Daha önce de benzer konularda yazdım mı hatırlayamadım ama;
Şu yurtdışına gitme işine hep olumsuz bakıyordum, hatta "çekip gidicem lan buralardan, bu lanet ülkede durulmaz" diyene "ya bas git hadi, aman be sende, orada sanki mülteci modunda yaşamayacak mısın" gibisinden diyaloglar yaşıyorduk paso arkadaşlarla.
Son ana kadar bu kafadaydım ama ya özellikle şu son dönemde iyice raydan çıktı arkadaş her şey.
- Ekonomi sıçık, hadi düzelir diyorsun, ne halt olacağı belli değil, geleceği göremiyoruz.
- Toplum düzelmesi gerekirken git gide iyice saçmalıyor. Yozlaşıyor.
- Adalet kavramı bitik, adam yolda bi halt işliyor, zaten kabalık, öküzlük prim yapıyor, bir de bu adam kendisine bi halt olmayacağını bildiğinden, hem suçlu hem güçlü onun bunun çocukları adam oluyor.
- Okul şu bu işleri apayrı muamma, devlet okuluna bile çocuğu yazdırmak için "ohoooo 1 sene önceden başlaman lazım turlara" diyorlar. Müdürü gelir senden "bağış" ister ücretsiz okula, özel okul desen saçma sapan değmeyecek işlere dünyanın parasını verirsin.
- Bitmek bilmeyen ve çözüm üretilmeyen cinayetler, ülkeden her gün bir yerinden gelen manyak manyak haberler, şunlar bunlar.
- Trafik ve bunun gibi daha bir çok yerde yaşanan sıkıntılara çözüm bulunmaması.
- Kamu, özel sektör vesaire gibi her yerin parti bağımsız şekilde yozlaşmış olması, "ama onlar" diyenlerin de aynı haltı yemesi, hak yenmesi, liyakat vb'nin artık tamamen ortadan kaybolması...
daha sayayım mı... Valla artık kafayı yiyeceğim, ay içerisinde masrafımız şuyumuz buyumuz, kira yeme içme bilmemne derken köşeye 3 kuruş para atamıyorum. Tamam çok şükür idare ediyoruz da, e arkadaş eve neredeyse 10 kaat para giriyor, ben niye hala yaşayamıyorum adam gibi? Üzerine üstlük trafikte, işte, orada burada yaşadığımız huzursuzluk cabası... Trafiğe "bugün hangi oç ile denk geleceğiz bakalım" diye çıkmak nedir ya?
Lanet ettim artık. Ama bi yere de gidemem, ne cesaret var ne de öyle bi imkan. Kapana kısılmış gibi hissetmeye başladım artık kendimi.
CloudGrey'in dediği gibi bisiklete bineyim dedim, aniden son anda önüme çıkan kediyi ezip bisikletin üzerinden uçtum, ölüyodum, daha bana kimse sokak hayvanı demesin dedim, grupta arkadaşımla tartışıyorum "ama böle böle" diye... Hiç bi yerden rahat yok
Bu ülkede kaldıkça kanser olacaz anasını satayım kanser. Bi iş de düzgün gitsin ya. Bi şeyimiz düzgün işliyor olsun.. Yok arkadaş, yok.