Üst Komşu Krizi

Alıntı:

---

CenkB Nickli Üyeden Alıntı

Valla zor bir süreç. 9 aylık bebeğimiz var. Çocuk gece uyumuyor. Gündüz uyumuyor. Uyumuyor. Uyutmaya gittiğimizde en az 45 dk 1 saat uğraşıyoruz. Sadece bel ağrıları değil artık tüm vücudumuz ağrıyor. Gündüz uykuları neredeyse yarım saati geçmiyor. Gece ise sürekli uyanıyor. Anne zor durumda bulunduğumuz şehirde kimsemiz yok, ben elimden geleni yapıyorum ama yetmiyor.
Dün akşam çocuğu uyuttuk saat 23 civarı -ilginç bir şekilde alt kattakilerin sesi yukarımızdan geliyor- at koşturuyorlar sanki. Bağrışlar çığlıklar. Annesi bağırıyor. Tüm sesler bizim evin içinde. Bizim çocuk uyanıyor. Tekrar 1 saatlik süreç başlıyor. Biz sinir krizi geçiriyoruz bu sefer, bizim çocuğu hırpalıyoruz. Gidiyor böyle..
Alt kata vuruyoruz biraz duruluyorlar ama her akşam aynı. Gündüz de benzeriymiş durum.
En temizi müstakil tarzı bir ev bakmak.

---

İlk 1 yıl bizde benzer süreçleri yaşadık. Kızımız sürekli uyanıyor geri uyanması çok uzun sürüyordu. Anne baba olarak psikolojik olarak da zor bir süreç.
Klişe bir laf olacak ama çocuk büyüdükçe bu sorunlarda azalıyor. Hoş başka sorunlar başlıyor ayrı ama en azından bu uyku süreci düzene giriyor.

Allah yardımcınız olsun, biraz şans işi bu uyku durumları. Çocuktan çocuğa da çok değişiyor.

Anne-baba olmanın bizlere kattığı yegane şey sabır-vicdan ve şefkat.

Yukarıdaki postlarda da bahsedilmiş, genel olarak bir tahammülsüzlük var çocuklara karşı toplumda.
Bunun sebebi çocukları özgür yetiştiricez ayağına hiç müdahale etmeyen ebeveyn ler bence. Bizde çocuk olduk, yaramazlık yaptık ama anamız babamız hop diyince durur söz dinlerdik.

Şimdi bir ebeveyn tipi var çocuğa hiç karışmayan ne yapsa ses çıkarmayan. Bunu görünce bende bi gıcık oluyorum yalan yok.
Çocuk ortalığı yıkıyor, müdahale etmiyor fln. Allah akıl fikir versin ne diyeyim.

Biz eşimle çocuğumuz büyümeye başladığı ilk zamanlardan itibaren toplum içinde nasıl konuşması gerektiğini nasıl davranması gerektiğini hep söyledik. Yeri geldi tatlı tatlı uyardık kimseyi rahatsız etmemesi için.

Çocuk bu çünkü anne babanın sözünü dinlemezse kimin sözünü dinleyecek ? Ver eline ipad telefon o da çözüm değil.

Alıntı:

---

cnzdmr Nickli Üyeden Alıntı

İlk 1 yıl bizde benzer süreçleri yaşadık. Kızımız sürekli uyanıyor geri uyanması çok uzun sürüyordu. Anne baba olarak psikolojik olarak da zor bir süreç.
Klişe bir laf olacak ama çocuk büyüdükçe bu sorunlarda azalıyor. Hoş başka sorunlar başlıyor ayrı ama en azından bu uyku süreci düzene giriyor.

Allah yardımcınız olsun, biraz şans işi bu uyku durumları. Çocuktan çocuğa da çok değişiyor.

Anne-baba olmanın bizlere kattığı yegane şey sabır-vicdan ve şefkat.

Yukarıdaki postlarda da bahsedilmiş, genel olarak bir tahammülsüzlük var çocuklara karşı toplumda.
Bunun sebebi çocukları özgür yetiştiricez ayağına hiç müdahale etmeyen ebeveyn ler bence. Bizde çocuk olduk, yaramazlık yaptık ama anamız babamız hop diyince durur söz dinlerdik.

Şimdi bir ebeveyn tipi var çocuğa hiç karışmayan ne yapsa ses çıkarmayan. Bunu görünce bende bi gıcık oluyorum yalan yok.
Çocuk ortalığı yıkıyor, müdahale etmiyor fln. Allah akıl fikir versin ne diyeyim.

