Bir çocuk, hiç çocuktur.
ilk çocuk erkek olunca + biraz hareketli olunca 2. çocuğu insan düşünüyor![]()
1994 Honda Civic Si Sedan2009 Mitsubishi Lancer 1.8 CVT
2009 Mitsubishi Colt 1.3 CZ32010 Renault Megane 1.5 DCi Sporttourer
Aylık gelir an itibariyle min. 35-30k ise bence 2 numara düşünmeye başlanılır ancak
Benim gibi istanbulda aylık geliri yoksulluk sınırındaki biri için mantıklı değil diye düşünüyorum.
Kendim tek çocuğum, çocukluk dönemimde isterdim abim ablam olsun ama inanın hiç aramıyorum. Gerek kuzenlerim, gerek kemik kadro çevrem ile eksikliğini hissetmiyorum.
Biz bunları düşünürken mülteciler 5er 5er doğuruyor güzel ülkemde orası ayrı muamma![]()
- Bize Her Yer TRABZON
Bu mutluluğu yaşamak isteyen herkese Allah nasip etsin inşallah.
1 Çocuk bizim için kafi.
Maddi - manevi gücünüz çok iyiyse 2-3 çocuk kesinlikle olabilir.
Ama tek çocuk için olan imkanları seferber etmeye çalışıyoruz. Şehrin en iyi özel okuluna gönderiyoruz. Yediği önünde yemediği arkasında vs... Hikaye herkes için aynı.
Audi A6 C5 Avant 2.0 & Bmw F800S
Merhaba çok özel bir soru olmuş... Bu konu tamamen size bağlı..
Herkes malesef yaşadığımız ülkeden dolayı maddiyattan bahsetmiş. Bu tek başına yeterli değil.. Arkadaşlara katılmakla beraber asıl önemli olan konu yetiştirmeden bahsetmek istedim.
Çocuklar tamamen anne babaya göre şekilleniyor. Siz eşler olarak hazırsanız. Ebeynler olarak kavgasız iyi anlaşan çiftlerseniz tavsiye ederim.
Psikologların koltuğunda klişe bir laf söylerler "çocukluğunuza inelim"..
Gerçekten mutlu ve bütün duygulara tatmin olmuş sevgi dolu çocuklar yetiştirecekseniz mutlaka kardeş duygusunu yaşasınlar![]()
Bende oğlum bir gün yalnız kalır düşüncesiyle bazen kardeş konusunu düşünüyorum ancak ülkenin hali ortada.
İki çocuk yapıp ikisine de maddi olarak yetemedikten sonra tek çocuğa herşeyimi vereyim düşüncesi ağır basıyor.
Ekonomi 2013-2014 gibi olsa kesin 2. çocuğu yapardım. Ama şuan kendimize bakamıyoruz. O yüzden şuan için tek çocuk düşüncesindeyim.
Kendimde tek çocuğum.
Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur.
M.Kemal ATATÜRK
Tek büyüyen kişileri niye öcüleştiriyorsunuz beyler, çok gücendim
Benim ve babamın kardeşi yok, amca teyze hala vs nedir bilmem. Babamın jenerasyonda kardeşi olmayan çok nadirdir ama o da ne yazık ki babannemin hastalığı yüzünden kaynaklanmış.
Gel gelelim ne şımarık büyüdüm, ne yalnız kaldım ne de sıkıntılı birisi oldum. "Hiç" çocuk olayı bana biraz abartı geldi
Kardeş olmayınca insan farklı insanlara ister istemez "kardeş" vasfını yüklüyor, orası doğru. Ancak öyle kardeş hikayeleri duydum ki bazen iyi ki kardeşim yokmuş diyorum kendime. Herşeyin hayırlısını versin.
Bencil miyim? Kesinlikle hayır. Hatta tek olmam benim daha az bencil bile yaptı diyebilirim, çok şükür iyi imkanlarla büyüdüğüm için paylaşmayı da daha çok öğrendim.
Bizde de aynı soru var. 1,5 yaşını geçti oğlum. Şimdilik 2. çocuğu düşünmüyoruz.
Maddiyat kısmını geçiyorum. Sonuçta bugün varlıklı ,yarın fakir olabiliriz (Bknz deprem )
Bence bütün olay 2. çocuğa ayıracak enerjiniz var mı olmalı.
