Sonra insanlar iş beğenmiyor oluyor !!

[d3n1s]

Lisans mezunlarına işsizlik yok diyen varsa,benimle bir bardak çay içebilir anlatabilirim.
@d3n1s evet genelde o işlerde çalışan insanlarda olan bir hoşnutsuzluk biliyorum ve katılıyorum. Yakında üniversite mezunlarını günlük 50 veya 100 tl yevmiye ile alakasız yerlerde çalışırken görebilirsiniz.

Orası kesin. Ülkede her köşebaşında üniversite var, ve bütün öğrenciler sanki üniversite okumak zorundaymış gibi yetiştiriliyor, ara kademede çalışacak adam kalmadı piyasada. İş arayanlara bir bakın, ya okumamış insanlar, ya da üniversite bitirmiş insanlar. Hani teknik lise mezunları?

Üstüne basa basa her önüme gelene söylüyorum, herkes üniversite okumak zorunda değil, hatta ben üniversite okumasam şu an çok daha mutlu bir insan olabilirdim, ama ailem sağolsun, lise yaz tatillerinde sanayiye gitmeme izin vermeyip lise bitince de zorla üniversiteye gönderdikleri için şu an bu noktadayım.

[Anıl E.]

Orası kesin. Ülkede her köşebaşında üniversite var, ve bütün öğrenciler sanki üniversite okumak zorundaymış gibi yetiştiriliyor, ara kademede çalışacak adam kalmadı piyasada. İş arayanlara bir bakın, ya okumamış insanlar, ya da üniversite bitirmiş insanlar. Hani teknik lise mezunları?

Üstüne basa basa her önüme gelene söylüyorum, herkes üniversite okumak zorunda değil, hatta ben üniversite okumasam şu an çok daha mutlu bir insan olabilirdim, ama ailem sağolsun, lise yaz tatillerinde sanayiye gitmeme izin vermeyip lise bitince de zorla üniversiteye gönderdikleri için şu an bu noktadayım.

aynen aq keşke okumasaydım . Askerliği de uzun yapardım nolacaktı. ya da dışarıdan aöf bitirirdim yine kısa giderdim .

[d3n1s]

Daha çok yazarız çizeriz de, ülkece komple şu çarpık ve saçma "benim evladım siyo olcak" kafasından çıkmamız lazım. Geçen özel bir dersane, artık temel lise mi oldu, neyse, sahibi çağırdı, çok da severim kendisini, sağolsun, inşaat mühendisliği okumak isteyen bir öğrenci varmış, onunla konuşmam için. "Herkes üniversite okumak zorunda değil, ben okumasam daha mutlu olurdum mesela" dediğimde dersane sahibi, sanki kendisine hakaret etmişim gibi baktı. Herkesin evladı, herkesin öğrencisi iyi bir firmada, en az genel müdür olacak sanki.

[Thracian]

ülkede iş beğenmeme olduğunu ben de savunabilirim. Bu demek değildir ki herkes hak ettiği yerde veya hak ettiği maaşı alıyor. Bu ülkede diplomalı işsiz çok. Diplomalı insan da haklı olarak o kadar emek verip, binbir zorlukla aldığı eğitimin karşılığını istiyor, ancak aynı bölümden her üniversitede olduğu noktada, senin 10 birim paraya yapacağın işe bir başkası 8 birim paraya talip olduğu noktada sen işsiz kalıyorsun. Bu ayrı bir tartışma konusu.

İş beğenmeme örneğine gelirsek. Vaktiyle İzmir'de şantiyedeyim. İnşaat işiyle haşır neşir olanlar bilir, inşaata başlarken işçi bulamazsınız, işçi bulup işe başlarsınız, her gün tonla adam gelip "abi işçi lazım mı" diye sorar. Neyse, işe başlanmış, ekipler kurulmuş, eksik de yok, haliyle adam ihtiyacı da yok. Ancak yine de her gün gelen gidenin haddi hesabı yok. Bir gün mesai saatleri içinde gelmesi gereken mal, yol durumundan ötürü mesai bitiminden sonra gelebildi. Şantiyede 3 kişiyiz, şantiye şefi, ben ve bekçi. Gelen mal 1 tır. Bizim indirmemiz çok zaman alacak. Çıktık şantiye şefiyle kahvehanelere. Mal geldi, inmesi lazım, gelen her adama adam başı 50 lira, malı indirin yeter. Sene 2010, günlük işçi yevmiyesi 50 lira değildi. Sabah bizden "iş dilenen"ler akşam olunca okeyi, iskambili 1 saatliğine bırakıp gelmediler. yahu 100 lira olsun, gelin dedik, yine gelen olmadı. Bu durumda, gerçekten işsizlik vardır, diyebilir misin?