Biz eşimle çocuğumuz büyümeye başladığı ilk zamanlardan itibaren toplum içinde nasıl konuşması gerektiğini nasıl davranması gerektiğini hep söyledik. Yeri geldi tatlı tatlı uyardık kimseyi rahatsız etmemesi için.

Çocuk bu çünkü anne babanın sözünü dinlemezse kimin sözünü dinleyecek ? Ver eline ipad telefon o da çözüm değil.

---

asıl mesele burada kopuyor. bir tip daha var çocukla ilgilenmeyip kendi haline bırakan.

enerjisini atamayan çocuk illa yaramazlık yapacak. çocukluğumda bisiklete biner sokakta top oynayabilirdim yorulur en azından evde daha az oyun ihtiyacım olurdu. şehir yapılanması buna o zamanlar biraz daha müsaitti boş araziler daha fazlaydı. şimdi heryer bina doldu sokaklarda araçlardan yayalara bile yer yok çocuklara hiç yok. kim ne derse desin çocuklar enerjisini atacak. çocuklara uygun yapılmadı şehirler. gerçi büyüklere göre de yapılmadı müteahhitlere göre yapıldı ranta göre yapıldı. ama konu bu değil.

üzerine birde gıdalardaki aburcuburlardaki hiperaktiviteye sebep olacak katkı maddeleri eklenince yerinde duramayan çocuklar yetişemeyen ebeveynler.

kırmızı yerler olmasa çocuğuyla ilgilenen aile olsa sabredilir dersin ki çocuktur olur aile elinden geleni yapıyor. ama tam tersi özgür olsun kimse çocuğuma dur demesin ben zaten demem olayları yüzünden cinnet geçiriyor insanlar.

daha da uzun uzun yazılır da bıkkınlık geldi. küçük bir topluluğun kendi kendine konuşmaları bizimkisi. 20 milyon insan açık hava tımarhanesinde anca bu kadar oluyor işte.

Alıntı:

---

CenkB Nickli Üyeden Alıntı

Valla zor bir süreç. 9 aylık bebeğimiz var. Çocuk gece uyumuyor. Gündüz uyumuyor. Uyumuyor. Uyutmaya gittiğimizde en az 45 dk 1 saat uğraşıyoruz. Sadece bel ağrıları değil artık tüm vücudumuz ağrıyor. Gündüz uykuları neredeyse yarım saati geçmiyor. Gece ise sürekli uyanıyor. Anne zor durumda bulunduğumuz şehirde kimsemiz yok, ben elimden geleni yapıyorum ama yetmiyor.
Dün akşam çocuğu uyuttuk saat 23 civarı -ilginç bir şekilde alt kattakilerin sesi yukarımızdan geliyor- at koşturuyorlar sanki. Bağrışlar çığlıklar. Annesi bağırıyor. Tüm sesler bizim evin içinde. Bizim çocuk uyanıyor. Tekrar 1 saatlik süreç başlıyor. Biz sinir krizi geçiriyoruz bu sefer, bizim çocuğu hırpalıyoruz. Gidiyor böyle..
Alt kata vuruyoruz biraz duruluyorlar ama her akşam aynı. Gündüz de benzeriymiş durum.
En temizi müstakil tarzı bir ev bakmak.

---

Allah kolaylık versin, düzene girecek.

Benim önceki evim oto sanayiye çok yakındı, çatara patardan, tesisattan sürekli uyanırdı, hem gece hem gündüz.

App store'dan white noise uygulaması indirdim, veriyordum cırcır böceği sesini, arkadan da dalga sesis falan, en azından o gürültüde uyuyunca diğerlerini duymuyordu :)

Şimdi herkes yazmış madem 24 sayfayı da 2 gündür okuyorum, benim neyim eksik ben de deneyimlerimi yazayım ama ben acı çeken taraf değil çektiren taraf olarak deneyimlerimi paylaşacağım. Ailem oturdugumuz evi 1990larda almıştı ve komsuluk ilişkilerimiz acccayip derece de iyidi. Herkes herkesle iyi geçinirdi (5. kattaki uyuz gurbetçi nine hariç) Herkes herkese tolerans gösterirdi. Halı çırpmaya sese gürültüye vs. Apartmanda da sevilen bir aileydik. Şimdi açıklamaları yaptığıma göre asıl konuya geliyorum.

