Yer yer duygulandim,keske filmi kitabi olsa...
Printable View
Yer yer duygulandim,keske filmi kitabi olsa...
hikaye müthiş, tecili dondurup gidesim geldi...
2-3 saattir okuyorum.
2,5 saattir okuyorum daha başı da sayılsa hikayenin gözlerimin dolduğu yerler oldu. Şimdi biraz ara sonra okumaya devam..
Efsanedir , Duygulandırır. Tez zamanda bir daha okuyacağım.
Dün gece başladım okumaya, şu anda da devam ediyorum, diyecek birşey bulamıyorum saygı duyuyorum. Laf olsun diye değil, yemin ediyorum keşke o zamanlarda oralarda askerlik yapsaydım. Emeği geçmiş tüm askerlerimizden Allah razı olsun, Şehit olanlara da Allah rahmet eylesin..
bu post nedir yaaa yıktı dagıttı pehhh
uzmanımdan özellikle istemiştim,
malatya dan birlikler döner dönmez,
hatta amk şırnak il sınırı içerisine girdiği anda bana haber ver diye.
o haber akşam üstü gibi masamda metal tasta çay içerken geldi,
asteğmenim geliyorlar,
yemin ederim öyle bir yüklenmişim ki çaya dilim ağzım götüm başım yandı sıcak çaydan.
hemen kapıya doğru çıktım,
askerler araçlarla içeriye doğru geliyor,
gözlerim hemen teğmen hakanı aradı.
yanımdan çıkan subayların farkında bile değildim içimdeki coşku patlamalarından dolayı.
deli gibi teğmen hakanı arıyordum.
hani daha okula yeni başlamış bir çocuk ilk tenefüste bahçede annesini arar ya o hesap amk.
o telaşla işte, uzmanıma döndüm
teğmen hakanı görebiliyor musun?
göremedim daha,
bir kaç saniye geçti ki bana saat gibi geliyor o saniyeler bir an önce mektubumu almak istiyorum elime,
uzmanım;
orda orda gördüm bak,
abi nerede göremedim amk nerede?
orda işte baksana,
göremedim abi yaa,
(amk gözlerimde ya hakikaten sorun var o dönem ya da ben hakikaten malım)
orda işte asteğmenim baksana şu tarafa lan,
aha gördüm valla.. valla gördüm,
teğmen hakana doğru koşturdum hemen,
sırtı dönüktü,
yanına geldim, sırtından tuttum,
abi hoşgeldiniz..
abi dememden dolayı biraz duraksadı, tamam ''abi'' de muhabbet ederkende, asker var lan orada ama işte heyecan,
hoşbulduk dedi biraz şaşkın bir ifade var yüzünde abi dememden kaynaklanan,
nasısın? gözlerim yollarda kaldı,
iyi iyi dur veriyim sana mektubu da çok işim var,
zaten amk ver mektubu siktir olup gidiyim sonra ne yaparsan yap,
tamam çok sağol valla allah senden razı olsun,
almıştım lan mektubu, öyle bir kavradım ki zarfı anlatamam,
o kadar kısa mesafede kaybedeceğim yada birisinin elimden alacağı korkusu kapladı içimi,
uzmana dedim,
beni soran olursa tuvallette çok işi var de oyala bir süre idare et beni
tamam dedi bu,
ben koşarak tuvalete gittim, baktım kimse yok,
daldım hemen sonlarda ki bir kabine,
hemen zarfın açtım içini,
açmadım lan resmen yırtıp parçaladım elim ayağım titriyor aylardır bekledim an gelip çatmış,
ve mektupta ki ilk cümle beyler (heyecan dorukta);
askım...
dam damara girdi böyle mermi gibi !!güm!! diye vurdu kafamdan,
askım...
allah o askm yazan parmaklarını yerim senin..