Senin konundan çok daha eski hatıram var. Cocuğum ne nedir yeni yeni öğreniyorum hayatta. Spottan mal alıyoruz bölgedeki marketlere dağıtıyoruz. Her gün 3-4 kamyon mal gelir ağırı hafifi her türlü. Babamın bir arkadaşı geldi babamdan harçlık borç istedi. 50-100 adını sen koy. Babamda bak kamyon sırada yardım et bu yarım kamyonu indirelim borç değil hakkını vereyim dedi. Adamın cevabını 'ben mal taşıyacak adam değilim' oldu. Ben bile babam anlatıktan sonra kavrayabildim. Babam 2 amcam 2 personel ve 12-13 yşında ben sıcakta atletle mal taşıyoruz. Adam kendini bizim yaptığımız işe laik görmedi.

[d3n1s]

Senin konundan çok daha eski hatıram var. Cocuğum ne nedir yeni yeni öğreniyorum hayatta. Spottan mal alıyoruz bölgedeki marketlere dağıtıyoruz. Her gün 3-4 kamyon mal gelir ağırı hafifi her türlü. Babamın bir arkadaşı geldi babamdan harçlık borç istedi. 50-100 adını sen koy. Babamda bak kamyon sırada yardım et bu yarım kamyonu indirelim borç değil hakkını vereyim dedi. Adamın cevabını 'ben mal taşıyacak adam değilim' oldu. Ben bile babam anlatıktan sonra kavrayabildim. Babam 2 amcam 2 personel ve 12-13 yşında ben sıcakta atletle mal taşıyoruz. Adam kendini bizim yaptığımız işe laik görmedi.

O dangoza denilecek çok laf var da neyse...

[KÖROĞLU]

2008 de mezun oldum 1 ay sonra işe girdim. O yıl asgari ücret 638.70 tl iken ben haftalık 150 TL ile (sigorta yok) bir mutfakçıda sözümona muhasebe olarak çalışacaktım. Lisans mezunuydum bu arada. 2 ay çalıştım şöförlük te yaptım kabin de taşıdım, fayansta. O sayede 2. işimi buldum asgari ücrete. 8 ay çalışıp askere gittim. Döndüm 5 ay iş aradım çok alakasız bir yerden işe girdim. Askerde 3000 alırken işe girdiğimde 800 civarı bir şeydi aldığım ücret. Sonra 2 sene sıktım dişimi net %50 zam aldım ama tutarsal karşılığı yetersizdi. En güzel iş çalışırken bulunur derler aynen öyle. 2 katından fazla ücrete teklif geldi başka firmaya geçtim. Yıl oldu 2013. Boş durmadık tabi önce yüksek bitti, sonra smmm ruhsatını aldık.

Bunları rakamla yazmamın sebebi; mezun oldum işverenler gel kardeş al masa + telefon + araba anahtarı üstüne de 5 bin maaş beklentisindeki genç kardeşlerin gerçekleri görmesi. Öyle bir dünya yok arkadaşlar. (sağlam torpil veya aile şirketiniz falan yoksa)

Yanlış doğru bilmem ama bir laf var "emeksiz yemek olmaz" yaptığın işte fark yarattığın kadar öne çıkarsın.
Kendini geliştirmezsen olduğun yerde sayarsın.

Bazıları doğuştan şanslıdır atadan babadan gelir yer içer gezer tozar.
Bazıları ana baba açısından şanslıdır (ben gibi) eğitim için kendinden feragat eder sana destek olur sende kafayı kullanır bir şeyler yaparsın.
Bazıları da hem şanssız hemde kendinde bir şey yoktur ne yapsa olmaz.

