benim yurtdışına çıkma yerleşme kıstasım tamamen cocuk, evliyken bile düşündüm, aman işimiz var aman evlendik. aman eş napar. sıcayım aklıma.
şuna bak adana valiliğinde patlama(adana lan orası adana) sokayım böyle hayata. akşama eve bombalanmadan gideceğimiz belli değil
Marabalığını yapmadığın işin ağalığını yapamazsın demişler..
Herkes ağa olmak istiyor da yok öyle bir dünya kimse kusura bakmasın.. Hayat şartları vs geçin bu işleri.. Welcome to the real world..
Bu aralar yurtdışında yaşam hakkında birçok vlog izledim. Benim açımdan gitmemek çok daha mantıklı. Burada geçiniriz ölmezsek. Orada bir alameti farikanız olmadan tutunmak zor. Bazı işler buradaki kadar kolay da yürümüyor.
Evet, her geçen gün daha zor olacak. Ama gittiği yere kadar devam.
lnd_samet Nickli Üyeden Alıntı
1970ler 1980ler toronto nüfüs 1.6milyon -1.8milyon türk sayısı o denli azdıki 80ler sonlarında bile Toronto'nun belli başlı parklarında barbeque adı altında Türk eğlencesi / günü derlenirdi sayı 500kişiyi geçmezdi komple şehirde.
90larda ülke yaşlı nufüs çok artı deyip göçmen alacağını bildire bildire geleni gideni aldı 2000 ortalarında Toronto nufüsü 8milyonu geçti ve 15000 türk var deniliyordu geneli aynen dediğiniz sınıf insan ve gerçekten hiçbir katkıları olmadığı gibi bizide lekeliyorlar.
2000 ortalarında artık ülke uyandı politikası tamamen değişti ve gerçekten çok vasıflı olmadığı ve aradığı kriterlere uygun insanlar olmadığı sürece göçmen almıyor.
maalesef bugün giden türklerin geneli sizin belirtiğinizin aksine en kıymetli mühendislerimiz,cerrahlarımız, bilim insanlarımız.
Mersinde bir insandan söz ediyorlardı bizim yazlıkta kendisini tanımam ama oldukça başarılı ve zeki adam üni sınavı ful, boğaziçi mezunu ve yurtdışı masterı yapmış dolu bir insan burda 3 sene iş bulamadı şu an Nasa'nın uyduları tamir etmek için gönderdiği robotların projesinin başındaki insanlardan biri.
halimize gerçekten üzülüyorum, ufak kentlerde vasıflı kim varsa İstanbul ankara izmir büyük kentlere kaçtı, istanbulda tecrübe eden halinden fazlasını isteyen kim varsa yurtdışında ülkenin kalitesi gitgide hızla düşüyor.
eskiden Adana dediğiniz ilin bir ağırlığı vardı gerek çağ lisesi gerek tarsus amerikanı gerek sanayisi şehir maddi anlamda zengin, insanı elit ve kültürlüydü ama şu an bildiğiniz conodan geçilmiyor
8 personelin çalıstıgı üretici bir firmada imalat muduruyum, 2015 yılı ciromuz 650.000 tl masraflara bakıyoruz 580.000 tl bu cironun %90 ı ihracat
şimdi en düsük personel maası 2000 tl en yuksegi 3200 tl +ssk+olursa mesai (bol bol oluyor) +yemek+cumartesi pazar yatış.
yeni yıl geldi elamanlar yine zam istiyor bu yılki ciromuz malesef gecen yıldan daha dusuk onlarda haklılar herseye zam geliyor surekli ama bizde kazanamıyoruz ne yapacaz hiç bilmiyorum onumuzdeki ay tek tek toplantı yapacagız belki yollarımız ayrılacak belki orta yol bulacagız.
ama samimiyetle is yapan ve üreten firmaların cogunda sıkıntı var gercekten adam kazanamıyorki dagıtabilsin allah sonumuzu hayır etsin...
Geçen yol sabah 6:30 kalkış 7:00 başlangıç 17:00 bitiş yol yapım şirketine girmek http://www.techturkey.com/forum/sohb...or-oluyor.html kaldım, eee öğrenciyiz tabi para lazım. Çalıştığım yer Türk şirketiydi, eee haliyle sigortada yok. Günlük 70 euro"dan 1 ay çalışırdım diye tahmin ediyordum.