Bir erkek çocuğu ne kadar haylaz, uslanmaz, yaramaz, fırlama olabilirse çocukluğumda o sınırların hepsini zorlarmışım. Evi İstanbul Park gibi kullanıyodum. Hoplamalar zıplamalar koşmalar tırmanmalar. Şuana kadar babamdan bir tokat yemedim, annemden yediğim dayağı taekwondo kursunda yemedim ama o ses yüzünden değil evde anneme sabotaj yaptığım içindi. (halıya şampuan şişesini bocalayıp yoğurma gibi girişimler falan yani)


Babam koşma şu evde, altta insan yaşıyor, oğlum dur derdi. 5dk sonra yine koşardım. Yani çocukları anlayabiliyorum ama babam bana gözünü ayırıp konusmadan baktığı anda sınırı aştığımı ve bacağımı kırıp oturmam gerektiğini de bilirdim. Genelde kudurukluğum bakışla biterdi her gece.

Şuan farklı bir evdeyiz burdaki komşuluk ilişkileri orta yani, 5 senede 2 kere kavga ettik sadece çok matah şeyler değil. Biri halı çırpma, biri kapalı otopark davası. 4 yaşında bir kız kardeşim var ve annemin dediğine göre aynı benim çocukluğummuş. Bebeyi naparsak yapalım tutamıyoruz. Hani her türlü yolu deniyoruz. Ya çizgi filmini izleyecek oturup ya da oyun oynayacaksın. E sakin oyun oynamak istemiyor hareketli bir şeyler istiyor. Çizgi filminin de bir limiti var 3 taneden fazla izleyemez. Allahtan alt komşu sabırlı. Halı kavgası da onlarla olmustu ama ogluyla aram çok iyi oldugundan annesini frenliyor tahminimce. Çok mahçup edici bir şey vallahi konuyu okurken alt komşunun çektiklerini düşündüm yüzüm kızardı. Çocukken insanın aklına gelmiyor da şuan vallahi elini öpesim geldi.

Yalıtıma gelirsek yeni evimizi 2020de sıfır almıştık. Üst katımızda arap türk aile var. Herif arap eşi türk. Gece nargile içmeyi çok sever kendisi her fırt çekmede nargilenin fıkır fıkır sesi bizim eve geliyor. Yeni binaların yalıtımının beerrrbat olduğunu orda anlamıştım. Çünkü eski evdeyken en ufak bir ses gelmezdi.

Alıntı:

---

cnzdmr Nickli Üyeden Alıntı

İlk 1 yıl bizde benzer süreçleri yaşadık. Kızımız sürekli uyanıyor geri uyanması çok uzun sürüyordu. Anne baba olarak psikolojik olarak da zor bir süreç.
Klişe bir laf olacak ama çocuk büyüdükçe bu sorunlarda azalıyor. Hoş başka sorunlar başlıyor ayrı ama en azından bu uyku süreci düzene giriyor.

Allah yardımcınız olsun, biraz şans işi bu uyku durumları. Çocuktan çocuğa da çok değişiyor.

Anne-baba olmanın bizlere kattığı yegane şey sabır-vicdan ve şefkat.

Yukarıdaki postlarda da bahsedilmiş, genel olarak bir tahammülsüzlük var çocuklara karşı toplumda.
Bunun sebebi çocukları özgür yetiştiricez ayağına hiç müdahale etmeyen ebeveyn ler bence. Bizde çocuk olduk, yaramazlık yaptık ama anamız babamız hop diyince durur söz dinlerdik.

Şimdi bir ebeveyn tipi var çocuğa hiç karışmayan ne yapsa ses çıkarmayan. Bunu görünce bende bi gıcık oluyorum yalan yok.
Çocuk ortalığı yıkıyor, müdahale etmiyor fln. Allah akıl fikir versin ne diyeyim.

Biz eşimle çocuğumuz büyümeye başladığı ilk zamanlardan itibaren toplum içinde nasıl konuşması gerektiğini nasıl davranması gerektiğini hep söyledik. Yeri geldi tatlı tatlı uyardık kimseyi rahatsız etmemesi için.

Çocuk bu çünkü anne babanın sözünü dinlemezse kimin sözünü dinleyecek ? Ver eline ipad telefon o da çözüm değil.

