Printable View
Yani karý koca artýk herþeyi bitirmiþler sevgi saygý nezaket bitmiþ eee napalým çocuk yapalým belki düzeliriz mutlu oluruz diye çocukmu yapsýn yani sýrf boþanmamak için. Bence bu bencillikten baþka birþey deðil... çocuk evliliði kurtarma aracý deðildir. Sýrf çocuk yapmak için evlenmekte ayrý bir bencilliktir. Bana göreAlýntý:
DOHC Nickli Üyeden Alýntý
Ailemden birisi sýrf ikinci çocuðu yaptý, eþiyle arasý düzelir umuduyla. Sonuç ortada kalan 2 tane küçük çocuk. Cocuk dediðiniz þey büyüyüp birinin karýsýna kýzýna musallat olabilir, kýz çocuðu olup hayatý size zindan edebilir.
Her bir çocuðunuza maddiyati bir kenara koyup tek tek zaman ayýrabilecek iseniz 2 de yapýn 3 de.ha yapamayacak iseniz milletin baþýna bela etmeyin.
Doðum kontrolü kontrolsüz ureyenler için çýkarýldý, bilgililer korundu. Cogalanlar ise malumunuz.
Çevremde samimi olduðum dostlarýmdan 4'ü tek çocuk. Hepsi keþke bir abim/ablam/kardeþim olsaydý diyip duruyorlar yaþlarý 28-32 arasý.Alýntý:
Dragger Nickli Üyeden Alýntý
Herkes kendini nasýl mutlu hissedecekse öyle yapmalý.
2 çocuðum var (16 K -12 E), 1 çocuðu olana tek kalmasýn derim ama hiç çocuðu olmayana çocuk yap demem.
Yüz kere daha yaþasam gene en az 2 çocuðum olurdu...
Çocuk sahibi olan herkesin yaþadýðý gibi oðlum doðduktan sonra sosyal yaþantým ciddi oranda azaldý. Eskisi gibi kafelere gidemiyorum, hafta sonlarý arkadaþlarýmla birþeyler içmeye gidemiyorum.
Uyku saati geldiði için eve geç gidemiyorum veya arkadaþlarla buluþma olduðunda oðlum uyuyor diye vaktinde orada olamýyorum. Mekan seçerken sigara içilip içilmediðine bakýyorum.
Arkadaþlarla buluþtuðumuzda ya ben yada eþim birimizden biri mutlaka masada olamýyor çünkü oðlum 2 yaþýnda ve ordan oraya koþturuyor mecburen peþinden birimiz gitmek zorunda kalýyoruz.
Eskisi gibi tv izleyemiyorum, play station oynayamýyorum. Evimiz eskiden hiç daðýnýk olmazdý þimdi her odamýz ayrý daðýnýk.
Arabamý sanayiye götürüp orasýný burasýný mýncýklayamýyorum, En basiti silecek deðiþimini bile erteleyip zaman yetiþtiremediðim zamanlar oluyor. Bu yazdýklarýmý çocuk sahibi olan birçok kiþi yaþamýþtýr.
Bunaldýðým zamanlar olmuyor mu kesinlikle oluyor. Ama günün sonunda BABA dediðinde eþimde bende iyi ki gelmiþ diyoruz. Bu yazdýklarým eþim ve benim hislerimiz. Lüften yanlýþ anlaþýlmasýn.
Ben 35 yaþýndayým ve eþimle birlikte 19. yýlýmýz yani lise son sýnýftan beri birlikteyiz 9 yýldýr da evliyiz oðlumuz 2 yaþýnda. Uzun yýllar birbirimizi tanýyor olmamýza raðmen bizde evlenince hemen çocuk yapmadýk.
Oðlum için, eðitimi için, geleceði için duyduðum kaygýlar elbette var. Önceden düþünmediðim þeyler için bütçe ayýrmak kendi isteklerimden feragat etmek zorunda olduðum zamanlar çok oluyor.
Ama mutlumuyum evet mutluyum. Çocuksuz hayatýmý özlüyor muyum evet bazen. Ama þimdi oðlum yokken ne yapýyormuþum ben diyorum.
Play station yerine oðlumla top oynuyorum. Resim yapýyorum. Ona bir þeyler öðretmekten büyük keyif duyuyorum.
Okuduklarým üzerine genel olarak düþüncelerimi yazdým 2 yýllýk bir baba olarak. Kimseyi eleþtirmek veya yanlýþ düþünüyorsun maksadýyla yazmadým.
