütün bir gecenin akıllara seza mutluluğuydu. Sonra illa ki, büyüklerin anlattığı hikâyeler, hatıralar... Birçoğu arızalı ve tedaviye muhtaç beyinlerden çıkma dizilerin ve filmlerin açtığı hasarlar yerine, geniş ve besleyici bir masal dünyası... Lezzet bir tarafa, kokuya da hasret kalacağımız kimin aklına gelirdi? Ekmeklerimiz el değerek üretilirdi, sağlıklıydı, lezzetliydi ve mis gibi kokardı. Çay da kokardı... Domates de... Bütün bu nefasete, küçücük bir bakkal dükkânının zenginliği yetiyordu. Dışarıda kar... İçeride huzur... Zam endişesi, doğal gazın kesilme korkusu, yolda kalma telaşı, rejim tehlikesi... Kimin umurunda... Ne güzel cahildik. Mutluluğun resmini çiziyorduk..

Alıntıdır.

Çok güzel bir yazı :)

köyde aynı hayatı yılda 5-6 kere yasıyorum cok sukur. ne tv ne telefon. sadece doga ahsap koy evımız ve yanan talas sobamız. sabah tulumbadan su cekıp tandırda ekmek pısırıyoruz. eskı hayat bambaska ya. ama ordakılere sorsan burdan sıkıldık sıkılıyoruz dıyorlar. ıstanbuldakıne sorsan köy hayatına hasretiz diyorlar.

güzel yazı paylaşım için teşekkürler.

teşekkürler butonu yok :)

Çok güzel yazı..insan elindekilerin kadrini,kıymetini onları yitirince daha iyi anlıyor..

çok güzel bir yazı doğrusu
şöle bir düşündüm de
dün akşam mesela saat 17:30 herkes evde
18:10 herkes sofrada
18:35 kimse yok
ben salonda tv başında
hanım mutfakta tv başında
büyük oğlan (11 yaşında) odada tv başında
küçük oğlan (4 yaşında) odasında pc başında
20:00 çay saati herkes bir arada
tv kumandası bende 3 kanal izleniyor
küçük oğlan bu sefer notebook başında
22:00 çocuklar yatakta ve biz hala tv başında 2 kanal arası zap
işte bir türkiye gerçeği
nerde eski zamanlar
oyuncaklarımızı bile kendimiz yapar kaybettiğimiz veya kazandığımız misketleri sayardık
bırakın oturduğumuz apartman komşularını tüm mahalleyi tanır selamlaşırdık
şimdi ise öyle mi daha yan komşumuzu bile tanımıyoruz
ahhh ahhh eski günler
tebrikler arkadaşım güzel bir yazı

cok guzel yazı olmus sagol elıne saglık ;)

biraz da herşeyin elinin altında olmasıyla alakalı, insan bi süre sonra kendini mecbur ve eksik hissediyor bilgisayarlara tvlere karşı, ama atıyorum ben tatildeyken pc ve tv bulamadığımda aramıyorum, ortamda bişeyler yapmaya çalışıyorum daha sosyal olunuyor, evde olıyım oturayım yapacak bişey bulamıyorum pcnin odada olduğunu(pcde yapcak işim olmamasına rağmen) düşünmek yetio pc başına gitmeme, tvde bişey olmasa bile tv izlemek ihtiyacı duyuyorum , sebepsiz yani, eğer elimizde olmasa bunlar bu imkanlar, daha sosyal olunabilir.. keşke eskisi gibi olsa herşey ,

özellikle bu durum karşısında,elektrikler kesildiğindeki ortam paha biçilemez, elektronik hiçmi hiçbişey yok, herkes birbiriyle sohbet muhabbet içinde, daha birlikte daha samimi

Bu sene ben de yaşıcam köy hayatını kismetse şöle bi karadeniz yapalım kendimize gelellim.

eline saglık güzel paylaşım.Sonumuz hayr ola.

Gerçekten Çok Güzel Bir Paylaşım Olmuş. Çok Teşekkürler.

Çok guzel paylaşım,elıne sağlık..

Alıntı:

---

aron76 Nickli Üyeden Alıntı

çok güzel bir yazı doğrusu
şöle bir düşündüm de
dün akşam mesela saat 17:30 herkes evde
18:10 herkes sofrada
18:35 kimse yok
ben salonda tv başında
hanım mutfakta tv başında
büyük oğlan (11 yaşında) odada tv başında
küçük oğlan (4 yaşında) odasında pc başında
20:00 çay saati herkes bir arada
tv kumandası bende 3 kanal izleniyor
küçük oğlan bu sefer notebook başında
22:00 çocuklar yatakta ve biz hala tv başında 2 kanal arası zap
işte bir türkiye gerçeği
nerde eski zamanlar
oyuncaklarımızı bile kendimiz yapar kaybettiğimiz veya kazandığımız misketleri sayardık
bırakın oturduğumuz apartman komşularını tüm mahalleyi tanır selamlaşırdık
şimdi ise öyle mi daha yan komşumuzu bile tanımıyoruz
ahhh ahhh eski günler
tebrikler arkadaşım güzel bir yazı

---

bu msjda yazı kadar güzel olmuş :)

Okudukça eskilere gitmeyen eski günlerini göz önüne getirmeyen yoktur herhalde ...

Özlemişim eski zamanları...

Teşekkürler

güzel yazı :icon_tup:

cidden güzel yazıydı,eskilere gidip geldik bir anda....teşekkürler...

Çok güzel yazı. Teşekkürler.

Çok şükür bende sobada kestane, portakal kabuğu ve ekmek kokularını duydum.Şanslı hissediyorum kendimi.

Gerçekten çok güzel yazmışsın. Ama bir nokta var ki ne güzel cahildik yerine , KİRLENMEMİŞTİK demek lazım. Zihnen ve bedenen zehirlendiğimiz bu dünyada, yazdığın günleri insan çok özlüyor..

Eline sağlık bende yaşıyorum bu yazılanları sıksık ben çarşıdan çok köyü severim doga manzara kafa dinleme ustunuzdeki bütün yükler atılıyo ya mükemmek bişey köy gibisi yok bence