---

Gerçekten teşekkür ederim. Ben yine işe gidiyorum vs kafamı dağıtıyorum fakat eşim onu da yapamıyor hava soğuk dışarı da çıkamıyor üzerine özellikle gece de uyumayınca kafayı yiyor tabi.
Arkadaşımızın çocuğu var, aynı gün doğumlular. Bizimkinin gözünün altı şiş etrafa bakıyor huysuzlanıyor, o bebek uykusu geldi oturduğu yerde iki büklüm olup kafayı koydu uyudu. :D Annesi de yamulmasın diye kucağına aldı uykuya devam. :D Maşallah ne şanslılar.
Benim kendi düşüncem çocuk özgür çocuğa karışmayarak değil onunla yetişkinmiş gibi göz hizasında konuşarak ona anlatarak bilinçlenmesini sağlayarak yetiştirilir. Saldım çayıra gibi olmaz. Tabi bu benim düşüncem.

Alıntı:

---

drago Nickli Üyeden Alıntı

Allah kolaylık versin, düzene girecek.

Benim önceki evim oto sanayiye çok yakındı, çatara patardan, tesisattan sürekli uyanırdı, hem gece hem gündüz.

App store'dan white noise uygulaması indirdim, veriyordum cırcır böceği sesini, arkadan da dalga sesis falan, en azından o gürültüde uyuyunca diğerlerini duymuyordu :)

---

Valla çocuğun odası en kuytuda dışarıdan ses çok gelmiyor da neler denemedik biz. :D En son pış pış sesi indirdik onunla devam uzun zamandır.
Ben de dolmuşum ya anlatasım varmış. :D

Sorun yaşayanlara geçmiş olsun. Henüz yeni taşındığım (1hafta oldu) 36 dairelik bir sitenin 2. katında oturuyorum alt katlarımın hepsi boş. Üst katım dolu ama ne ses var ne sedan :)) hayalet site gibi. Umarım hep böyle sessiz sakin kalır.

üst kat konusundan bende muzdaribim, normalde yaşlı bir çift var üstümüzde ama haftanın 3-4 günü torunları geliyor kalmaya, saat gece 2-3 e kadar koşturmaca bağrış çağırış hiç eksik olmuyor ve evde gece gündüz demeden sürekli bir şeylerin yerini değiştirip inanılmaz ses yapıyolar , şu ana kadar dayandık tek kelime etmedik ama bakalım nereye kadar böyle devam edecek

Alıntı:

---

GÖKTÜRK Nickli Üyeden Alıntı

üst kat konusundan bende muzdaribim, normalde yaşlı bir çift var üstümüzde ama haftanın 3-4 günü torunları geliyor kalmaya, saat gece 2-3 e kadar koşturmaca bağrış çağırış hiç eksik olmuyor ve evde gece gündüz demeden sürekli bir şeylerin yerini değiştirip inanılmaz ses yapıyolar , şu ana kadar dayandık tek kelime etmedik ama bakalım nereye kadar böyle devam edecek

---

Bizzat aynı durumdan sebep damadıyla karakolluk olduk çok şükür. Şimdi ses çıkmıyor.

Komşu büyük problem. Annemler 4 5 ay oldu yeni bir yere taşındılar. Emlakçı durumdan hiç bahsetmemişti ta ki taşındıktan sonra üst komşu krizi vurdu. 30 yaşlarında engelli bir çocukları var sürekli bağırmakta gece-gündüz fark etmiyor hiç. Hasta olduğu için vicdanen sesimizi çıkarmadık katlandık. 3 gündür çocukta aşırı bir ses var uyumak imkansız whatsapp grubundan kibarca uyardık fark etmedi. Bu sabah gördük ki çocuğun ailesi bavullarla eve geldiler meğerse engelli çocuğu 3 gündür evde tek bırakmışlar. Sorumsuz bir aile maalesef engelli çocuğa biz daha çok üzülüyoruz belli ki. Bu insanları şikayet edecek bir yer arıyorum