Yazdýklarým özellikle Yigit G abi sana cevap gibi oldu ama lütfen yanlýþ anlama :)
Ülkemizin ekonomik durumu vahim olduðu için bende kesinlikle ikinci çocuk düþünmüyorum. Yavuz abinin dediði gibi 2 çocuða %50 yetmek yerine birine %100 vermek daha mantýklý geliyor.
Ama ekonomik durumum iyi olsaydý. Kýsaca banka hesabýmda 6 sýfýrlý hanelerle sürekli iþ yapan biri olsaydým 2. çocuðu o zaman düþünürdüm.
Çünkü patron olsam istediðim zaman iþe gider istediðim zaman çýkabilir günümü istediðim gibi planlayabilir ve 2 çocuðuma da yeterli zamaný ve ekonomiyi yaratabilirdim.
Alýntý:
darkred Nickli Üyeden Alýntý
Yok kardeþim niye yanlýþ anlayayým ne güzel yazmýþsýn, ne güzel mutlusun. Çok daha mutlu olun inþallah. Benim yazým önceki sayfalarda çocuk yapmayanlarýn hayatý yarýmdýr, çok þey kaybediyorlar, bilemezler vs vs yazanlara idi cevabým. Yazdýðým konuya gelirsek de benim gözlemlediðim çoðunluðun mutsuz olduðu. Ben bunu sevinerek haha mutsuzlar diye söylemiyorum, ben bunu üzülerek gözlemliyorum ve söylüyorum. Burada mutlu olan insanlar genellemeyi deðiþtirmiyor ne yazýk ki. Bu þey gibi "ülkemizin çoðunluðu fakir ve açlýk sýnýrýnýn altýnda deyip de buradaki arkadaþlar yooo biz kazanýyoruz karnýmýz tok demek ki çoðunluk tok" demek gibi biþey.
iþin bir de genel olarak önemsenmeyen tarafý var, saðlýklý çocuk sahibi olanlar (Ben de dahil) zaman zaman bunalýyoruz çocuk peþinde koþmaktan. Ki bazen gerçekten yorucu bir duruma dönüþüyor. Zira iþten geliyorsun, canýn sýkkýn ya da o an hiçbir þey yapmadan oturmak istiyorsun, kafa dinlemek vs. Ama çocuk da ilgi bekliyor haliyle, mecburen gerekeni yapýyorsun.
Þimdi gelelim iþin diðer kýsmýnda tüm cocuklar saðlýklý doðacak diye bir garanti maalesef yok. (Keþke tüm çocuklar saðlýklý doðup hayatýna devam etse)
Bunu açýkçasý ben de hiç düþünmemiþtim. Ta ki bir yerde engelli çocuklarýn aileleri çocuklarýndan önce hayata veda etmek istemezler tarzýnda beyinime kurþun sýkarcasýna bir cümle okuyana kadar. Belki geç bir idrak oldu ama o an çok þükrettim, tam ve saðlýklý bir evlat sahibi olduðum için.
Toplumdaki bazý hurafeler çocuk evliliði kurtarýr, nah kurtarýr. Kurutlsaydý benimki kurtulurdu :) Boþandýðýmda kýzým 10 aylýktý.
Hayat insan bir sürü farklý tecrübe sunuyor, dilerim kimse en azýndan benim yaþadýðým tecrübelere vakýf olmaz ( Yýllardýr icra zoru ile kýzýný gören bir baba olarak üzülerek yazýyorum)
Çok iyi düþünmek ve karar vermek lazým bu konuda, özellikle genç arkadaþlar bu satýrlarý iyi okusunlar acele etmeyin hiçbir þey için.
Önce hayatýnýzý yaþayýn, bi kendinizi bulun, 25 yaþýnda sürekli aðlayan yemek isteyen büyüdükçe ihtiyaçlarý ve sorunlarý artan ufacýk þapþik þeylerle geçirmeyin ömrünüzü.
40 yaþýna gelince ulan biz bi hayat yaþamadýk diye hayýflanmayýn.
Aruzhalim bu kadar :) Saðlýklý günler herkese.