Kuzenlerle konuşurken şu örneği veririm akılda kalıcı ve iyi bir örnek bence.

Oğlum ya okursun kendini geliştirirsin "x bey bu işi nasıl yapalım" diye sorarlar.
yada okumazsın "x şunu yap getir" derler. Hangisi olacağına sen karar verirsin.

Bütün bunların yanında şans yada baht ne derseniz deyin o da lazım.

İş arayan herkese rabbim yardım etsin, işveren olmakta iş gören olmakta zor bu ülkede.

[rebelh]

Senin konundan çok daha eski hatıram var. Cocuğum ne nedir yeni yeni öğreniyorum hayatta. Spottan mal alıyoruz bölgedeki marketlere dağıtıyoruz. Her gün 3-4 kamyon mal gelir ağırı hafifi her türlü. Babamın bir arkadaşı geldi babamdan harçlık borç istedi. 50-100 adını sen koy. Babamda bak kamyon sırada yardım et bu yarım kamyonu indirelim borç değil hakkını vereyim dedi. Adamın cevabını 'ben mal taşıyacak adam değilim' oldu. Ben bile babam anlatıktan sonra kavrayabildim. Babam 2 amcam 2 personel ve 12-13 yşında ben sıcakta atletle mal taşıyoruz. Adam kendini bizim yaptığımız işe laik görmedi.

bu biraz farklı gibi geldi bana ya
açık söyliim kuzenimin büyük bi cafesi var arada borç alır veririz
hani desem bana 300 borç ver o da dese bugün garsonluk yap direk veriim
bence bende yapmazdım garip gelebilir insana bence layık görmemek değil bu
bence babanızın pek sevdiği bir arkadaşı değildi ve vermek istemedi ben öyle düşünürdüm

[220T]

Bu, süreç meselesi.Diplomaların içi hızla boşaldı ama beklentiler aynı hızla düşmedi.Eskiden küçük yaşta meslek edindirmeye çalışıyordu toplum.Sebebi,özellikle yüksek eğitimin sınırlı olmasıydı.Bu sınır, kendisini aşacak kitleyi de sınırlandırıyordu aynı zamanda.Sınırı aşan da "okumuş adam" sıfatıyla o günün statüsünü elde ediyordu.Zaman içerisinde okumak, hızlı bir yükselişe geçti.Okuyan "masa başı" iş sahibi oluyordu.Okuyan arttıkça nitelik düştü,okuyan arttıkça zanaat zayıfladı.Diplomalılık kıymetlenirken ustalık ihmal edildi.Toplumun değer yargıları,tutumu değişti ve başa döndük.Lakin toplum bunun farkında değil.

Sanayiye uğradığımda öyle göz ucuyla adamları kontrol ediyorum.Adam arabadan söktüğü vidaların yarısını masada bırakıp arabayı teslim ediyor ve bu esnafın kapısında,20 araba tamir edilmeyi bekliyor.Sebep?Sebebi,eli alet tutuyor diye.2 balata değişiyor,maksimum yarım saatini harcıyor,50 lirasını alıyor.Bugün okuyan kaç kişinin yarım saati 50 lira ediyor?Şu forumdaki bilgilere haiz olan birinin kendi dükkanı olduğunu düşünsek kazanacağı para gerçekten memnun eder.

Küçük yaştaki yakınlarınızın kariyer planlamalarına yardımcı olun.Gelenekçi bakış açısı,gerçekçi bakış olmuyor her zaman.Meslek öngörülerini revize etmeyi bilmek lazım.At antrenörlüğü,bilişim suçları bilirkişiliği(Adı tam bu değildi,hatırlayamadım,yalnızca bir üniversitede vardı bu bölüm.),hatta yukarıda bir arkadaşımızın bahsettiği evcil hayvan kuaförlüğü gibi yeni iş sahalarını değerlendirmek lazım.