benımde 7 aylık bir bebeğim var alt katımda aralarında 15 gun olan bir bebek üst katımda 5 çocuklu bir aile var. 9 yıldır oturuyorum cocukların sesı efsane koşarlar atlarlar hoplarlar. yaşları 3 5 7 9 15 gıbı bişi ama bir gün olsun kapılarına gitmedim. çocuktur tabikide koşturucak hoplicak bide 5 taneler nasıl durdurucaksın ?? biri dursa diğerleri koşturuyor. bana hep karşılaştığımızda ses geliyomu aşağı diye sorar babaları geliyo diyorum abi senden allah rağzı olsun hiç kapımıza gelmedin diye teşekkür eder. eşi eşime aynı şekilde. bir gün bizim oğlan yıktı gece ortalığı hanım diyo çok ses oldu rahatsız olmuşlarmıdır acaba diyo :) dedım kim rahatsız olucak 5 cocuklu üst kat mı? bizimkinden 15 gün küçük olan alt katmı ? rahat ol sen dedim. neyse hanımlar bahcede toplanmış sohbet muhabbet ediyorlar bizimkide diyoki ya kusura bakmayın geçen gece için allah rağzı olsun herkez diyoki ne rahatsızlığı sizin çektiğiniz gürültü yanında bizimki nedir ? :D

yani biraz anlayışlı olmak lazım diye düşünüyorum. bende evde öyle gürültü yapan bır adam değilimdir. 10-15 gunde bir müzik açarım gündüz vakti 3 5 şarkı harici kimseye bir zararım olmaz.

komşulukta karşılıklı saygı olması çok önemli burda. bu arada kimse yanlış anlamasın konuyu acan arkadaşımızın gibi bir durum olsa herşey bambaşka boyutta olur benim içide...

böyle sıkıntılar yaşayanlara geçmiş olsun

benim de 7 aylık bir bebeğim var alt katımda aralarında 15 gün olan bir bebek üst katımda 5 çocuklu bir aile var. 9 yıldır oturuyorum çocukların sesi efsane koşarlar atlarlar hoplarlar. yaşları 3 5 7 9 15 gibi birşey ama bir gün olsun kapılarına gitmedim. çocuktur tabi ki de koşturacak hoplayacak bide 5 taneler nasıl durduracak sın ?? biri dursa diğerleri koşturuyor. bana hep karşılaştığımızda ses geliyormu aşağı diye sorar babaları geliyor diyorum abi senden ALLAH razı olsun hiç kapımıza gelmedin diye teşekkür eder. eşi eşime aynı şekilde. bir gün bizim oğlan yıktı gece ortalığı hanım diyor çok ses oldu rahatsız olmuşlar mıdır acaba diyor :) dedim kim rahatsız olacak 5 çocuklu üst kat mı? bizimkinden 15 gün küçük olan alt kat mı ? rahat ol sen dedim. neyse hanımlar bahçede toplanmış sohbet muhabbet ediyorlar bizimki de diyor ki ya kusura bakmayın geçen gece için ALLAH razı olsun herkes diyor ki ne rahatsızlığı sizin çektiğiniz gürültü yanında bizimki nedir ? :D

yani biraz anlayışlı olmak lazım diye düşünüyorum. bende evde öyle gürültü yapan bir adam değilimdir. 10-15 gün de bir müzik açarım gündüz vakti 3 5 şarkı harici kimseye bir zararım olmaz.

komşulukta karşılıklı saygı olması çok önemli burada. bu arada kimse yanlış anlamasın konuyu açan arkadaşımızın gibi bir durum olsa her şey bambaşka boyutta olur benim içinde...

böyle sıkıntılar yaşayanlara geçmiş olsun

Alıntı:

---

Ömer Musaoğlu Nickli Üyeden Alıntı

Komşu büyük problem. Annemler 4 5 ay oldu yeni bir yere taşındılar. Emlakçı durumdan hiç bahsetmemişti ta ki taşındıktan sonra üst komşu krizi vurdu. 30 yaşlarında engelli bir çocukları var sürekli bağırmakta gece-gündüz fark etmiyor hiç. Hasta olduğu için vicdanen sesimizi çıkarmadık katlandık. 3 gündür çocukta aşırı bir ses var uyumak imkansız whatsapp grubundan kibarca uyardık fark etmedi. Bu sabah gördük ki çocuğun ailesi bavullarla eve geldiler meğerse engelli çocuğu 3 gündür evde tek bırakmışlar. Sorumsuz bir aile maalesef engelli çocuğa biz daha çok üzülüyoruz belli ki. Bu insanları şikayet edecek bir yer arıyorum

---

İhmal olduğundan kesin eminseniz, aile bakanlığı doğru kontakt diye düşünüyorum

Bizde özellikle bu "çocuk" mevzuları çok karıştırılıyor.

