Uzun zamandır araba sektöründeydim. Meşhur arabacı denilen adamlardan. Yani araba alıp satması yoktur, yarışmaz, arabasını caddede gördüğünüzden daha çok sanayide görürsünüz, valeye araba vermez , cins bir adamdırlar. Hah işte öyle bişeydim bayadır bende. Bayadır dediğimde işte 83 senesinden beri falan. Bayadır yani. Neyse bu sinir harbi, bitmek tükenmez harcanan paraların nereye gidiyor soruları. Sorular şu şekildedir “ne yaptırıyorsun gene” ve sonucunda şu şekilde bir tamamlayıcısı vardır “buna harcadığın parayla ev alırdın.” . Ben hep bu cümleden sonra varsa alayım diye girip bakındım, ona harcadığımla alabileceğim ev bulamadım. Yılmadım ama, annem, babam, halam, teyzem, ablam (yok aslında ama olsa o da söylerdi kesin) , her arabama her masrafımda bu kelimeyi ettiler, ben her seferinde sahibinden.com a girip ev aradım. Olsa alırdım, boşuna aramayın. En sonunda mahalle baskısı (bkz: egzoz sesi diyen teyzenin sokak düğününe tepkisizliği, inatla girmeye çalışan hırsızların takdire şayan çabası vs…) , ana - baba temennisi, eşin hafiften iğnelemeleri, ve en sonunda dünyanın et tatlı bebeğinin inanılmaz gözleri bana arabayı sattırdı . Sattım ama duramıyorum. Satmasam dururdumda satınca durulmuyor. Motor işine gireyim, tın tın gezerim, az yakar, yazın turlarım falan kafasında motor araştırmaya başladım. İlk 3.000 e alayım dediğim bu serüven , ikinci el Fazerdan, aşağıda görmüş olduğunuz Tenere’ye kadar çıktı. Önünü alamıyorsun bir yerden sonra. Goldwing alıp ölmeye meyilli amca triplerinde gezerim bile diyordumki kısa sürede kendime geldim.
Sonuç olarak, ortalama 3 ay süren araştırmalarım sonucu çokda uzağa gidemediğimi motoru aldığımda anladım. Buyrun anlamama vesile olan motor: (bunere tenere nere(ince espiri) )
Motoru aldık, biniyorum, ama birşey dürtüyor beni. “boya, zımpara,vida,tornavida, 5 lik alyan” diye bir rüzgar fısıltısı duyuyorum motora her bindiğimde. Psikolog demişti çok kaptırma kendini diye. Kaptırmışız bir kere, dönşü yok. Söküp takayım, benimkisi el tiryakiliği diyorum kendime. 2 gün söküp takmasam ellerim titriyor, boğazım kuruyor. Bu arada motorunda bakıma ihtiyacı var hakkaten. Elden geçirilmesi gerekiyor ama bunu kendime söylemeye gtüm yemiyor. Ne zaman şu koltuğu söküp, kızağı yağlıyim falan diye küçük bir iş söylesem kendime, içimdeki hayvan o sesi alıyor, evirip çevirip götümde patlatıyor. En sonunda elimde tornavidayla komple sökülmüş araba kalıyor bana:
En sonunda iç sesim, dış sesimle birleşip içli dışlı oluyorlar. Aralarına girilmiyor, aralarından su sızmaz olup benide arada hoplatıyorlar. Tamam diyip sökme kararı alıyorum. Tamamı sesli söylememden dolayı eşim yanımda oturmuş, dizisini izlerken irkiliyor birden. Kuzey bana “başbaş” diyip odama gönderiyorlar. Eşimin gözlerinde ufaktan yaşlar var. Biliyorki uzun süre görüşemeyeceğiz, yatağa her yattığımda sabah çarşafların değişmesi gerekecek, evin koridorlarında hep bir tornavida, şarjlı matkap bulacak. Elalemin karısı kocasının cebinden buruşmuş ve birbirine yapışmış peçete (????!!!!?) vs.. bulurken benim cebimde kalın uclu yıldız tornavida başı ve uzatma bulacak… Kuzey henüz yeni olduğu için başına geleceklerden habersiz, dıgıl mıgıl başbaşş , falan yapıp gönderiyor beni. Babam ise anneme durumu çoktan haber vermiş. Çünkü benim iş yapma şeklim genelde “baba” ile başlayıp “babaaaa” ile biter. Annemle vedalaşmışlar, babam erzak falan almış kapıya yığmış hazır bekliyor. Meltem ise Kadiri kalın giydirmiş, terliyken su içmemesini tembihlemiş bile. ***** DIY konularında 50 derecede boya yapmışlığı var. Evet konunun adı “do it yorself”, yani “ne *** yiyorsan kendi başına ye” tarzında olsa da ben olayın temelinden sarsacak bir taktiğe sahibim. “Du it all together” kısaltması bi boka benzemediği için uzunca okumak en güzeli …