(roadrunnersikenjackal ?, 01.01.2013 20:42)
YouTube
sonunda gelen mektup;
askım...
mektubunu aldım.
o mektubundan sonra sana nasıl diyeceğimi bilmiyorum ama bunu bilmen gerek.
bu mektubu yazarken ne kadar zorlandığımı bilemezsin.
dur, bu cümleleri okurken sakın korkma içine bir endişe kaplamasın ne olur.
seni çok seviyorum.
evlenme teklifin beni o kadar mutlu etti ki, anlatamam.
zaten neden bu kadar bekledin anlamıyorum.
eğer sana anlatacaklarım olmasaydı bu kağıda sadece koca bir evet yazarak gönderirdim, bundan şüphen olmasın askım.
ancak, ne yazık ki bunu yapamam.
dur aşkım ne olur sakin ol.
korkma.
seni her zaman çok sevdim.
her zaman da seveceğim.
ama bunu kabul edemem.
en azından şimdilik askım.
kızma bana hemen ne olur.
önce sana anlatacaklarımı bir dinle.
yazdıklarımı okurken sakin olmaya çalış.
kendimi çok suçluyorum aslında,
sana bunu söylemeyecektim, nasıl söyleyebilirdim ki? sen oralardayken.
ama o evlenme teklifinden sonra sana açıklamam gerektiğini düşündüm.
aşkım ne olur korkma,
seni çok seviyorum.
ancak teklifini kabul edemem.
ben hastayım askım..
(kafama bu sözler mermi gibi çarpmaya başladı beyler)
babam gibi kan kanserine yakalandım.
dur hemen koyverme kendini asteğmenim.
öyle kolay yılmayacağım elbette.
sen orada nasıl savaşıyorsan bende burada savaşacağım.
ağlama sakın asteğmenim, merak etme vazgeçmeyeceğim.
senin için vazgeçmeyeceğim tıpkı senin gibi. benimle olmak için asla vazgeçmediğin gibi bende vazgeçmeyeceğim o kadar kolay.
sende ne olur vazgeçme emi asteğmenim.
telefonlarına çıkamıyorum artık,
tedavim hastanede devam ediyor.
annende yanımda biliyormusun artık iki tane annem var.
askım...
bu hastalığım olduğu sürece sana evet diyemem.
sana resmimi gödermemi istemiştin, resmim zarfın içinde,
eh saçlarım biraz döküldü ama beni bu halimlede severmisin?
hele bi sevme çökerim tepene asteğmen.
(saçlarını tamamen kesmişler beyler, masmavi gözleri çıkmış ortaya, yeni doğmuş bir bebek gibi olmuş)
askım,
ne olur kendine hakim ol, eğer sana birşey olursa ben burada ölürüm bunu bil.
bana birşey olmasını istemezsin değil mi?
bir an önce askerliğini yapıp geri dön.
sana çok ihtiyacım var.
hani demiştim ya o gece sana ''elimden geldiği kadar bekleyeceğim''.
sende elinden geldiği kadar dayanmaya çalış askım.
ayakta kal asteğmenim,
bize burada komandolar çok güçlü onlara bir şey olmaz diyorlar.
sende dayan asteğmenim, bir an önce geri dönmeye bak.
askım.
ağlama sakın.
ben ağlamıyorum.
hep seni düşünüyorum.
burada seninle ayakta kalıyorum,
her gece uykuya seninle dalıyorum,
sende uyuyorsun değil mi?
her gece uyuduğunu söyledi annen, dışarıya çıkmıyormuşsunuz. gerçekten öyle mi askım?
eğer öyleyse, ben gece saat en fazla 2 de uyuyorum,
sende o saatte uyuyabilirmisin?
çok geçirme o saati.
hani birlikte yaşasak hep aynı anda uykuya gideriz demiştik ya.
o güne kadar da hep saatte uyuyacaktık.
söz vermiştim.
ben tam 12 uyuymak için yatağa giriyorum, askım sende uyu o saatlerde ne olur.
askım seni çok seviyorum.
kendini bırakma.
sen kendini bırakırsan ben burada ölürüm.
ikimizin için ayakta kal askım.
son olarak asteğmenim, bana birşey olursa kardeşim ata ve annem sana emanet.
ama merak etme asteğmenim, biz komando kadar olamazsakta direneceğiz lazım ben inatçıyımdır.