Küçüklerinize mutlaka ve mutlaka dil öğrenmelerini salık verin.O olmadıysa bir spor,sanat dalıyla profesyonel olarak ilgilensinler.Hiçbiri olmadıysa yemek yapmayı bilsinler.

[Anıl E.]

Bu, süreç meselesi.Diplomaların içi hızla boşaldı ama beklentiler aynı hızla düşmedi.Eskiden küçük yaşta meslek edindirmeye çalışıyordu toplum.Sebebi,özellikle yüksek eğitimin sınırlı olmasıydı.Bu sınır, kendisini aşacak kitleyi de sınırlandırıyordu aynı zamanda.Sınırı aşan da "okumuş adam" sıfatıyla o günün statüsünü elde ediyordu.Zaman içerisinde okumak, hızlı bir yükselişe geçti.Okuyan "masa başı" iş sahibi oluyordu.Okuyan arttıkça nitelik düştü,okuyan arttıkça zanaat zayıfladı.Diplomalılık kıymetlenirken ustalık ihmal edildi.Toplumun değer yargıları,tutumu değişti ve başa döndük.Lakin toplum bunun farkında değil.

Sanayiye uğradığımda öyle göz ucuyla adamları kontrol ediyorum.Adam arabadan söktüğü vidaların yarısını masada bırakıp arabayı teslim ediyor ve bu esnafın kapısında,20 araba tamir edilmeyi bekliyor.Sebep?Sebebi,eli alet tutuyor diye.2 balata değişiyor,maksimum yarım saatini harcıyor,50 lirasını alıyor.Bugün okuyan kaç kişinin yarım saati 50 lira ediyor?Şu forumdaki bilgilere haiz olan birinin kendi dükkanı olduğunu düşünsek kazanacağı para gerçekten memnun eder.

Küçük yaştaki yakınlarınızın kariyer planlamalarına yardımcı olun.Gelenekçi bakış açısı,gerçekçi bakış olmuyor her zaman.Meslek öngörülerini revize etmeyi bilmek lazım.At antrenörlüğü,bilişim suçları bilirkişiliği(Adı tam bu değildi,hatırlayamadım,yalnızca bir üniversitede vardı bu bölüm.),hatta yukarıda bir arkadaşımızın bahsettiği evcil hayvan kuaförlüğü gibi yeni iş sahalarını değerlendirmek lazım.

Küçüklerinize mutlaka ve mutlaka dil öğrenmelerini salık verin.O olmadıysa bir spor,sanat dalıyla profesyonel olarak ilgilensinler.Hiçbiri olmadıysa yemek yapmayı bilsinler.

" İş arayanlar" topicin de ingilizce dil bilen eleman aranıyormuş 2500 tl maaş'a onu da öğrenmek çok mantıklı değil türkiye'de. Yurtdışın da işe yarar belki .

[Thracian]

bu biraz farklı gibi geldi bana ya
açık söyliim kuzenimin büyük bi cafesi var arada borç alır veririz
hani desem bana 300 borç ver o da dese bugün garsonluk yap direk veriim
bence bende yapmazdım garip gelebilir insana bence layık görmemek değil bu
bence babanızın pek sevdiği bir arkadaşı değildi ve vermek istemedi ben öyle düşünürdüm

O günde verdi, öncesi sonrasında da verdi. Şahsı ben bizzat tanıdığım ve babamın cocukluktan okul arkadaşı olduğu için biliyorum. Adamın istediğinin adı borç ama hiç geri ödeme yapmadığını söylemeyi/yazmayı atlamışım. Yani senin o cafe sahibine hafta 2 kere abi 50 lira varmı ....... sebepten evden almadan çıkmıştım - aliye vermiştim. Veliden gelecekti gibi bahaneleri.

[KOSEREN]

Durumun farkına yeni yeni varmaya başladılar bence.Mesela artık 4 yıllık aöf için ygs de 180 barajını geçip lys ye girmek ve orada da 180 i geçmek gerekecek.Bu durumun zincir şeklinde diğer bölümleri de etkileyeceğini düşünüyorum..

