Vallahi hocam okurken bizzat hissettim yazdiklarini. Ben de senin aksine zaten o ortamlarda olan bir hatuna asik oldum yaklasik 5 bucuk senemi verdim ve neticede ne mi oldu?
Doktorumun bana koydugu teshis bipolar bozukluk, diger adiyla manik depresif. Degdi mi kendi beynimden yedigime? Bana sorarsan degmedi, fakat icimde ikinci bir ben var iyi ki sevmisim diyor hala. Diyecegim o ki sevmek, sevilmek elbette guzel seyler fakat dogru insan ile oldugu vakit guzel. Aksi halde kendinden yemeye basliyorsun ve inan icinden cikilamayacak bir dengesizlik, suphecilik, huzursuzluk yerlesip kaliyor insanin icine. Inan birinci dereceden akrabalar disinda hic kimse kendinden degerli degil.
Benim nacizane fikrim, git spora basla, yeni mesgaleler edin. Ne bileyim git resim ciz, elinin yatkin oldugu bir seylerle ugras, arkadaslarinla bulus, sohbet muhabbet et, dertlesin, gerekiyorsa birlikte gorun sisenin dibini fakat her gece sabahlara kadar icerek, kafani bulandirarak, kendi ic sesini dinleyerek bir sure sonra kendini icinden cikilamaz bir durumda bulacagina emin olabilirsin. Ha diyebilirsin su anda da farkli degil diye, sayet oyle olduguna kendini inandirdiysan gidip psikiyatrik destek al. Bir psikiyatr'in sana durumunu izah ettikten sonra ilac vermesi ve bir psikolog ile aydan aya yapacagin terapi seanslarinin olumlu etkisini iki uc ay icinde gorebileceginden emin olabilirsin.