Askerlik hakkında

Alıntı:

---

Sinan58 Nickli Üyeden Alıntı

Söylediklerinizi sonuna kadar okudum, yazınız beni çok etkiledi doğrusu :)
Şu anda askerliği mükemmel bir fırsat olarak görüyorum, birde 3 sayfalık tüm yazılanları bütün okuyunca asgerlik dahada bir güzel geldi.
Benim biraz sorumsuzluk huyum var, ailemde biraz şikayetçi aslında bu huyumdan.
Asgerlik dönüşü kesinlikle sorumluluk duygun olur, hayatın ciddi manada olumlu yönde düzelir diyenler oldu.
Geçenlerde bir arkadaşım askerden geldi, pek sevmezdim kendisini yani biraz şimarık bir arkadaştı.
Oğlan kuzu gibi olmuş :)

---

Beğendiğine sevindim Sinan :) Elimden geldiğince dilim döndüğünce kafede oturur da nacizane yaşadıklarını anlatan biri olarak paylaşmak istedim. Samimiyetime inandığın için teşekkür ederim :) Sorumluluk duygusu gerçekten önemli bir adım insan için. Seni yani bir insanı x başka bir canlıdan ayıran duygulardan biri erdemlerden biri sorumluluk. Bir bitki doğar toprakta yetişir, vakti gelince polenle vs ürer çoğalır, ama anne bitkinin yavrusuna bi sorumluluğu aidiyet duygusu yoktur. Askerde o saçma gelen sorumluluk kuralları var ya hani.. Tank zimmetlemek mesela :) Hatta bizim mühimmat alanına 550 bin metrekare alana geceleri özel eğitimli iki köpek salarlardı. İkisinin de askeri kimliği vardı bildiğin. Biri binbaşı diğer yüzbaşı statüsünde o derece tecrübeli yılların koruma ve savunma köpekleri. Binbaşı olan Kangal cinsi köpeğin zimmeti 120.000 TL idi.. Şaka değil bildiğin 120.000 TL. Er/Erbaş gönüllü askerin ölümü halinde ise ailene verilen para 25.000 TL ve 3.000 TL'lik bir yardımla beraber 28.000 TL.

Burda olay şu. Sen belki hayvan sevmeyen birisin. Nefret ediyorsun 4 ayaklılardan. Adamlar sana orda öyle bir köpek getiriyor ki senin değerinin 5-6 katı usta. Ötesi yok. O hayvana gözün gibi bakmak zorundasın. Bizim köpeklerden birinin mama tası eskimiş/kaybolmuş/atılmış, yerine 5 kg'lık yoğurt kabından mama kabı yapmışlar; hayvancağız da yerken ağzının kenarında ufak minik kesikler olmuş kovadan sebep.. Aga bunun için fotoğraflar gönderdik 3 aylık rutin olarak yapıldığı üzere. Balıkesir Veterinerlik Okulu'ndan Üsteğmen geldi :) Hayvanı muayene edip gerçekten tek sorunun o olduğuna emin olup kıdemli başçavuş adama [ komutanıma selam:) ] tutanak tutuldu.

Sorumluluk da katar, farkındalık da katar.. Gerçekten sağlık durumu veya fiziksel engel sebebiyle askerlik yapamayan arkadaşlarımı tenzih ederek söylüyorum, gerçekten herkes askerlik yapmalı. Kültür mozaiğini, insan tiplerini, karakter yapılarını, örf ve adetleri çok net görebiliyorsun. Benim bölüğümde Köln'ün en geç narkotik satıcılarından biri, Fransa Nice ve Paris'teki duvar yıkma ve duvar yapma işiyle uğraşan Maurice takma adlı bi arkadaş vardı. Biri havaalanında enselenmiş, diğeri duvarını tamir ettikleri eve 6-7 kişi hırsızlığa girerken sessiz alarma yakalanmış ülkemize gönderilmiş; askerlik yapmadığı için önce askere alınan 35 yaşında biriydi.

Şimdi sen sokakta bunları bulamassın Sinan :) Amasya Elma'sı değil ki pazarda manavda bulasın.. Tamamen seçmece.. Kattıkları inanılmaz şeyler oluyor insana. Hem olayların farkında oluyorsun hem de böyle hırsızlıktan hüküm giymiş bir adama karşı hem bir şeyini çaldırmamaya hem onu idare etmeye hem de hoş sohbetle vakit geçirmeye çalışıyorsun.

Biraz hoş olmayabilir tabirim ama "Askerlik yapmayana kız vermeyiz" diyen mantığı gerçekten anlıyorum. Sorumluluk yok, iş bitiricilik yok, astını üstünü (büyüğünü-küçüğünü) bilme yok, saygı-sevgi yok, aidiyet yok, benliğini bırakıp daha büyük bir şeyin parçası olmak yok ( acemi birliğine teslim olup askeri kimlik aldıktan sonra "devlet malı" olarak statülenirsin, sahibin devlettir). Şimdi düşün kızın oldu getirdiği damat adayı bu özelliklerin hiçbirine sahip değil. İşte gerçekten haklı büyükler bu lafı söylemekle. Askere giden adam olur gelir lafının temeli "mutlaka kendine bir şey katar" manasında.