Abi anladığım kadarıyla benzeri bir aile yapımımız var. Benzeri bir aile içinde büyüdüm. Bu konuları pek konuÅŸmayı sevmem ama çevremde çocuk yapmakla alakalı çok yanlış düşünceler var. Belki benzerini yaÅŸayan ya da ihtimali olan birine yararı olur çünkü bu konuda çok hassasım. Åžu an niÅŸanlı ve genç birisi olarak ÅŸunları eklemek istiyorum. Birazda çocuk gözünden düşünülmesi için.Alýntý:
KÖROÄžLU Nickli Üyeden Alýntý
Kısaca hikayem şöyle. Annemle babam boşanana kadar acayip hırçın kendine hakim olamayan bir çocuktum. 3. sınıfta ki bir çocuğu okuldan atmak isteme durumuna getirecek kadar. İster istemez bize yansıyor o zamanlar farkında olmasam da yansıyor. Aile içinde sözün geçmez. Sözünün geçtiği kişiler akranların. Onların yanına da sinir ve stres dolu bir şekilde gidiyorsun. En kötüsü de o yaşta bir çocuk normalde oyun vb. şeyler düşünmesi gerekirken onlardan uzak kalıyor. Annemle babam boşandıktan sonra sakinlemeye başladım. Her şey atlatıldı derken ergenlikte başladı asıl sıkıntılar. Çünkü yaşının getirdiği kişisel ve sosyal gelişimi akranlarından geç başlamışsın. Makas orada açılıyor. Her şeyden önce insanlara güven duygun çok yabani kalıyor. Kısacası böyle. Sağolsun babam çok uğraştı çok çabaladı kardeşimle benim için bir şekilde atlattık ama bir de bizle ona sormak lazım. Her şeyden önce aynı imkanları göremeyeceklerse ve çocuğa doğsun büyür elbet diye bakılacaksa kesinlikle karşıyım. Çünkü özellikle günümüzde arkadaşlık ilişkileri bitmiş durumda. Çocuğun kaçabileceği alanlar kısıtlı. Sanırım gerçek arkadaşlığı son yaşayan nesiliz biz. İmkanlar meselesi de tabi ki herkes için aynı ve yüksek olacak diye bir şey yok ama çocuk olsun diye bir şartta yok. Neyse çok uzatmayayım ama geçmişi takmanın geçmişte yaşamanın bir manası yok. Şu an 26 yaşındayım ve nişanlıyım nişanlımada sonuna kadar güveniyorum ve çok seviyorum ama o korku bir kere yerleşti içime. Çevremde çocuk yapmayı marifet sananlarla çocuğu evlilik kurtarma aracı gibi görenlerle çok takışıyorum. Bu yine tamamen kendi görüşüm ama anne baba bir şekilde atlatıyor ama çocukta atlatıyor görünüyor lakin onun acısı tek başına ayakları üzerinde durmaya çalışırken çıkıyor.
Abi anladýðým kadarýyla benzeri bir aile yapýmýmýz var. Benzeri bir aile içinde büyüdüm. Bu konularý pek konuþmayý sevmem ama çevremde çocuk yapmakla alakalý çok yanlýþ düþünceler var. Belki benzerini yaþayan ya da ihtimali olan birine yararý olur çünkü bu konuda çok hassasým. Þu an niþanlý ve genç birisi olarak þunlarý eklemek istiyorum. Birazda çocuk gözünden düþünülmesi için.
Kýsaca hikayem þöyle. Annemle babam boþanana kadar acayip hýrçýn kendine hakim olamayan bir çocuktum. 3. sýnýfta ki bir çocuðu okuldan atmak isteme durumuna getirecek kadar. Ýster istemez bize yansýyor o zamanlar farkýnda olmasam da yansýyor. Aile içinde sözün geçmez. Sözünün geçtiði kiþiler akranlarýn. Onlarýn yanýna da sinir ve stres dolu bir þekilde gidiyorsun. En kötüsü de o yaþta bir çocuk normalde oyun vb. þeyler düþünmesi gerekirken onlardan uzak kalýyor. Annemle babam boþandýktan sonra sakinlemeye baþladým. Her þey atlatýldý derken ergenlikte baþladý asýl sýkýntýlar. Çünkü yaþýnýn getirdiði kiþisel ve sosyal geliþimi akranlarýndan geç baþlamýþsýn. Makas orada açýlýyor. Her þeyden önce insanlara güven duygun çok yabani kalýyor. Kýsacasý böyle. Saðolsun babam çok uðraþtý çok çabaladý kardeþimle benim için bir þekilde atlattýk ama bir de bizle ona sormak lazým. Her þeyden önce ayný imkanlarý göremeyeceklerse ve çocuða doðsun büyür elbet diye bakýlacaksa kesinlikle karþýyým. Çünkü özellikle günümüzde arkadaþlýk iliþkileri bitmiþ durumda. Çocuðun kaçabileceði alanlar kýsýtlý. Sanýrým gerçek arkadaþlýðý son yaþayan nesiliz biz. Ýmkanlar meselesi de tabi ki herkes için ayný ve yüksek olacak diye bir þey yok ama çocuk olsun diye bir þartta yok. Neyse çok uzatmayayým ama geçmiþi takmanýn geçmiþte yaþamanýn bir manasý yok. Þu an 26 yaþýndayým ve niþanlýyým niþanlýmada sonuna kadar güveniyorum ve çok seviyorum ama o korku bir kere yerleþti içime. Çevremde çocuk yapmayý marifet sananlarla çocuðu evlilik kurtarma aracý gibi görenlerle çok takýþýyorum. Bu yine tamamen kendi görüþüm ama anne baba bir þekilde atlatýyor ama çocukta atlatýyor görünüyor lakin onun acýsý tek baþýna ayaklarý üzerinde durmaya çalýþýrken çýkýyor.
