Kesin okuyun derim.pişman olmıcaksınız.güzel bi hikaye
en fazla 2-3 dakkanızı alır arkadaşlar eminim seviceksiniz ;) :heyoo: :heyoo:
Seksenlerindeki yaşlı çiftin mahkeme salonundaki hali içler acısıydı. Adam , inatçı bakışlarla suskundu. Nine ise ağlamaktan iyice çukurlaşmış gözleri ve keskin çizgileriyle bıkkın bıkkın etrafı süzüyordu.
Hakimin tokmak sesiyle uğultu sustu.
Sözü yaşlı kadına verdi,hakim:
“Anlat teyze,neden boşanmak istiyorsun?
Yaşlı kadın,deriin bir nefes çektikten sonra ,baş örtüsüyle ağzını araladı,kısılmış ve çatlamış sesiyle,konuşmaya başladı:
“Bu herif yetti gari! Elli yıldır bezdirdi hayattan!”
uzuuun bir sessizlik hakim oldu mahkeme salonuna. Çıt çıkmıyordu. Herkes bekliyordu. Yaşlı kadının gözleri dolu dolu oldu,son bir gayret konuşmaya koyuldu:
“bizim sedef çiçeğimiz vardı,çok sevdiği... o bilmez! Elli yıl önceydi ban verdiği çiçeklerin arasından kopardığım bir yaprağı tohumlamıştım, öyle büyüttüm sedef çiçeğimi. Yavrumuz olmadı,onu yavrum bildim! Bir süre sonra çiçek kurumaya başladı. O zaman adak adadım. Güneş açmadan önce, her gece bir tas suyla onu sulayacağım diye. İyi gelirmiş dedilerdi.elli yıl oldu,bu herif bir gece kalkıp’ Bir kere de bu çiçeği ben sulayayım !’ demedi.geçen gece takatim kesilmiş. Uyuya kalmışım. Yapamadım . onu susuz bıraktım. Kurudu. Ben böyle bir adamla 50 yıl geçirdim. Hayatımı ,umudumu herşeyimi verdim. Ondan hiçbirşey görmedim. Bir kerecik olsun,benim bildiğim görevlerden birisini yapmasını bekledim. Bir kerecik olsun sedef çiçeğimi sulamasını istedim. Aklına bile gelmedi. Onsuz daha iyiyim Yemin ederim! “
Hakim yaşlı adama dönerek “diyeceğin bir şey varmı baba! Dedi.
Yaşlı adam, bastonla zor yürüdüğü kürsüye,o ana kadar suçlanmış olmanın utangaçlığını hissettiren bir yüz ifadesiyle yöneldi ve “Askerliğimi ,reisicumhur köşkünde bahçıvan olarak yaptım. O bahçenin görkemli büyümesi için bütün emeklerimi verdim. Fadimemide orda tanıdım. Sedefleri de. Ona en güzel çiçeklerden buketler verdim. İlk evlendiğimiz günlerin birinde boyun ağrısından onu hekime götürdüm. Hekim çok uzun süre uyanmadan yatarsa boynundaki kireç sertleşir ,kötüleşir dedi. Hergece uykusunu bölün uyansın, gezinsin dedi. Hekimi pek dinlemedi bizim hatun. Lafım geçmedi. O günlerde tesadüf çiçek kurudu. Ben ona gece sularsan geçer dedim.adak dilettim. Her gece uyandı. Ne yaptım ettim, onu hep uyandırdım. Ve gizlice seyrettim. O sevdiğim kadını, yavrusu bildiği çiçekleri sularken izledim. Her gece o çicek oldum ben. Sanki ona bu yüzden tapabilirdim.” Dedi.
O yaştaki adamdan beklenmeyecek ifadelerle ve devam etti.
“ her gece o yattıktan sonra uyandım. Saksıdaki suyu boşalttım. Sedef , gece sulanmayı sevmez, Hakim bey. Ama geçen gece ... yaşlılık işte ,uyanamadım. Fadime’mi de uyandıramadım. Çiçek susuz kaldı ama , kadınımın boynu yine azabilirdi. Suçlandım... Sesimi çıkarmadım...”
Vedaz Ayaz’dan aktaran
Ayşe Arman
Tavuk Suyuna Çorba kitabından alıntı!
