d3n1s Nickli Üyeden Alıntı
ülkede iş beğenmeme olduğunu ben de savunabilirim. Bu demek değildir ki herkes hak ettiği yerde veya hak ettiği maaşı alıyor. Bu ülkede diplomalı işsiz çok. Diplomalı insan da haklı olarak o kadar emek verip, binbir zorlukla aldığı eğitimin karşılığını istiyor, ancak aynı bölümden her üniversitede olduğu noktada, senin 10 birim paraya yapacağın işe bir başkası 8 birim paraya talip olduğu noktada sen işsiz kalıyorsun. Bu ayrı bir tartışma konusu.
İş beğenmeme örneğine gelirsek. Vaktiyle İzmir'de şantiyedeyim. İnşaat işiyle haşır neşir olanlar bilir, inşaata başlarken işçi bulamazsınız, işçi bulup işe başlarsınız, her gün tonla adam gelip "abi işçi lazım mı" diye sorar. Neyse, işe başlanmış, ekipler kurulmuş, eksik de yok, haliyle adam ihtiyacı da yok. Ancak yine de her gün gelen gidenin haddi hesabı yok. Bir gün mesai saatleri içinde gelmesi gereken mal, yol durumundan ötürü mesai bitiminden sonra gelebildi. Şantiyede 3 kişiyiz, şantiye şefi, ben ve bekçi. Gelen mal 1 tır. Bizim indirmemiz çok zaman alacak. Çıktık şantiye şefiyle kahvehanelere. Mal geldi, inmesi lazım, gelen her adama adam başı 50 lira, malı indirin yeter. Sene 2010, günlük işçi yevmiyesi 50 lira değildi. Sabah bizden "iş dilenen"ler akşam olunca okeyi, iskambili 1 saatliğine bırakıp gelmediler. yahu 100 lira olsun, gelin dedik, yine gelen olmadı. Bu durumda, gerçekten işsizlik vardır, diyebilir misin?