Şartlar aynı olmasa da asgari ücret ile 3-4 çocuk bakanlar var. (Tabi ne kalitede yetiştiği muamma. )
Şu tek çocuk hiç çocuk saçmalığına hastayım, kim uydurup saldıysa şu lafı acayip ifrit oluyorum... Söyleyene de kürekle... töbeeeBu saçmalık bence tamamen böyle her ortamda "eee evlilik ne zaman, eeee çocuk ne zaman, eeeee ikinci ne zaman, aaaa üç yok mu" diye densiz densiz soran tiplemelerin uydurduğu kocakarı laflarından gibi geliyor bana.
Şu şartlarda ben de istemem. İmkanım olsa isterdim.
Ha bu arada herkes ekonomik şartlara girmiş de, yaş ve manevi olarak da hazır olup olunmadığına bağlı. Anne sonuçta tecrübeli oluyor ancak tekrar o "geride bıraktığı" günleri yaşamak istiyor mu? Veya tekrar bunları yapmaya hazır mı? Eski enerjisi ve sabrı var mı? Bunlara da bakmak lazım. Anneye "tam anlamıyla" yardım edebilecek, onu darlamayacak, saçmalamayacak bir anneanne veya babaanne var mı? Bunlar ekonomik şartlardan da önemli bence.
Bir ara eşimin ailesinden "hadi iki, ne zaman iki" falan gelir gibi oldu, baktım ciddi ciddi darlamaya başlayacaklar, bi ara evde otururken şaka yollu "ilkine zaten oluyorsunuz, bu şartlarda ikinciye de çok sponsor olmak istiyorsanız hemen yapalım" dedim. Konu orada kapandı, bir daha açılmadıŞimdi zaten eşim de artık yaş da geçti bu saatten sonra olmaz diyor.
arkadaşlar
bundan 10 sene 20 sene sonrasını düşünerek karar vermek lazım
eğer ki 2. evladınız için geliriniz yoksa ilk evladınızdan eksilmek zorunda
tamam evet kardeş kavramı çok mfarklıdır
ama bunun hem faydalı hem faydasız örneklerini de yaşamışlar vardır kendi hayatında
ben kardeşsiz büyüyen çocukların psikolojilerinde duygusal yapılarında eksiklikler olabileceğini de gördüm , tüm sevgiyi aldıkları için tek olmanın faydalarını da yaşayanları gördüm
bu tamamen anne babaya ve daha da önemlisi günümüzün en önemli konusu olan maddiyata bakıyor
maalesef dünyamızda artık bu gibi konularda duygu ile değil mantık ve matematik ile karar vermek lazım
benim tek evladım var allah herkezinkini bağışlasın
neyim var neyim yoksa ona adamış onun için kurgulamış durumdayım
sahip olduğum bir kol saati bile olsa onun olacak
kıyafetinden yemesinden içmesinden sosyal ihtiyaçlarından eğitiminden yaşamından hiçbirşeyi eksiltmeden olabilenin en iyisini vermeye çalışıyorum
ha tabi maddi durum çok iyidir , bunları düşünmeye gerek olmuyordur ona da saygı duyarım
ama kısıtlı bir maddiyat varsa kardeşi yüzünden birşeylerin eksildiği hissine kapılacaksa tek evlat olarak yetişmesi daha sağlıklı bir karar gibi geliyor bana
dedim ya bu konu tamamen kişisel bir konudur
70'li 80'li yıllarda doğan büyüyen çocukların yaşadıkları dönemden çok farklıyız maalesef..
Tek tek okudum tam ben yanlızmışım derken bu yorumu gördüm. Herşeyin başı enerji. Tamam çocuk güzel birşey. Kardeşi olsun bende isterim ama benimde bir canım var. Bu yaştan sonra tekrar sil çocuk büyütmek peşinde koşmak ciddi enerji gerektiriyor. Oda bende yok. Maddiyat kısmını hiç düşünmedim.
Hatta dost meclislerinde hep söylediğim birşey var. Biz çocuğu geç yaptık çünkü artık zamanı geldi. Ortalama insan ömrü 100-150 yıl felan olsa. En az 50-60'dan önce çocuk yapmazdım. Ölürüm canımı veririm ama çocuk insanı ciddi anlamda kısıtlayan birşey.
