Herkese merhabalar... Kendi çapımda bir kaç problemim var. Daha önce bu tarz konular açıldığını gördüm ve ondan cesaret ederek anlatıp kendi içimi rahatlatmak istiyorum. Umarım akıl verir yol gösterirsinizDirek anlatıyorum biraz uzun kusuruma bakmayın ciddi manada önerilerinizi beklediğim için ayrıntı veriyorum.
Ortaokul ve liseyi fazlasıyla aktif bir şekilde geçiren idealleri olan belirli bir çizgisi olan bir çocuktum. Orta okulda boks ve basketbol, lisede ise müziğe ve halk oyunlarına yöneldim. Perküsyonist'im yani vurmalı enstrümanları çalıyorum. Bu alanlarda çeşitli başarılar sergiledim. Gerek arkadaşlarım akrabalarım gerekse okuldaki hocalarım tarafından bile ''akranlarından farklısın gözlerinde ışık var'' cümlesini çok duyuyordum. Galerici olan amcamın sayesinde bir ayağım hep sanayideydi en hurda araba bile benim için hayata döndürülmeyi bekleyen bir cevherdi. Elim anahtar tutar elimden geldiğince ustalara çıraklık yapardım. Kendi çapımda planımı yapmış hayat çizgimi belirlemiştim.
Bu güzel hikaye lise sonda üniversite sınavlarına hazırlanırken son buldu. Derslerimde de az çok başarılıydım. Ben konservatuvar okumak isterken ailem tarafından ''yazık değil mi derslerin iyi sağlık oku hemen atanırsın'' denildi. Bende biraz cehaletten biraz da aile baskısından sağlık alanına yöneldim. Maddi durum olarak ortalamanın biraz üzerindeyiz çok şükür. Lise sonda harçlıklarımı biriktirerek ve belirli bir bütçeye ulaştım. Gözüm yüksekte değildi ben 106 ya da Corsa gsi yani tek kapı bir araç isterken yine aile arkadaş çevresi baskısıyla ''en azından dört kapılı olsun oda genç arabası'' diye bir Doğan SLX sahibi oldum. Üniye başlayacağım güne kadar her şey normaldi ama okula Doğan ile gidip ilk derse girince kafama dank etti. Dersin yarısında çıktım ve durup düşündüm. Ben bir yola girmiştim ve bu istediğim hayat değildi. Eve döndüğümde okulu bırakma kararı almıştım aileme karşı çok öfkeliydim ve Doğana satılana kadar bir daha binmedim. Bölümü bırakıp konservatuvar okumama izin vermediler. Zorla ilk yılımı geçirdim ve o yılın sonunda çok değişmiştim.
Sonuç olarak şuan son sınıfım. 4 yıldır hiç bir şey yapmıyorum desem yeridir. Daha iyi arabalar almak için sürekli paramı biriktiriyorum. Hiç sosyal hayatım yok. Sadece gün geçiriyorum hayattan hiç bir zevk almıyorum. 3 araba değiştirdim. m alum hepsi dört kapılıydı. Hiçbiri beni tatmin etmedi 5 gün binip sattığım araba oldu. Şuan bütçem 65k ama yinede araba alamıyorum. Taban sacı olmayan arabaları bile adam eder severek biner satardık. Eski halimden eser yok. Cesaretim hevesim kırıldı bir defa. Hobilerime de küstüm hevesim çok kırıldı garip bir durumdayım. 4 yıldır sadece nefes alıyorum bu bir süreç ve bitecek diyorum. Bitince napıcam bilmiyorum çünkü hiç bir şeye hevesim yok sadece pc başında müzik dinlemek video izlemek istiyorum. Lisede ki halimle şuan ki halim mukayese edilemez. Kusuruma bakmayın kimse okumasa bile biraz içim rahatladı.
Alıntı
hddsheriff Nickli Üyeden Alıntı
)