Düzeltme : Karakter düzenleme
Çocuk evlilik falan kurtarmaz, tam tersi iliþkileri de bireyleri de sýnar.
Beyaz yakalý çalýþan anne baba olarak tek çocuktan fazlasý kabul edilemez diye düþünüyorum. Sadece kendine deðil, eþine de muhteþem þekilde hobilerini yaptýracak rahatlýkta bir ekonomik durum var ise, 2 ya da 3. çocuk belki düþünülür.
Ekonomi bu iþin bir tarafý, asýl önemli mesele anne babada sevgi yoksa çocuk yapýlmamalý, hatta hayatý birbirine zehir etmemek için boþanýlmalýdýr.
Bir çocuðun sana getireceðini bilemezsin çocuðun yoksa neyi tartýp yorum yapacaksýn? Sen hiç çocuk sahibi olamadýn ama benim ömrümün bir kýsmýnda senin gibi çocuk sahibi deðildim, iki durumuda yaþadým kýyas edebiliyorum yani.. Bazý þeyleri saðlamadan emin olmadan çocuk yapýlmamalý bunu da belirttim zaten.Alýntý:
turboman Nickli Üyeden Alýntý
Mutlu bir evliliði olan, iþ durumu iyi olan maddi demiyorum çünkü maddiyat bozulabilir, maddiyat potansiyeli olan diyelim, çocuk sahibi olmakla ilgili yorumumdan rahatsýz olan arkadaþlarýn, abilerin bir gün baba olduklarýna aklýna bu konu gelsin o zaman yine yorum yapsýnlar girip. Kimse keþke olmasaydý falan demez eminim. Ama bazý sorunlar vardýr, kaygýlar vardýr bunlar engel oluyordur bir þey diyemem. Her þeyi mükemmel olan, ama çocuk sevmeyenler de olabilir yine kimse bir þey diyemez yanlýþ anlaþýlmak istemem herkesin kendi hayatý ben þahsi düþüncelerimi belirttim. Bazen çileden çýktýðýmýz noktalar olsa da ebeveynler olarak iyi ki demeyen yoktur aramýzda.
Evliyim 1 kýzým var 3.5 yaþýnda bu dünyaya bir daha gelirsem evlenirmiyim net hayýr.
Evlenirsem çocuk yaparmýyým belki ama þu anda kýzýmdan daha kýymetli ve deðerli hiç biþey yok hayatýmda
2. çocuk net hayýr diyoruz ama Allah ne gösterir bilinmez.
Evlenecek her çifte ilk önce evlenmeyin deyip sonra mutlukluklar diliyorum :)
Mesele sadece iþ durumu deðil ki ? Bir varlýk senin sebep olduðun için gelecek dünyaya, maddiyadýný saðlarsýn ama o çocuða istediði beklediði huzuru mutluluðu veremiyorsan ?Alýntý:
huseyinturk Nickli Üyeden Alýntý
Çok þükür maddi kýsýmda bir derdim yok, kýzým bir þey istediðinde eksik etmiyorum.
Ama 10 aylýkken boþandýk, annesi (kötülemek için yazmýyorum ama gerçek bu) benimle çözemediði ne varsa çocuðun üzerine yýkýp geçen, çocukta nasýl etki býrakýr düþünmeyen bir insan çýktý.
3 yýldýr ben kýzýmý icra zoru ile görüyorum, ayýn 1. ve 3. haftasý cumarteri 9 dan pazar 18 e kadar benimle sadece. Bu sadece bana deðil o çocuða da eziyet.