e biliyorsun işte askım bu inadımdan en çok sen çekmedim mi?
seni bekleyeceğim askım.
off şu anda içimi bir garip his kapladı.
seni tekrar göreceğim biliyorum.
hep benimle kal olur mu askım?
sen gelene kadar dayanacağım, sen geldikten sonra zaten ayağa bile kalkarım.
sen yardımcı olursun değil mi ayağa kalkmama?
elimden tutarsın.
ağlama sakın asteğmenim,
ben ağlamıyorum seni düşünüyorum.
senden bir şey istiyorum askım.
oradan bana bir kavanoza toprak koyup gönderirmisin,
senin olduğun yerleri koklamak istiyorum.
askım ne olur üzülme.
sana yalan söyleyemeyecek duruma geldim.
kendine hakim ol askım ne olur.
bana geri dön,
bak vallahi ölürüm geri dönmezsen asteğmenim.
ölmeyeceksin tamam mı?
bu bir emirdir asteğmenim.
seni bekleyeceğim askım.
geldiğinde kırmızı elbisemi giyeceğim, tekrar boğaza gideceğiz. söz bende galatasaraylı olacağım.
üzülme askım.
seni çok ama çok seviyorum.
yağmur..
Tekrar tekrar okudum.
Şuan bahsettiği bölgede yaklaşık 15 16 aydır şark görevimi yapıyorum , Allah hepimizin yar ve yardımcısı olsun..
Ne Mutlu Türküm Diyene.
Bitirdim bende 24saat içinde
Onların hakkı odenmez, Allah onlardanbrazı olsun..malesef ki ne kadar kolay ve ihmallerle şehit verildiğinide yine oğrenmiş oluyoruz.
Ahlar vahlar arasında okudum.anıda da belirtmiş,isterse 20değil 20bin leş al,1şehit bile verilince sevinemiyorsun.
Sevdiklerine kavuşmayı beklediler,şehadet şerbetinden içtiler.
Gorkem y. Allah yardımcın olsun..ozaman ki ile şuan nasıl bir farklılık var halk karakollar vs merak ediyorum kısa bilgi verebilir misin
resim paylaşmıiş ilk günler. Ama kanı bozuklar yüzünden silmişti. Görmeyi isterdim.
95 Yılı Kasım ayında 4 senelik geçikme ile 116. J. Er Eğt.Alayı er oldum.
77 gün boyunca 37 kere intikale çıktık. İlk kez bizim devrelere komando
eğitimi verilmiş bu alayda. Sonra JKom. olarak doğunun ücra bir köşesine
dağıtımımız çıktı. Hikayenin 5 sayfasını okudum ama daha fazlasını kaldıramayacağım.
Şu an 43 yaşındayım 97 senesinde tezkeremi aldım ama hala bugün zaman zamanda olsa
uykumdan zıplayarak uyanıyorum. Yemin etmiştim dönebilirsem Askerliğin A"sını anmayacağım
diye. İnsan öyle şeyler yaşıyor görüyor ki Hala bugün yaşadığım gördüklerimin gerçek
olup olmadığını düşünürüm. Hele hele kucağımda şehit olan Burdur'lu Efe'nin can verişi hala
gözlerimin önündedir... Nereden okudum bu hikayeyi gece gece amk ya,.. Of
allah için bu nasıl bi hikaye mahvetti beni hele şu videoyu paylaşması
AILEYE SEHIT HABERI - YouTube
boyle yazılar anılar gordukce hep derdim ama dahada tasdikliyorm anlıyorm, benim syaptıgmın asklerlik degilde adına dense dense anca kamp yada tatil oldugudur
valla 6.sayfadayım ama surdaki 48 postta yazanlardan duygulandım sonunu getirmek istedim biarn
Diyarbakirda askerim geceleri okuyorum halimize çok şükür daha diyecek bisey yok.
gibi versiyonları da vardır :)
http://resim.donanimhaber.com/upfile...D0648E8671.jpg
2000 yılından selam olsun güçlükonak gabardan oraların hikayeleri bitmez
ya bu adam bir sürü fotoğraf paylaşmış ama hiçbiri gözükmüyor nasl grecez fotoları ?
