Türkiye’de dizayn edilen ilk otomobil 1961 tarihli “Devrim” otomobilidir. Ancak hem Türkiye’de dizayn edilen hem de seri üretime geçilen ilk Türk otomobili ise Anadol STC-16‘dır…
STC-16 isminin “Sport Turkish Car 1600”ün kısaltması olduğu gibi, bu açılımın aynı zamanda “Sport Touring Coupé 1600” anlamında olduğu da ifade edilmektedir. Gençler ise bu açılımı “Süper Türk Canavarı 1600” olarak benimsemişlerdir.
1971 yılında Otosan'ın o zamanki Genel Müdürü ve aynı zamanda Vehbi Koç'un damadı olan Erdoğan Gönül; bir spor otomobil yapılması konusunda patronunu ikna etti. Bu otomobil hem ülkemizde gelişen otomobil zevkine hitap edecekti hem de rallilerde başarı sağlayarak prestij sağlayacaktı.
STC16' nın tasarımı Belçika Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi' nden mezun tasarımcı Eralp Noyan tarafından yapılmıştır. Bu araç görünüm itibarıyla yeni bir Anadol' du. STC-16'nın tasarımı, hem bir nesil öncesi hem de güncel bir çok spor otomobildeki akıcı çizgilere sahipti. Datsun 240, Saab Sonett, Aston Martin, Ginetta ve Marcos otomobilleri ile tasarım açısından benzer yönleri vardı.
Detaylar tek tek ele alındığında son derece özgün bir spor otomobil olan STC-16 gerçekten de Türk otomobil tarihinde yerli tasarım ilk otomobil oldu. Onun; 70'li yılların başında, gençlerin hayallerini süslemesinde şüphesiz bu şık tasarımının önemli payı olmuştur. STC-16 gerek dış gerekse iç dizaynı II. Dünya Savaşı' nın eski Spitfire avcı uçaklarını andırıyordu.
STC-16 teknik olarak, Anadol' un kısaltılmış ve revizyona tabi tutulmuş şasisine ve süspansiyon sistemine sahipti. Türkiye'de ilk kez 1600 cc.hacminde Mexico motor bu araçta kullanıldı. Transmisyon sistemi de İngiltere' de üretilen yüksek performanslı bazı Cortina ve Capri' lerle aynıydı.
Araç, klasik İngiliz ve İtalyan spor otomobillerinde kullanılan tüm saatlere sahipti. Devir saatinin yanı sıra o dönem için yeni olan sıfırlamalı kilometre saati, Lucas ampermetre ve Smiths yağ, benzin ve hararet göstergeleri ile ön panel oldukça etkileyiciydi.
Oldukça yoğun ve sancılı geçen 11 aylık aylık üretime hazırlık sürecinin sonunda, STC16 teste hazır hale geldi.
1972 yılında üç adet prototip hazırlandı. Bunlardan biri önce Cengiz Topel Havaalanı ve E-5 Adapazarı istikametinde testlere tabi tutuldu. Ayrıca STC-16 ile bir çarpışma testi de gerçekleştirildi.
Daha sonra STC16 Otosan İmalat Müdürlerinden Nihat Atasagun tarafından İngiltere'deki M.I.R.A pistine götürüldü. İngiltere' de yollarda bu aracı görenler büyük ilgi gösterdiler. Hatta 320-E test plakalı bu otomobili gören İngiliz trafik polisleri STC16 yı durdurup arabaya olan beğenilerini belirtip bilgi aldılar. Bir çok kişi onun piyasaya yeni çıkacak bir İngiliz otomobili olduğunu sanmıştı. STC16 İngiliz pilotların yaptığı testlerin bir kısmında oldukça zorlansa da sonuçta geçer not aldı.
1973 yılı Nisan ayında, bir otomobilin geliştirilmesi için gereken tüm aşamalar tamamlandıktan sonra ilk STC16 fabrika kapısından çıkarak acentenin yolunu tuttu.
STC16 nın açılımı Sport Turkish Car 1600 dü. Bu kısaltma daha sonraları Sport Touring Coupe, özellikle de halk arasında yaygın olarak Süper Türk Canavarı şeklinde yorumlanmıştı.
Ne yazık ki, 1973 yılında dünyada büyük petrol krizi başladı ve her şey alt üst oldu. Fiberglas maliyeti petrole bağlı olarak bir kaç misli yükseldi. Ayrıca araba, Türk kullanıcısına yabancı olan iki kişilik bir kasaya sahipti. Üstüne üstlük benzin sarfiyatı yüksekti. STC' ler, diğer Anadol' ların 50-55 bin liralık fiyatına karşı 70 bin liranın üzerinde bir fiyatla satılmaktaydı. Bütün bu unsurlar biraraya gelince arabanın müşterileri bazı ralliciler, bazı otomobil meraklıları ve az sayıda ünlü sanatçıdan ibaret kaldı. Özellikle gençler ona hayran olmakta ama sadece uzaktan bakmakla yetinmekteydiler.
Gerçekten de bazı yarış başarılarına imza atan STC16, özellikle gençlik yıllarında onunla aynı zaman dilimine tanıklık etmiş olan birçok otomobil meraklısının aklında yer etti. Renç Koçibey, Romolo Marcopoli, İskender Aruoba, Demir Bükey, Cihat Gürkan, Ali Furgaç, Şevki Gökerman, Serdar Bostancı, Murat Okçuoğlu, Cüneyd Işıngör, Mehmet Becce, Hızır Gürel, Derya Karaköse, Osman Arabacı ve daha bir çok ralli pilotu STC' ler ile yıllarca yarıştılar. Yarış için hazırlanan bazı kasalar inceltilmiş FRP ile yapılmış ve aracın ağır çelik şasisinin dezavantajları bu yolla giderilmişti.
STC' lerin büyük çoğunluğu 1973 de üretilmiş ve 2 tanesi 1974' de son 5 tanesi de 1975' de üretilmişti. 1975 yılında üretimi sona erdiğinde 176 adet STC-16 banttan inmişti. Büyük çoğunluğu Alanya Sarısı renginde üretilen STC-16'ların birkaç tanesi, kırmızı renk ve beyaz çizgili, bir kaç tanesi de orjinal beyaz ve üzeri dönemin modasına uygun sportif çizgili olarak üretildi. Üretimden kalktıktan sonra STC-16' nın üretim kalıpları bir daha geri dönüşü olmaksızın imha edildi. Sadece iki adet 1/5 ölçekli kabuk maket anı olarak Anadol Otomobil Kulübü (A.O.K) üyeleri tarafından korunmaktadır. 176 adet STC' den geriye de yaklaşık 20 tane otomobil günümüzde de ayaktadır.
Anadol STC-16
Alıntı