Son dönemde bu yeni kuşakta bi akım var, her boku eleştirme, her boka karşı çıkma modeli var. Bir de bunu ekşisözlük vs gibi yerlerde de "terör" adı altında saçma nitelemelerle adlandırıyorlar.
Örneğin "bebek arabası terörü".. Efendim her yerde bebek arabası varmış, bilmemne imiş. Ulan bebekli insan yola oraya buraya çıkamayacak mı?
Ben de "asansör terörü" yazıyorum mesela bunlara. AVM'ye, hastaneye, oraya buraya gidiyorsunuz, bi beyinsiz ordusu asansöre doluşuyor. Ben elimde bebek arabası, bakıyorum.
Ulan sen yürüyerek inip çıkabiliyorsun, ben bebek arabasıyla yürüyen merdivenden gidip gelebiliyor muyum???
Asansöre yanlış yöne binip 3'ten 1'e inmek için 7'ye çıkıp inen mallara hiç değinmiyorum bile...

Böyle bi kitle "aman rahatım bozulmasın, aman kimse beni rahatsız etmesin" moduna giriyor. Öyle bir dünya yok arkadaşlar, toplum içinde iseniz bir şekilde bi rahatınız bozulacak :)

Ama bizde işin içindeki o "ince çizgi" kaçırılıyor.

Örneğin bi defa otobüse bindik, çocuk vır vır vır vır konuşuyor. Konuşabilir, gayet de şeker ama toplum içindesin, bağıra bağıra konuşamazsın, yaşın kaç olursa olsun, ana-baba, anneanne-babanne, dede artık kimse, yanındaki kişi olarak çocuğu da toplum içinde nasıl davranması gerektiğine dair uyarırsın. Yanındaki velisi uyarmıyor, çocuk konuşuyor da konuşuyor, yaş olarak da çok aşırı küçük değil. Yani "az daha sessiz çocuğum" desen anlayacak.

Yani o şekilde 2 yetişkin de sohbet edemez mesela, ben senin sohbetini dinlemek zorunda değilim. Alçak sesli konuşacaksın. En fazla yanındaki duyabilir olacak. Tüm otobüs, tren, metro dinlemeyecek.
Tabi bikaç sıra ötede bi teyze rahatsız oldu, kızım dedi çocuğa söyle de azıcık daha sessiz olsun...
Kadın hemen çirkefleşti, nasıl susturayım, çocuk bu da bilmemne de... Ya arkadaş az daha sessiz dedi bişey demedi.
Yandan bi eleman çıktı, yaşlı kadına kızıyor, çocuk sesinden niye bu kadar rahatsız oldun, çocuktan nefret mi ediyorsun da bilmemne de...
Ulan bi durun sakin :)

İşin bi "orta"sının olması gerekiyor yani.
Bu olay ak-kara değil tamamen. Çocuğu komple salmayacaksın, ha arkadaşların çoğu da yazmış, çoğu zaman da yapabilecek bir şey olmuyor. Ama "çocuk bu" diye de %100 serbest bırakmak, evi yıkmasını sağlamak olmuyor. Çoğu kişi bu dengeyi sağlamıyor.

Daha önce konuda belki yazmışımdır, eski apartmanda bi ara bi yan komşular geldiler, çok da iyi insanlardı ama çocuk bildiğin tazmanya canavarıydı.
Tek başınayken çok sorun yok ama mesela misafir geliyor, veliler evin bi ucunda salonda takılıyor, çocuklar arka tarafta Çanakkale Savaşı'ndalar. Duvarlar yıkılıyor, top atışları, gümmmmmmmm, baaaaaaaaaaaaaaaaaaaammmmm, bildiğin savaş var. Ben de o zaman üniversitede finallere çalışıyordum, artık çocuklar koridor duvarını yıkacak bize geçecekler yani o derece. Annemle kapıya gittik mecbur, ya dedik böyle böyle kusura bakmayın ama... Ayyyy çok özür dileriz, hiç farkında değiliz de bilmemne... Ulan nasıl farkında değilsiniz, ev yıkılıyor :) Baktık 2dk sonra çocuklara bi fırça, tabi ki tamamen bitemedi ama duvarları yıkacak şekilde azmadılar.

Şimdi üstümüzdekiler öyle, yaşlıca bi çift. Arada torunları geliyor, gelsin o problem değil.. Ancak kendileri çok paldır küldür ses yapıyor, o daha kötü.
Geçen gece tam yatıyoruz, saat 12'yi geçmiş, yatak odasının üstünü onlar sanıyorum salon olarak kullanıyor, ağır işitmeden dolayı yüksek sesli TV işini hadi çok az duyuyoruz diyelim o sorun değil, ama kadın tekerlekli sehpa sürüklüyor. Hay allah belanı versin ya dedim. Gecenin o saatinde de sürükleme kardeşim, sesin gideceği belli işte???

