Ne yazikki büyük ırkların ömrü kısa oluyor... Bende de rott var bu sene 7 oluyor yazın.. Öyle bir geçti ki zaman daha dün hatırlıyorum bebekliğini.. Arkadaşımın rott u 11 yaşında yeni vefat etti... Başka bir arkadaşımın ki 10 yaşında gitti.. Aşağı yukarı 10 yıl ömürleri var (istisnalar hariç) ve o 10 yıl su gibi bitiyor... Belkide köpeklerin bu kadar efsane bu kadar unutulmaz olmasının sebebide kısa ömürleri... 10 yıl kalıyor hayatında hadi eyw daha seni zorlamayayım bana bakmakla zaten çok uğraştın diyip gidiyorlar... Bu da onları unutulmaz yapıyor...
http://i.hizliresim.com/m3DJZy.jpg
http://i.hizliresim.com/Eg0yM9.jpg
Bazen gideceğini düşününce boğazım düğümleniyor.. Nefes alamıyorum.. Ben istanbula döndüğümden beri 7 senedir tek yaşıyorum ve 7 senedir yanımda birtek köpeğim vardı... Canımdan can oldu... Onunla beraber kalbimin yarısıda gidecek... O gittik ten sonra asla eski ben olamayacagım.Çok çok zor birşey köpek kaybetmek kaybeden bilir.. Ben babamı kaybettim bir damla göz yaşı dökmedim , köpeğimi kaybettim 2005 de (oda rott du kanlı ishalden yaşı küçükdü) hala ara ara ağlarım aklıma geldikçe resmini gördükçe.. Çünkü köpekle olan bağ sevgiden öte çok duygusal bir bağ... İnsanda bulamaycağın bir bağ.. Buda çok ağlatıyor adamı duygusal yönden çok sarsıyor.. Ne diyim umarım atlatırsın biran önce ama hayatın boyunca aklından çıkmayacak bunu biliyorsundur...