Hadi ben diyorum bi kumar oynadým yanlýþ eþ seçim yaptým cezasýný çekerim. Çocuðun bu durumda ne suçu var ?
Her hafta giderken ikimizin de göz yaþlarý sel oluyor, baba gitmek istemiyorum diyor. Ýstemeye istemeye o dýþýna aðlýyor sen içine aðlýyorsun yalvar yakar arabaya bindirip götürüm adli destek ve maðdur hizmetlerinde imza atýp teslim ediyorsun. Ne gerek var bunlara ? Kýzým için yapmayacaðým hiçbir þey yok. Bu yaptýklarýmý da eziyet vs görmüyorum. Sadece o ufacýk kalbi bu kadar kirli bir tabloya maruz kalmayý hak etmiyor. Ama süreç tek taraflý deðil maalesef.
Evlilik kurumu yýkýlýyor artýk, hadi sevdik evlendik çocuk yaptýk ee sonra %50 si biten bir kurum oldu, olan çocuklara oluyor.
2. defa evlendim, þükür güzel de yürüyen bir evlilik hayatým var. Ama 2. çocuk ASLA düþünmüyorum. Ya aynýlarýný yaþarsak ?
Çevremde var 2 farklý eþten 2 farklý çocuðu olan bir arkadaþým çok zorluk çekiyor. Umursamaz tiplerden olsak 3-4 tane yaparýz salarýz sokaða ne hali varsa görür.
Bir akrabam ilk eþinden 3 çocuk yaptý 1 tane de evliyken baþkasýndan yaptý, ilkini boþadý diðerini aldý.
Ýlk eþten olan çocuklarýn ikisini yatýlý okula yerleþtirdi ( Anne maddi durum kötü asgari ücretle ancak çalýþýyor, baba sorumsuz) o çocuklar kayýp bireyler olarak yetiþiyor bu toplumda.
Anne yok baba yok ilgi yok alaka yok. RÜzgar nereden eserse oraya gidecekler maalesef.
Bu iþin doðrusu yok kýsacasý. Ama aþktan gözü kör olup hadi çocuk yapalým, ay 1. si büyüdü kardeþi olmasý lazým 2. yi yapalým modunda çok insan var toplumda.
Mutlu bir evliliði olan diye baþlamýþým yazýma mesele sadece maddiyat deðil hem fikiriz. Ama þu da var istediðin kadar mutlu ol istediðin kadar sev birbirini yarýn ayrýlýk olmayacaðýnýn garantisi yok. Yarýn ömrümüzün sona ermeyeceðininde garantisi yok. Þimdi bu ihtimaller var diye kimse çocuk sahibi olmasýn mý? Devam etmesin mi insanlýk siz neyi savunuyorsunuz çocuða muhalif grup olarak ben onu anlamadým. Ne olursa olsun bir evladýn var, belki yaþadýklarý onu daha güçlü bir birey yapacak, belki kötü etkileyecek kimse bunu bilemez. Ýþlerin kötüye gitme ihtimali her zaman var, ama bu çocuk yapýlmamalý demek için bir sebep olamaz.Alýntý:
KÖROÐLU Nickli Üyeden Alýntý
Uzun uzun yazýp sildim, sonuç olarak isteyenin olsun istemeyenin olmasýn.
Þu konuya 2 3 mesaj yazdým hiçbirinde de çocuk yapýlmamalý gibi kesin bir yargýda bulunduðumu hatýrlamýyorum. Acaba okuduklarýný tam anlamýyor olaibilir misin.Alýntý:
huseyinturk Nickli Üyeden Alýntý
Herkes fikrini söylüyor seni desteklemek zorunda mýyýz?
Taþlanýr mýyým bilmem ama bence hiç çocuk demiþsin. Herkes fikrini söylüyor tarýþýyoruz üzerine konuþuyoruz, benim yazdýðýmý neden alýntýlýyosun fikirlerimizin üzerine konuþmayacaksak, herkes fikrini söyleyip geçecekse?
Beni desteklemek zorunda deðilsin ayný fikirde olduðumuz noktalarda var, neden rahatsýz oldunda okuduðunu anlamýyomusun, seni desteklemek zorundamýyýz gibi ters yorumlar yaptýn anlamadým ama kusura bakma kimseyi rahatýsz etmek germek gibi bir niyetim yoktu,hatta ilk konuya mesajým için bira sert girmiþ olabilirim kusura bakmayýn diye belirttim daha önce.
Ben de boþandým tekrar evlenmem için baský var …aslýnda evladým olsun istiyorum ama kimseye güvenim kalmadý