Kimisi gece kim uyuyor kim ne yapıyor, aynı evde bile saygı göstermeyenler var.
Hanımla akrabalarında kalıyoruz bi sene bi tatilde, teyze gece kalkmış, baaaaaaaaaam güüüüm kapılar çarpıyor falan.
Ya ulan birilerinin uyuduğu evde ne yaparsın, kapının koluna bi bastırır, bi yavaşça çeker dili bırakırsın falan di mi? Yookkk.... Güüüüm, drannnnnnn... Şaaaaaaaak diye de ışığı kapatır düğmesine basar.

Ben gece tek başıma bile olsa gecenin sessizliğinde en ufak şeyler bile üste alta gidiyor diye dikkat ediyorum, millette hiç o mefhum yok.

Apartman hayatı belli bir kültür ister de bu eksiklik zaten toplumsal bir sorun. Avrupa’da gece 10-11’den sonra sifon,duş sesine bile tepki verilir, burda gece yarısı depar atan çocuk gürültüsünü senelerce duymazdan gelinmesi bekleniyor. Halı silkme,ayakkabı,çöp,kedi-köpek konularına girmiyorum bile. Bize ilkokulda öğretilmişti, “senin özgürlüğün başkalarının özgürlüğünü etkilediği yere kadardır” diye. Üst katımdaki çocuk sahibi olmak istedi diye ben evimde senelerce rahatsız olup hiç tepki vermeyeceğim… Ne güzel memleket. Biz de çocuk olduk da gece evde top oynamadık, sus diyince sustuk. Çocuklar kuralsız büyüyor bu dönem ve ilerde etkilerini toplum olarak feci şekilde yaşayacağız.

Alıntı:

---

drago Nickli Üyeden Alıntı

İhmal olduğundan kesin eminseniz, aile bakanlığı doğru kontakt diye düşünüyorum

---

Bir komşumuz daha fark etmiş eminiz artık. Şikayette bulunacağız engelli bir bireyin yalnız bırakılması vicdanen rahatsız edici artık

Alıntı:

---

Ömer Musaoğlu Nickli Üyeden Alıntı

Bir komşumuz daha fark etmiş eminiz artık. Şikayette bulunacağız engelli bir bireyin yalnız bırakılması vicdanen rahatsız edici artık

---

Geçenlerde burada mı yazmıştım hatırlayamadım;

Kayınvalidelerin apartmanda böyle bi "deli" vatandaş var. Adam aşağıya 5lt bidonu su doldurup atıyor falan. Kayınvalide bazen bizim çocuğu okuldan alıp geldiği oluyor, korkuyorum baya başlarına bi iş gelecek diye.

Eh, mükemmellikler ülkemiz *****, apartmanda polis falan da var, kaç defa şikayet etmişler bilmemne etmişler falan ama biz de bir şey yapamıyoruz diyorlarmış, anca birilerinin başına bişey gelince birileri ölünce müdahale olacak herhalde klasik...

Bu bahsettiğim adam büyük de yani 40-50'li yaşlarında sanırım, bi ara babasını mı abisini mi ne bulup çağırmışlar, adam "banane ne yaparsanız yapın" demiş basmış gitmiş.
Apartman kalmış öyle, bir şey de yapamıyorlar, acaba Aile Bakanlığı cidden işe yarar mı..

Böyle benzer şekilde dönüşüm vb geçirecek apartmanlarda da böyle insanlar çözümsüzlüğe itiyor iyice olayı.

Alıntı:

---

Ormanci Nickli Üyeden Alıntı

Geçenlerde burada mı yazmıştım hatırlayamadım;

Kayınvalidelerin apartmanda böyle bi "deli" vatandaş var. Adam aşağıya 5lt bidonu su doldurup atıyor falan. Kayınvalide bazen bizim çocuğu okuldan alıp geldiği oluyor, korkuyorum baya başlarına bi iş gelecek diye.

Eh, mükemmellikler ülkemiz *****, apartmanda polis falan da var, kaç defa şikayet etmişler bilmemne etmişler falan ama biz de bir şey yapamıyoruz diyorlarmış, anca birilerinin başına bişey gelince birileri ölünce müdahale olacak herhalde klasik...