Schumi.Projects
106 GTI | 206 RC | 2008 SUV 1.2 PureTech EAT8 | 3008 SUV 1.6 HDi EAT6 | Citroen AX GTI
Never drive faster than your guardian angel can fly
106 RC - 106 GTI with 2 liter engine
Çok kişisel bir soru, ancak herkesin hayattaki gelecek kaygısını gün yüzüne çıkartan, her yoruma neredeyse ''Ekonomik durumunuz iyiyse'' dedirten bir soru olmuş. İnsanın gündelik hayatında en fazla meşgul olduğu ne var ise, ister istemez ilk olarak ağzından, klavyesinden de o cümleler çıkar. Nitekim öyle de olmuş.
Anne ve Baba çalışıyorsa başka, Anne veya babadan bir tanesi çalışıyorsa durum çok başka oluyor.
Anneanne işin giriyor ya da Babaanne. Bu iyi ve en güzel olan ihtimaller söz konusu değilse yardımcı abla, bakıcı. Bir dönem idare ederiz okula başlar diyorsunuz, 2-3 Yaş aralığında kreşe başlıyor, sonrası ***** 2 gün hasta 3 gün evde ya da tam tersi oluyor. Hem okul hem bakıcı masrafı çıkartıyorsunuz kendinize. ''Başlarım böyle masrafa birimiz çalışmasa daha az para harcarız'' dediğimiz günler geliyor.
Sonra durup düşünüyorsunuz, bu kadar zor ve detaylı olmaması lazım bu çocuk işi, eskiden de böyle miydi ? Fırsat eşitliği vardı, devlet okullarında okuduk büyüdük ancak artık durum öyle değil. En iyi eğitimi verdim mi diye dönüp geriye baktığımda sorasınız geliyor. Elimden geleni yaptım mı ? Bu sorgulara girmemek en doğrusu. Benim için ilk ve son, Allah herkesin çocuğuna sağlıklı huzurlu ömürler versin. Ben de çok isterim kardeşi olsun diye, ancak yukarıda biri de bahsetmiş ''Sen dost edinmeye bak, düşmanı annen de doğurur'' derdi dedem. Bu bahaneye sığınıp savunacağım ilerde kendimi
Özetle, verdiği duygu haz inanılmaz ancak gelecek kaygısı olan bir toplumda 1. çocuktan fazlası, bilemiyorum o kişi ben değilim.
Açıkçası okul ve eğitim konusunda düşüncem ;"içinde varsa devlet yada özel her türlü okur". Ki bu gerçekten böyle çocuğun içinde varsa köy okullarından gelip öyle ahmet, mehme, okan üniversitelerinde değil istanbul da kafa üniversitelerde okuyan bir sürü öğrenci hikayesi var.
İlla çocugum özel okulda okumalı saplantım yok o yüzden.
iki çocuk yapıpta 2dk kendime vakit ayıramıyorum diye evlilikleri maddi/manevi çöküşe geçen örnekler var maalesef. Sizin ve eşinizin kariyer planınızı, sosyal beklentilerinizi de düşünerek almanız gereken bir karar olacak.
Bir de illaki desteğe ihtiyaç olacak dedeler, büyükanneler size destek verebilecek sağlıkta mı onu da düşünün.
i'm not a monster i'm just ahead of the curve..
Bence asıl önemli olan çocuk sayısı değil.Bizler bizim anne babalarımıza göre daha bilinçli olduğumuz için çocuklara inanılmaz enerji harcıyoruz.Fakat 2 oğlum olduğu için yazıyorum birbirlerini büyütüyorlar çok eğleniyorlar ve inanılmaz kaynatıyorlar.Çocuklar birbiri ile oynuyor 2. çocuk büyüdükten sonra kendime vakit ayırmaya başladığımı fark ettim.Tek çocuk olursa bütün hayatınız boyunca annesi babası kardeşi siz olacaksınız.
5 yaşına kadar bakacak yardımcı olacak birileri varsa çocuk güzel bir şey. 2. olur 3. olur 4. bile olabilir. fakat kıt kanaat geçinen bir çiftseniz çocukla biraz güler eğlenirsiniz kalan zamanda stresten gelecek kaygısından kafayı yersiniz.
turbocuk istiyoruz
Şu an 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 konuk)