Printable View
Psikiyatri kliniklerinde zaman geçirmiş biri olarak yazıyorum. Babam da doktor ayrıca. Hasta olunca google'a yazmak saçmalık , ilaç alınca prospektüse bakmak saçmalık. İkisini de çok yapan biri olarak söylüyorum. Bırak abicim doktor işini yapsın. Kendin işin içinden çıkamadığında küçük bir yardım eli. İhtiyacın olmadığında bırakırsın ancak bir süre kullanın. Ne ilaçlar var. Tek doktora görünmeyle ciddi bir ilaç yazacaklarını sanmıyorum. Her şey gönlünüzce olsun.
Benzer bir sorun teyzemde var.Aslında bu sizin oturup kendi kendinizle konuşmanızla alakalı.Arabaya binince kapı koluna tutunur.Kendi kendine herşeye kurulur.Hep şu hastası mı oldum bu hastası mı oldum diye doktora gider.Hergün 1 tane lustral içiyor.Ben bu tür hastalıklarda çok fazla ilaç tedavisini değil de insanın kendi dünyasını kendisinin değiştirmesi gerektiğini düşünüyorum.Biraz rahatlamaya ihtiyacınız var gibi.Sınav zamanı psikolojim bozulur.24 saatte 4-5 saat uyurum.Sınav sonuçları açıklanana kadar da bu böyle gider.Kötü gelirse çok üzülürüm.Ama 1 hafta sonra hayatım normale döner.Sizinki de aslında böyle basit bir durum bence.Çok zorlamayın kendinizi.Geçmiş olsun.Unutmadan bir de benim de takıntım var.Sıkıntılı olduğum durumlarda saç derimi yolarım.Şu anda kafamda bir sürü yara var...
Güzel yazmızsın, ilacı yazan doktor yan etkileri bilmiyor da yazıyor sanki, ayrıca bunlar yan etki, esas etki problemine etki ediyor, ağzın kurumuş, biraz terlemişsin, biraz uyku yapmış yada kaçırmış kısa bir süre için ne olacak? Bu ilaçlar hakkında pek bilinmeyen ama önemli bir şeyi de buradan yeri geldi diye yazayım. Bu tarz antidepresanlar vücuda dışardan bir şey yapmıyor, ilacın içerisindeki etken maddeleri vücuttaki iyileştirici kimyasalları aktive ediyor, yani bunlar dışarıdan vücutta olmayanı vermiyor, vücutta var olup da aktif olmayan kimsayalları aktive ediyor.Alıntı:
Er34 Nickli Üyeden Alıntı
internetten semptom okumak, hastalık bilgisi araştırmak tamamen hatadır, uzak durulması lazım aksi halde huzur kalmaz.
Cevapları okumadım, konuyu okur okumaz yazayım dedim. Benzer şekilde düşünce yapısı bende de vardı. Ara ara da hala çıkar. Önceleri sadece internette hastalıklara bakarak bir şekilde atlatıyordum durumu. Bir gün başımın bir anda dönmesiyle beyin kanaması geçirdiğimi düşündüm. Tekme ile ailemin odasına girip feryat figan acile götürün beni diye bağırarak kendimi yere attım (hayatımda ilk defa başım döndü, bu kadar büyütmemin sebebi bundan :D ). Daha sonra ben arabanın arkasında bayılmamak için mücadele ederken acile vardık ve kontrolden sonra standart serum yedim. Bir halt yokmuş. Bu durum böyle devam etti, ne zaman başım dönse kendimi yatağa attım, kalp atışımı dinledim, öleceğim sandım. Doktor akrabamız olaya tanık olunca panik atak olduğunu söyledi. O zaman karar verdim psikolojik ise atlatırım diyerek, rahatsızlandığımda internete baksam da takıntı yapmamaya çalışarak atlattım bu durumu. Tek yolu var, araştırma isteğini engellemeden (araştırmak iyi birşey, kendi asıl rahatsızlığımı bu şekilde buldum, doktorlara direk tanıyla gittim ve kontrollerden sonra onaylayarak tedaviye başladık) yine belirtilere bakarak olayı sallamamak Yani olabilir biraz daha bekleyim, belirtiler 1 ay sürerse hastaneye giderim diyerek durumu idare etmek. Bir sene bu durumla uğraştıktan sonra atlattım, bir sıkıntı olduğunda internetten hala bakarım ama sonra pencereleri kapatıp hayatıma devam ederim. Belirtiler uzun sürerse doktora gider, durumu anlatıp içimi rahatlatacak tüm tahlilleri yaptırıp tamamen aklımdan atarım. Olay tamamen takıntı yapıp yapmamak ile alakalı. Ufak ufak başlayın gittikçe daha az kafaya takarak sonunda tamamen atlatırsınız.
Ayni sikayetler bende de vardi, ayrica olumcul birsey cikar korkusuyla hep doktoru erteledim, en son topluca doktora gittim ultrasonlar filmler tahliller hepsini yaptirdim, psikiyatrist bir hap verdi ayrica hala ilaca baslamadim, kullanmayi dusunmuyorum. Bazen kalbim carpiyor gibi oliyor bunun psikolojik oldugunu kendime telkin ediyorum. Bu benim cektiklerimi hafifletti. Hayatin yasamaya deger oldugunu dusunuyorum. Herseye sinirlenmekten firsatlari kacirmaktan insanlari uzup kirmaktan yillarin nasil gectigini anlamadim. Diger bambaska kendimle alakali takintilarim hayati bana zehir etti.
Suan yaptigim bunlar psikolojik hicbirseyim yok diye surekli kendimi telkin etmem. Sen de dene. Mutlaka ise yarayacaktir.