AOF Lisans Okumak İsteyen Artık LYS Sınavına Girecek... | aofabi.com

[Er34]

Çalıştığım firma kurulduğundan beri iş ilanları veriyor. Sürekli görüşmeye biri geliyor - biri gidiyor. İşverenimi severim ama az para verir. Ayın 1inde hesabına yatırır ama az verir.
Ben ay sonu odaklı değilim. Kendimi bir yatırım görüp her an işimle ilgili daha çok şey öğrenmeye çalışıyorum.
Eee hıyar değilsem 3-5-10 sene bana iyi para verecek biri illa çıkar. Hıyarsam da cacık olmaya çalışırım yapacak bir şey yok.

[powERS]

Türkiyenin en batısında bir otel varmış orta halli birşey belediye oteliymiş bu. Otelin Müdür statüsündeki muhasebe bölümünde çalışan çocuk 2 eşeğin samanını bölemeyecek düzeyde bir altyapıyla lise mezunu olup otele ilk olarak bulaşıkçı olarak girmiş, sırf lise mezunu diyede muhasebeye yerleştirilmiş muhasebeci yokluğunda.. üstelik şu anda 2600 2700 lirada maaş alıyormuş.. tabiki yol yemek hepsi ayrıca

[kesici]

Tam olarak dinledim merak etme, ki aynı haber başlığının içinde işsizlik diye bişeyin olmadığını insanların iş beğenmediğini belirtiyorlardı.

Ki sadece 1 tane dalda 400.000 işçi açığının olduğunu, insanların iş beğenmediği için yüksek paralarda olsa çalışmadığından bahsediyordu.

Yalnız herkes o parayı vermez yapmayın etmeyin, ki 6-7 BİN TL"ye işçi bulamamak ayrı bir ironidir.

Üniversite mezunu birçok kişinin asgari ücret veya asgari ücretin bir tık üstü maaşlara çalıştığınıda herkes biliyordur.
@kesici reis işsizlik diye bir şeyin olmadığı haberi yapılıyor, bu halkı mal yerine koymaktır. Ne demek işsizlik hiç yok?

Doğru hacı işsizlik var yalan yok, işi olanlarda kısıtlı imkanlar da işe alınıyor zaten. Bak senin yaşların tam isyan yaşları, yaşına göre inanılmaz derece de olgun ve bilgilisin bu çok belli fakat tekil şahıs olarak bizim yapabileceğimiz tek şey kendimizi geliştirip daha fazla maddi imkanlı iş nasıl bulabiliriz ? Bunun derdinde olmalı gençlerimiz ve bizler. İş yok, memleket çok kötü, ekonomi kötüye gidiyor demek tekil olarak elimize birşey geçiremez. Ya dönemin ihtiyaçlarından faydalanıp kazanımlar çıkarmamız gerek ya da siyasi olarak bir grup oluşturup veya bir siyasi gruba dahil olup bu işi çözmek gerekli bana kalırsa.

Hoş keşke başımızdakiler bunu yapsa da bizde vatandaş olarak mutlu mesut yaşasak ama bu memlekette çok zor.

[kesici]

Türkiyenin en batısında bir otel varmış orta halli birşey belediye oteliymiş bu. Otelin Müdür statüsündeki muhasebe bölümünde çalışan çocuk 2 eşeğin samanını bölemeyecek düzeyde bir altyapıyla lise mezunu olup otele ilk olarak bulaşıkçı olarak girmiş, sırf lise mezunu diyede muhasebeye yerleştirilmiş muhasebeci yokluğunda.. üstelik şu anda 2600 2700 lirada maaş alıyormuş.. tabiki yol yemek hepsi ayrıca

Benim babamda 16 yaşında gurbete gelip katçı olarak işe başlamış lalelide bir otelde. En son oteli sattı ve emekli oldu adam 40 sene aynı binada çalıştı en alttan en üste çıkmış.

Şimdiki gençler istiyor ki (ben de dahildim bikaç sene evvel) yaş 20 olunca altında Bmw cepte sınırsız kredi kartı. Adama iş veriyorum 1 ay çalışıp 3-4 ay boş geziyor. Ondan sonra işsizlik var. E tamam var da işsizlik, isteyene de iş mutlaka var. Bir de işin bu tarafı var.

