Birçok avcı dostumuzun bildiğine eminim,
Bugüne kadar Kartallarla ilgili pek çok belgesel izledim, makale okudum…
Kuşların arasında uzun süre yaşamalarıyla anılan Kartallar ( ortalama ömürleri 80 sene) aslında ölmek istedikleri zamana kendileri karar veriyorlar. 40 lı yaşların başında doğa onları bir seçime zorluyor, doğa zorluyor diyorum çünkü fiziksel olarak ciddi bir değişime uğruyorlar, örneğin kanatlarını eskisi gibi kullanamıyorlar, tırnakları uzuyor ve büyüyor dolayısı ile de avlarını yakalamakta zorlanıyor yada başarısız oluyorlar. Gagaları genişlediği için de yemek yemekte zorlanıyorlar bu da yaşamak için başka bir engel oluşturuyor.
(Gösteriyor ki yaşam sadece insanlar için zor değil, şayet nefes alıyorsanız kurt, kuzu, kartal, kedi, insan her ne olursanız olun ayakta kalmak muhakkak ki zor !)
Dönelim konumuza…
Demiştik ki ortalama yaşam süresi 80 yıl kadar olmasına rağmen 40 lı yaşlarda sevgili Kartal dostlarımız seçim yapmak zorunda kalıyorlar, yaşam ya da ölüm, şayet ölümü tercih ediyorlarsa iş biraz daha kolay oluyor, yok o kadar kolay değil bu işler ben hayatta kalacağım diyorlarsa, o zaman ilk önce kendisine bir zirve belirliyor, kimsenin ona zarar veremeyeceği bir zirve buluyor,oraya yuvasını kuruyor, tam da orada azap dolu günler başlıyor…
Yemek yiyebilmesi için, öncelikle gagasını kırmak yeni gagasının çıkmasını beklemek zorundadır, onun için en önemli organlarından bir tanesi yenilendikten sonra sırada kanatları vardır, tek,tek acı içinde yolar onları, bekler,bekler. Yeni kanatları çıkmak zorundadır!
Gagası ve kanatları oluştuktan sonra tırnaklara gelir sıra, gagasıyla tırnaklarını sökmek zorundadır, daha güçlü pençelere sahip olmak için, çektiği acı onu daha da güçlendirir, Kartalın kendisini yeni baştan yaratması 150 gün sürüyor diyorlar. Kahreden ölüp, ölüp dirilten, canından bezdiren 150 gün.
Bu işkencelerden sonra, yaşadığı onca acıdan sonra ilk mükâfatı kendi kendisine verir, evinin tepesinde zafer turu atar, kim bilir belki de bu yüzden Kartallar yüksekten uçar!
Bize bahşedilen onlarca yıl boyunca eminim hepimiz türlü, türlü sınavlar veriyoruz, kimi zaman çok canımız yanıyor, birileri canımızı bilerek yakıyor birileri istemeden, bazen kendi canımızı yakıyoruz tekrar dimdik ayakta durabilmek için. Eskisinden daha güçlü. İşte bu yüzden sırf bu yüzden seçim yapma zamanıdır, yenilecek miyiz hayata? Yoksa eskisinden daha güçlü adımlarla mı yürüyeceğiz bu yolda…!
Ben her geçen gün bir öncekinden daha kuvvetli durmayı seçtim ayaklarımın üstünde
Umarım sizler de !