Gidip de kendine bir şey katmayan/katamayan varsa ya çok kördür ve çevresinde olan biten olayları doğru çözümleyemiyordur; ya da gerçekten doğuştan asker olması gereken kuralcı tiplerdendir :)

Askerlikte devrecilik aslında karşıdaki kişilerin birazda olsa kişilikleri ile alakalı bişi sanırım.

İki usta birliğim oldu ve uzun dönem askerlik yaptım.ilki meslekci secildik yazlık kamp idi orada deniz emniyet yaptılar sahilden sorumluyduk kısımda toplasan 10 kişi falandık ne devrecilik ne de başka bişi.Bursalı bi devrem vardı yaşıttıkta geri kalan hepsi üst devre idi yaşcada bizden büyüklerdi zaten Sosyal hayatlarında hepsi iş güç sahibi olgun (bi kısmı... beyni gelişmemiş bikac kişi hariç) insanlardı o yüzden sıracılık,devrecilik yoktu saygı vardı.Coğu ile halen daha ailecek görüşürüz.

ikinci usta birliğim Isparta Eğirdirdi (yeminle sürgün yesem böyle yer gelmezdi :D) Burada devrecilik diyemem ama sıracılık vardı üst devrelerle ben geç katılmama rağmen aralarına sorun yaşamadık saygılıydık bi tanesi haric :D onbaşımı çavuşmu ne vardı teskeresine az kalmıştı damarıma bastı üstüne yürüdüm senin limon gibi suyunu sıkarım burada demiştim :D sonra araya girdiler özür diledik karşılıklı konu kapandı.Disiplin ve saygı vardı en üst devreye.En üst devre olduk bütün devrelerle oturduk konuşuldu ne sıracılık ne devrecilik yapmıcaz hepimiz ana evladıyız hepimiz insanız burada dedik ama keşke o sıracılıga devam etseydik.Bazen bazı yerlerde cidden disiplin denen olay şart.Alt devrelerin lakayıt lakayıt hareketleri hal tavırlar vesaire bi ton hır gür.En son bi ayar vermiş bizimkiler sonra biraz olsun toparlandı. yani demek istemem askerlik Türkiye'nin herköşesinden insan geliyor ve herkez aynı ölcüde saygıya sahip yada olgunluga sahip olamıyor işte bu yüzdendirki birazda disiplin icin şart bişiler :D

Yanlız gecenlerde bi video izledim onun gibide olmaması gerekiyor gercek hayatlarında eziklikler ile dolu yaşamlarında orada kısacık zamanda kendini kral gibi görüp salak saçma hal tavırlarda bulunan insanların ciddi bir dayagada ihtiyacı var gerçekten..Böyle karakter yoksunu insanlarlada karsılasılabiliyor askerde.

Kısa dönem olup insanlıgını unutan ve yaşı her ne olursa olsun eğitimi her ne olursa olsun karşısındaki insanı daima kücümseyen bazı arkadaşlarlada tanışma ve aynı yerde belli dönem askerliği geçirme durumum oldu. Benim merakım orada en tepeden bakışlarla duran bu insanlar gercek hayatlarında ne yapıyorlar suan merak ediyorum... Böyle kişilerlede karşılaşabiliyorsun mesela.

Yani demek istediğim ne yaşı ne öğrenim durumu ne memleketi hiç biri önemli değil önemli olan insanın içinde bi nebzede insanlık varsa sıkıntı
yaşamazsın...

Yanlız askerlik zaman olarak cidden uzun bi zamandı adı üstünde uzun dönem gittim :D ama bana katkılarıda coktur..Hayattaki Çok uç noktalardaki hatalarımı törpülememe sebep burasıdır.Daha farklı bakış acısına sahip olmama.Birde klasik bi laf vardır ya insanı öldürmeyen şey güclendirir derler ya aynen öyle ne zorluklarla karşılaşıyorsun ama bi şekilde atlattığında cidden kaldığın hayata döndüğünde yardımcı olabilecek derslerde cıkartabiliyorsun. tabi bu dediklerim icinde varsa :D

Ben ders cıkarmıcam dersen bura bura soksalar ossura ossura cıkarırsın :D

bence sen askere gitme boşver

herkesin askerlige bakis acisi farklidir. Ama askerlik bitince ortak dusunceler %90 aynidir. Oncelikle sordugun butun sorularin cevabi EVET. Askerlik dedigin en nihayetinde etrafi tellerle cevrili bir alanda gunlerin gecmesini beklemektir. Orada hic birsey ogrenmezsin sana ileriye donuk hic birsey katmaz yok oyle birsey. Son gun gelir arkana bile bakmadan evine kosarsin. Bak ben sana ufak bir animi yazayim;

Askerligim ilk 2 ayi cesmeden su ictim. Para vererek aldigim sise su sayisi 5i gecmez cunku kantinde su bulunmuyordu.Karnimizin agrisindan adim atamaz hale gelmistik.Bir gun cesme basinda dedimki eve doneyim ictigim hersuyun tadini alacagim kiymet bilecegim sise bitmeden cope atmayacagim. Bugun askerlik biteli 5 sene oluyor dibini gormeden cope attigim sise sayisini hesaplasam matematigim yetmez. Yani uzun lafin kisasi kardesim askerlik psikolojik savas alanidir. Ilk gununle son gunun arasinda ayri bir hayat vardir.