[ozoozo]

Türkiyenin en batısında bir otel varmış orta halli birşey belediye oteliymiş bu. Otelin Müdür statüsündeki muhasebe bölümünde çalışan çocuk 2 eşeğin samanını bölemeyecek düzeyde bir altyapıyla lise mezunu olup otele ilk olarak bulaşıkçı olarak girmiş, sırf lise mezunu diyede muhasebeye yerleştirilmiş muhasebeci yokluğunda.. üstelik şu anda 2600 2700 lirada maaş alıyormuş.. tabiki yol yemek hepsi ayrıca

Okuyunca aklıma geldi aslında köklü bir çok şirket ve holdinglerde buna benzer hikayeler var. Borusan da şuan Türkiyenin en çok 2. el araba satan , 2. el satış danışmanı ilk borusana girdiğinde araç teslim elemanı olarak başlıyor , buda işte buyrun efendim anahtarınız arabada şu şu var güle güle hayırlı olsun bütün iş bundan ibaret ama adam daha sonra ilgisi,becerisi ve yeteneği keşfediliyor Satış destek oluyor daha sonra Satış danışmanı oluyor ve şuan Uzman satış danışmanı olarak Ankara da ve Türkiye de en çok 2. el araç satışı gerçekleştiren Uzman Satış Danışmanlarından birisi. Kasım ayında 47 tane araba sattı ve 1. oldu


Geçenlerde Avis Ankara Bölge müdürü ile tanıştım ve kariyer planın ne vs diye sohbet ettik , adam bu işe Şirketin en düşük mevkisinden başladığını Şoför olarak işe girdiğini söyledi Şuanda Otokoç'un Avis Bölge Müdürü.


En basitinden Babam dan örnek vericek olursam Antepin bir köyünde Nizipte doğup büyüme ve köyün ilk okuyan çocuğu. İlk Sınava girdiğinde Odtü Makine Mühendisliğini kazanıyor ancak hem dedemin uyuşukluğundan hemde şartlardan dolayı bir türlü Ankara ya gelemiyorlar ve en sonunda geldiklerinde kayıtların kapandığını söylüyorlar Her zaman düşünürüm böyle bir şey benim başıma gelse helede Odtü gibi bir okul ve Makine mühendisliği gibi bir bölüm heralde yaşama sevincim , umudum kalmazdı , dava güderdim köyde. Daha sonra Azim ediyor , çalışıyor ve Ankara Tıp'ı kazanıyor.

Yani özetle bu iş bulma olayları da biraz kişide bitiyor , şuan kimse nereden mezun olmuşsun napmışsın öyle kolay kolay bakmıyor , sen kimsin ve ne yaparsın ? bana neler katabilirsin ? diye bakılıyor. Herkesin söylediği gibi birde iş beğenmeme daha doğrusu maaş ve şartları beğenmeme durumu var. Okuduğum bölümün , yöneldiğim sektör ile uzaktan yakından alakası yok ancak keyif aldığım ve kariyer gördüğüm yerleri tercih ediyorum. Kimse , kimsenin kara kaşına kara gözüne ayda 5000 bin tl vermiyor elbetteki alttan başlayıp yükselmek lazım. Ne olursa olsun özel sektörde kurumsal şirkette her zaman kötü bile olsa iyidir.

[SULTANOGLU]

Şu an kafam allak bullak ama bir kaç gündür bu konuyu görüp yazsammı yazmasammı diyorum.

İş bulamamak değilde genelde bizim sıkıntımız birden kabarık maaş, yöneticilik yada zart zurt olmak. Afedersin ama kimse sen üniden mezun oldun diye gel arkadaş yaa bende yönetici arıyordum demiyor. Demez!! çünkü ne tecrüben var, ne de iş ortamında insanlarla nasıl anlaşacağını bildiğin bir bilgi dağarcığın.

Ben Kültür üni. endüstri mühendisliği mezunuyum. Mezun olduktan sonra da kalite ve üretim yönetimi dalında yüksek lisans yaptım.

