sene 2002 di...ufacık müdendisler yapmıştı beni ne dediklerini anlamıyosum koduklarımın....sonra beni türkiyeye yolladılar...20 yaşında bir çocuktu ilk sahibim,her sabah kafasında yarım kilo jöle, üstünde bir kat ter olurdu...(ergen midirnedir?töbe estafurullah!)
her gün yalandan bir okula giderdik oda sırf karı kız için erkenden çıkardık yol otopark dolmadan ki binanın tam önüne park etsin beni...havala havalı inerdi benden ama bilmezdi ki arabayı gören kızlar " aaaa bu o salağın arabası değil mi yaaa!" derlerdi...
öğlen çıkardık okuldan doğru sanayiye giderdik...(ne *** varsa anlamazdım bi arızam yoktu ki benim!) her akşam bana benzeyen arkadaşlarımızla buluşurduk...ha bire yarış yapardık ama ben sadece 2 de 60 dan basardım...başka bir devirde asla basmazdım,basamazdım...tüm gece gazlardık...
sonra bu çocuk sattı beni başkası aldı yine aynı yaş aynı haraketler...kaç kere satıldım bilmiyorum...yılda 3 kere vuruyordum sağa sola sürekli boyanıyordum ama bu hiç konuşulmuyordu. hatta bir keresinde takla attım ama (şşşşş aramızda

)
duyuyordum ki benim için ne kavgalar ediyormuş sahibim (canım benim ya çok sever beni) ama anlamadığım geçen gün biri buna küfretti hiç bişey demedi...ayarsız biraz galiba...
10 yıl geçti doğalı hiç değer kaybetmedim hatta daha değerliyim artık ( şu çılgın türkler!). daha genç sayılırım ama sıkıldım artık hep aynı hayat tüm gün 2k devir geziyorum(benzin pahalıymış burda) akşamları tam gaz!!! o da ışığımı yakana kadar....
tek dileğim var bende kardeşlerim gibi bir direkte son vermek istiyorum hayatıma ama burada doktorlar çok iyi müsade etmiyorlar...