Gecen hafta ilk bolumu verilmis, cumartesi gecesi ufakligi gec uyutunca denk geldim.
Hani polisiye askeri tarz dizilerde gerceklik yok falan diye yakiniyoruz ya, diziyi actigimda asagidaki sahne vardi (sonuna denk gelmisim)
sahnede teroristler polis lojmanina ates aciyorlar ve...
lojman sakini polisin ailesi telas icinde uykusundan uyaniyor ve saklaniyorlar...
ben bu sahneyi yasadim beyler... '89-'92 seneleri arasida Siirt'te ayni sahneyi hemde bir kac kez yasadim... sahnede aglayan korkudan aglayan kiz, benim kiz kardesim, elinde silah cocuklarini teskin etmeye calisan kadin benim annem, en arkadaki cocukta ben... varsa aramizda ailesi veya arkadaslari orada olan / yasayan onlarda yasamistir eminim... sonra merak ettim ilk bolumun tamamini seyrettim, uzun zamandir bana bu kadar gercekci gelen, bu kadar dokunan bir diziye rast gelmemistim... kim yazdi, kim cekti, danismani kim bilmiyorum ama helal olsun, umarim tutar umarim bozmazlar da devamli izleriz..
bu arada her pazartesi saat 2000deymiş...
Alıntı