Kan Uykusu Belgeseli - HD Tek Parca - Osman PAMUKOĞLU - YouTube
Bu belgeseli ve Kan Uykusu 2 - yayinlanmayanlar - Osman Pamukoglu adina olan butun teror ve baskin videolarini izlemenizi tavsiye ederim. Tek kelimeyle mest oldum adamin strateji politikasina.
15. sayfadayım dağıttı beni.
incir reçeli 2 resmen dağaldım yaw
42. sayfadayım 2 gündür okuyorum. bugün sonunu getiririm heralde :).
Bir aztek olarak yazilari okurken asiri duygulaniyorum
Heyecanli yerlerinde bazen bogazim dugumleniyor
Arkadaşlar hikayeden birinin ölümünü soracağım, 50 sayfa yazı, tek tek bakmak 1 günümü daha alır. En az 40-45. sayfalara gelenlerden yada bitirenlerden biri özel mesaj atabilirmi spoiler vermek istemiyorum.
Kardeşim okuyabilirsen daha güzel olur :) Uygun olunca felan oku ama oku.
Sunucu silme olayı değil kendi kaldırdı diye okumuştum, fotoğraflar özel olduğu için başka yerlere çekildi konu.
Haklısın abi, oradan dönenlerin hayatları hep eksik, hep yarım..
He şimdi çok mu iyi herşey değil tabi ama bir şehit haberine daha tahammülüm yok. Hiçbir annenin kapısı oğlun şehit oldu diye çalınmasın artık..
Ben milliyetçi ruha sahip bi insanım. Siyaset yapmıyorum yanlış anlaşılmasın. 2 dakka düşüncelere dalıp kendi içimde patlama yaşamam mümkün. Bu vatan Atatürk ve Silah arkadaşlarının sayesinde kazanıldı. Bu vatanın her karış toprağı kandır kan..
Bi oturuşta 37 sayfasını okudum ve mest oldum...
yarın okuycam baştan sona mesajım bulunsun :)
Resim olayını abarttıkları için üyeler,kaldırdı o yüzden. Yanlış hatırlamıyosam en son Yağmurun mezarının fotoğrafını istemişti birisi,ondan sonra vazgeçti fotoğraf koymaktan.
3 günde okudum... Hem intikal sayısı hemde sevdiğin kızın ölümü haricinde benimde az çok başımdan geçen hayatıma benzer. Bende Tunceli Hozattaydım. Bir kaç sefer ufak birer ikişer günlük intikale çıktık sadece. Nazımiye karakolunda 7 arkadaşımı şehit verdim. Sevdiğim kızda 3 hafta kala terketti iyi mi. Allahıma çok şükür kurtulmuşum nasıl da iyi olmuş... Evlendik barklandık çok mutluyum. Allah kimseyi böyle şeyler yaşatmasın... Ben halen mecliste cirit atan şerefsizlere, askerimizin kanlarının hiçe sayılmasına karşıyım. Bunlara alkış tutanlara sebep olanlara ise tümden uyuzum... VATAN SANA CANIM FEDA... Tanrı Türk'ü Korusun...
Kendi askerliğimi hatırladım "askerliğimi hiç anlatmayayım", bende Babamı kaybetmiştim Akciğer kanserinden, ben askere giderken 85 kiloydu, ben geldiğimde ebedi yolculuğa çıkmıştı, ablamların dediğine göre 25, 30 kilo civarı vermişler toprağa, bana ulaşmak istemişler ama ulaşamamışlar, cehennemin dibiydi zaten, 15 günde bir sıra gelirse görüşebiliyorduk"kızamadım onlara hiç" İstememişti hiç gitmemi, gidişimi hep uzatmamı istiyordu, meğer sebebi buymuş.
2. okuyuşum bu hikayeyi her defasında bildiğin gaza geliyorum.
okula giderken hergün bdplilerin oturduğu mahalleden geçiyorum bi gün arabayla tapa gaz dalacam aralarına :)
Okudum bitti sonunda ama son sayfa,son cümlelerde beni bitirdi . :(