Bu bahsettiğim adam büyük de yani 40-50'li yaşlarında sanırım, bi ara babasını mı abisini mi ne bulup çağırmışlar, adam "banane ne yaparsanız yapın" demiş basmış gitmiş.
Apartman kalmış öyle, bir şey de yapamıyorlar, acaba Aile Bakanlığı cidden işe yarar mı..

Böyle benzer şekilde dönüşüm vb geçirecek apartmanlarda da böyle insanlar çözümsüzlüğe itiyor iyice olayı.

---

Deli deliyi görünce çomağını saklarmış. Bi gün birisi çıkar bidonla birlikte atar aşağı. O neymiş 5lt adam öldürür o yükseklikten.

Ne manyaklar var gerçekten, şansa yaşıyoruz.

Alıntı:

---

KÖROĞLU Nickli Üyeden Alıntı

Deli deliyi görünce çomağını saklarmış. Bi gün birisi çıkar bidonla birlikte atar aşağı. O neymiş 5lt adam öldürür o yükseklikten.

Ne manyaklar var gerçekten, şansa yaşıyoruz.

---

Sorma hocam... Her tarafta çıkıyor illa böyle bi cins ya.. Özellikle eski apartmanlarda.

Hanımla evlendiğimizde ilk oturduğumuz yerde de yukarıda bi tip vardı böyle.
Evde yerde bira şişeleri 100 tane falan, asker gibi dizili, onları koyup kaldırıyor, çan çun cam sesleri..
Onu geçtik, akşam, gece falan son ses porno film izliyordu, ah uh falan :D Allahtan kısa sürüyordu bu yaptığı gürültüler de gülüp geçiyorduk.

Ama bi gece saat 3 falan, son ses Bülent Ersoy çalıyor ama apartman inliyor böyle.
Tak tuk pat küt bişeylerle vurmaya çalışıyorum ama olmuyor tabi. Üzerimi giyinmeye başladım, gidip şalteri kapatacağım aşağıdan..
O arada metal bir şey geçti elime, kaşık mı kepçe mi bir şeydi.. Radyatöre tam yatak odasından tan tan tan tan tan tangggg güçlü güçlü bi koydum, gong gibi ses çıkardı valla :D Herif bi anda kesti sesi... Yeter lan yat! diye bağırdım :D

Başka biri de çocuğun okulunun orada. Cuma günleri tam tören oluyor İstiklal Marşı, anons, tören vesaire..
Karşı apartmandaki balkona çıkıyor, küfür kıyamet, millete bağırıyor saçma salak falan. Millet biliyor tabi artık sallamıyor kimse ama kötü yani.

Alıntı:

---

CenkB Nickli Üyeden Alıntı

Valla zor bir süreç. 9 aylık bebeğimiz var. Çocuk gece uyumuyor. Gündüz uyumuyor. Uyumuyor. Uyutmaya gittiğimizde en az 45 dk 1 saat uğraşıyoruz. Sadece bel ağrıları değil artık tüm vücudumuz ağrıyor. Gündüz uykuları neredeyse yarım saati geçmiyor. Gece ise sürekli uyanıyor. Anne zor durumda bulunduğumuz şehirde kimsemiz yok, ben elimden geleni yapıyorum ama yetmiyor.
Dün akşam çocuğu uyuttuk saat 23 civarı -ilginç bir şekilde alt kattakilerin sesi yukarımızdan geliyor- at koşturuyorlar sanki. Bağrışlar çığlıklar. Annesi bağırıyor. Tüm sesler bizim evin içinde. Bizim çocuk uyanıyor. Tekrar 1 saatlik süreç başlıyor. Biz sinir krizi geçiriyoruz bu sefer, bizim çocuğu hırpalıyoruz. Gidiyor böyle..
Alt kata vuruyoruz biraz duruluyorlar ama her akşam aynı. Gündüz de benzeriymiş durum.
En temizi müstakil tarzı bir ev bakmak.

---

Üstad yorumunu görüp yorum yapmamak için çok dayandım ama malasef dayanamadım :) seni o kadar iyi anlıyorum ki 10 aylık bebek sahibi olarak relaktaz verirsin durmaz, sample flex verirsin tam rahatlar uyucağını düşünerken dinlenicem dersin pat yukarıdaki davar ses yapar uyanır. Allah kolaylık versin