1 gin çalıştım ertesi gün çıktım, zaten paramıda alamadım.
O günden sonra zaten Türk şirketlerinde kolay kolay çalışmayacağını anladım
Hay senin gibi klavyeyi.
Yol yapım şirketine girmiştim işe.
kaptan meslek nedir?
leyleğiz
Şu an yaptığım işle çok iyiyim. Mutlu muyum tam değil ama bi süre sonra çok mutlu olacağım kesin.
Önce eski işimden bahsediyim, düşününce iyi çalışmışım ben diyorum.
O zaman liseden atıldım evde 8 ay dışarı çıkmadan yatak ve pc arasında geçti bu süre. Ailemden biriside çıkıp nabıon sen? demedi sağolsunlar. Sonra arkadaşlarımla gittiğim karting pistinde eleman lazım mı? dememizle işe başladım. İlk sene çok düşük ücret aldım, sabrettim. Sabah 8 akşam 8 mesai. Haftasonuda dahil. Haftaiçi bi gün izinliydim. İşi öğrendim sonra diğer pistte işe geçtim, orada resmen kurdu oldum. Sonra baktık olacak gibi değil bi geleceği yok burada iş değiştiriyim derken iş bulduk oda şöyle oldu;
Dünyadaki 4 büyük asansör firmasının birisinde montaj teknisyeniyim 3 yıldır.
Tanıdık vasıtasıyla "sıfır" bilgiyle işe girdim, askerliğimide yapmadan. İlk girdiğimde çok sıkınıtı çektim işi öğrenmek için yapmadığım taklalar kalmadı çünki mecburdum. Kendimi göstermemle ön plana çıkmaya başladım ilk yıldan. Daha sonra mobbing yedim sabrettim. Bu arada da firma bana araba verdi. 7/24 bende kalıyo. Bu sürede firma kendisi cumartesi mesailerini kaldırdı haftaiçine taşıdı ki çok süper oldu. 1,5 yıl sonra seviye atlama durumum oldu firma küçülmeye gitti yerimde saydım kaç kere.
Şu anda güvenilir elemanların içinde sayılılardanım. Firmanın iş yükü bursa-izmir kısmına kaydığı için seviye atlayarak bu iki bölgeden birine gitmem gerekti. Kabul ettim yoksa yerimde saymam benim için olumsuz durum oluşturacağının bilincindeyim.
Şu anda açıktan üniv okuyorum, askerliğe bile gitmeden maaşımı 1,5-2 katına çıkartıcak iş teklifini önüme aldım. Önümdeki 2 sonrası ise bu maaşımı belkide 4'e katlama imkanı sahibi oldum.
Yapılacak işte ezilmeden o işi ne öğrenebiliyosun, ne de iş hayatında rahata erebiliyosun. Bi iş yapılacaksa eğer aranan adam olmak çok önemli bence.
2008'de Üsküp/Makedonya'ya 1+4 yıl üniv.okumak için gittim 1 yıl ingilizce hazırlık okuduktan sonra buralar bana göre değil,buralarda yapamam diyerekten o zaman daha yeni açılan okulunda denklik problemini bahane ederekten bıraktık geldik.Şimdi açıköğretim kasıyoruz.Tüm arkadaşlarım okulu bitirdi,oraya yerleşen hatta oradan evlenen arkadaşlarım dahi var.Pişmanmıyım evet
Bu işler nasip hocam. 2009da ben de St.Petersburg'a gittim,uluslararası ilişkiler okumak için.Ki gittiğim okul alanında dünya çapında ilk 3teydi.Sonra kız arkadaşımı vs. bahane ettim kendime bir kılıfını uydurup geri döndüm çocuk aklımla zaten gittiğimde 17 yaşındaydım.İlk 4 - 5 sene zerre pişman olmadım döndüğüme.Ama sonrasında memleketin mevcut durumu ve gidişatı beni pişman etmeye başladı.Hele bir de gittiğim arkadaşlarımın doktoraya falan başladığını görünce iyice kafama vuruyorum.2008'de Üsküp/Makedonya'ya 1+4 yıl üniv.okumak için gittim 1 yıl ingilizce hazırlık okuduktan sonra buralar bana göre değil,buralarda yapamam diyerekten o zaman daha yeni açılan okulunda denklik problemini bahane ederekten bıraktık geldik.Şimdi açıköğretim kasıyoruz.Tüm arkadaşlarım okulu bitirdi,oraya yerleşen hatta oradan evlenen arkadaşlarım dahi var.Pişmanmıyım evet
- Doğruları konuştuğundan dolayı hüküm giymiş user.