Gelelim konumuza. Projemiz Ramzey QM200GY marka motorumuzu sökücez, grenajları boyuycaz, seleyi baştan deriyle kaplayıycaz, elektrik aksamı elden geçip, lambaları vs.. gibi artık yanıp yanmadığı belli olmayan bütün eskimişlikleri bir kenara atıcaz. Bu durumda bir ihtiyaç listesi yaptım. Önce bunları sökebilecek alet edavata ihtiyacımız vardı. Motoru sökmek için gereğinden fazla aldım çünkü vidaları çeşit çeşit. Yan kapağı sökmek için 2 vidası var bunlar kendi içlerinde beyliklere dağılmışlar resmen. 8 çeşit tornavida kullanıp 2 vidayı sökebiliyorsun. Buyrunuz alet takımımız:
Sıfır motor alamıyorsan motorunu sıfırlamak en güzeli. Şimdi bu kapaklarıda yenisini alıp takabilirdik ama bunu heyecanı, bekleme zevki, olacakmı acaba düşünceleri olmadan “benim olduğu” duygusuna kapılamıyorum. Aldığım boya yerine kapaklarını alabilirdim. Tarzım değil, o yüzden bana aitse benden birşeylerin olması lazım. Bakalım motorun grenajları ne alemde:
Bu alttaki depo baya uğraştırdı. Ramzey dandik bir marka nolcakki diyordum. Adamlar stickerin üstüne basmışlar verniği. Hatta o kadar vernik basmışki fabrikadaki adam, vernikli sticker ile verniği kalkınca cıkan stickerlar birbirinden alakasızdı. Adam vernikle sticker tasarlamış benim motora.
Motorun etrafında bir iki tur dönüp, elimde cırcırı sallayarak , ağzımdaki sırıtışla birlikte önümdeki ava hiç beklemediği anda saldırıyorum. Seleye atlayıp vidasına cırcırımı fırlatıyorum. Cırcır boşa dönüyor. Eğilip bakınca vidanın yıldız tip olduğunu görüp sakinleşiyorum. Motor sökmek cidden keyifli. Bir arabayı bu anlamda bu kadar cıplak bırakabilmek için (oha cıplak dedim ) 1 gün harcarsın, motorla bu hale gelmesi yarım saat. Uzun sürdü aslında o da dediğim gibi vidaların çeşitliliği ve paslanmış ve yıldızdan çok transformersdaki bambilinin yüzüne benzeyen bir vida tipine dönüşmüş olamlarından kaynaklı. Neyse motoru söküp son bir bakış atıyorum.
Seleyi ve yan kapakları sökmek kolay oldu. Depoyu sökmek içinse cidden baya beyin gücü harcadım. Selenin altında üst ortada bir adet vidası var ama geri kalan vidaları nerede bulamıyorum. Yanında sendikasız işçi vaziyetinde çömelen ben, motora bakıyorum. Motor hafif sağa yatmış, kafa solda, benle alakasız duruyoruz. Koca depoyu 1 vida tutmaz lan diyorum içimden. Kalkıp o gördüğüm tek vidayıda sökeyim bari diye hamle yapıyorum. Hani şu slider oyunları varya. sağa sola itip, çekip görünütüyü tamamlarsın. Hah! o hesap işte. Sağa sola itip bir boka benzer belki mantığıyla vidayı söküyorum. Elimle iki tarafından kavarıyorum, kendime doğru hızlıca çekiyorum (depodan bahsediyorum hala kafa dağılmasın). Depo elimde. Ulan meğer depo kızaklı sistemmiş. Üstteki vidada sabitliyormuş sadece. Benzin musluğunu kapalı konuma alıp hortumuda söküyorum. Depo yerde.
Alıntı
neyse 10 dk da bitti