1 0'dan her zaman büyüktür.İş dünyası acımasız ve ne yazık ki böyle başlangıçlarla dolu.Zamanla herşey gönlünce olsun inşallah.
köle düzeni.. ev nasıl alıcak bu insanlar kimse düşümüyor
2012 de maliyeden mezun oldum evim eryamanda gop ta ise girdim bir hafta sonra ufak capli insaat malzemeleri uzerine bir sirketti amacim mali musavir olmakti asgari ucretten daha az paraya ayrica bu paranin nerdeyse 3 de 1 ini gunde 2 saat otobus yolculuguna veriyordum ama derdim para degildi isi ogrenmekti amacim, patronla aram iyi olmasina ragmen mudurle anlasamadik ve ayrildim. Baba isiine girdim balata toptanciligina burda da asgari ucret vardi ama bana gore degildi satis buradan cikardilar. Ne yapacagim konusunda bir fikrim yoktu bi anda dersaneye yazildim ve kpss ye hazirlandim 1,5-2 yilimi verdim nerdeyse ama 2,5 yildir uzman yardimcisi olarak calisiyorum. Ama yukarda bahsedilen salla basi al maasi durumum yok cok sukur her gun 600-700 suriyelinin derdiyle ugrasiyorum. Neyse demek istedigim su andaki isimi ilk girdigim ise borcluyum o zor sartlar olmasa kim bilir nerdeydim.
Bugün bir arkadaş vasıtasıyla biriyle tanıştım oturduk sohbet muhabbet derken mevzu iş giyim sektörüne geldi. Bu dediğim arkadaş ankarada büyük bir lcw mağazasında çalışıyor orada reyon yöneticisi olarak geçiyor mevkisi. Arkadaşım 28 yaşında şuan, zamanında 22 23lerinde lcwye girmiş çalışmış didinmiş yükselmiş şimdi ise müdür. Ve aldığı maaş her ay değişiyormuş ama ortalama 4000 4500tl arasında gidip geliyormuş.
Şimdi demem o ki bu konuyu okurken bu sözü görünce quantum abinin sözü ne kadar doğru olduğunu gösteriyor.
AC/DC Back In Black
1968 Mercury Cougar GT-E 427 390Hp
Böyle fırsatlar insanın karşısına her zaman çıkmıyor krdeşm.Hoppala zamanlarımızda önümüze altın tepside sunulan fırsatları teptik.Geriye kalan 4 yıllık okul hayatımda,orada neler yaşayacak olmam ve bu geçen zaman hayatımı ne denli etkileyecek olması içimde bi ukte olarak hep kalacak.
Gündelik iş arayan bir arkadaşım var, cumartesi veya pazar günü için. Var mı bu işle uğraşanlar?
Peki iş verenlerin belirli bir kısmının hakkında ne düşünüyorsunuz?
Babasından dükkan kalan ve kendini uyanık zannedip işçiyi düşük ücretle çalıştırıp birde işçiyi ezmeye çalışan insanlar var bide.
Marketle iş başvurusu için görüşme yaptım, öğrenci işi azda olsa çalışacağım.
Umarım görüşme yaptığımızda üstte bahsettiğim insan profili karşıma çıkmaz.
Ben anlamıyorum bu milleti, bazen görüyorum marketlerde falan benim yaşlarımda çalışanlar.
Akşama kadar 2 kişilik işi yaptırıyorlar patron çakmaları, kimsenin gıkıda çıkmıyor.
Millet bu kadarmı meraklı kendini ezdirmeye.
Vurdun parayı mapper vuuurdunnn
ALLAH VAR GAM YOK..
Alıntı