Üniversitedeyken sırf araba hobim için para kazanmak adına gittim organizasyon şirketlerinde çalıştım. Düğünleri kurardık akşamları toplardık. Deli gibi çalışırdım ne o arabaya emme manifoldu alıcaz, egzantrik alıcaz diye 3 e 5 e bakmadım gocunmadım yaptığımdan. Millet eğlenirdi ben normalde bunu ev geçindirmek için yapan adamlarla yapardım. Gel zaman git zaman gittim Babamla Annemle sigorta acentemiz vardı sigorta sattım. Getir götür işleri yaptım. şimdi adını hatırlayamadığım bir sigorta şirketinde sigorta sattım. Tabi bu esnada stajlarımıda Adam gibi şirketlerde yaptım Hyundai de Coca-Cola da vs vs...

Yüksek lisans yaparken bu arada İngiltereye gittim ingilizcemi daha iyileştirmek için dil eğitimi aldım.

Hepsinin ardından yüksek lisans yaparken mülakatlardan geçip bu bahsettiğim dünyaca ünlü ve milletin büyük oyunu bozuyoruz diye boynuna ipler bağlayıp yerlere döktüğü dev içecek şirketinde tam zamanlı stajer olarak çalışmaya başladım. aldığım para para değildi 3 e 5 e bakmadım. sonuçta bir araba hobimiz vardı ve para gerekiyordu Ortam aşırı güzeldi iyikide çalışmışım, iyikide oradaki insanlar bana global uluslar arası bir şirkette nelere dikkat etmem gerektiğini göstermiş öğretmiş. Tam 16 ay çalıştım ve askere gittim. Tek hayalim tekrar geri dönüp artık bir çalışan olarak orada çalışmaktı. Orada çalıştığım dönem bana çok şey katmıştı ilişkilerim iyiydi. Geldim döndüm ne yazıkki olmadı. olmamasının nedeni 2 farklı grup vardı ve onları birleştirmişlerdi.

Tam dedim ulan ne yapıcam. Para lazımdı çünkü askerden önce Camaronun motorunu kırmışım manyak gibi toplamam gerekli. Hem toplarken en iyisi olması lazım

Hemen yine iş ilanlarına hayvanat gibi başvuruyorum. Aslında yine 3 5 önemli değildi, Camaro her türlü toplanırdı., olmadı garajda yatardı. Önemli olan tecrübeydi. Bu sefer yine baya baya herkes tarafından bilinen bir şirkette işe girdim. Ama ne giriş böyle bir MÜLAKAT YOK !!! adamı adama kırdırıyorlar. survivor gibi 1 kiş çıkıyor odadan. Bu şirkette uluslararası bir şirketti ve herkesin girmek istediği bir şirketti. Ürünlerini syiyim siz tahmin edin dondurması var, çamaşır deterjanı var, yemeklik yağ var, deodorantı var, yazları caddede dükkanı var... Girdim 6 ay çalıştım Şunu anladım nerede çalışacaksan çalış, en önemli olan senin yaptığın işten keyif alman. Bu benim mantığım katılır veya katılmazsınız.

Sonra devam ediyorum yine ilan başvuruları ora bura görüşme süreçler derken bir pompa şirketine girdim. yer gebzede, benim ev zincirlikuyu da verilen para benzin parasına yetmez. servis göztepeye kadar var dediler önemli değil arabam var dedim. Smartla gidicem birde o sıralar smartın bana ateş ettirdiği en problemli zamanları. abi işe girdiğim ilk gün daha öcneden staj yaptığım yerden teklif geldi (yukarda yazıyor.) 4. günü çıktım. beklediğim gibi olmadı dedim. Diğer işe başladım ulan nasıl mutluyum sektör otomobil güle oynaya geliyorum. işte ilk gün biri geldi seni neden aldılar dedi. senin eğitimin zatın zurtun fazla buraya ediler o ne ya dedim kendi kendime. bu sırada en son iş başvurumuda mevcut şirketime yapmıştım. aradan 2 ay geçti PATT!!! o da ne beni buradan arıyorlar gelin görüşelim diyorlar. görüştüm. 1. mülakat ok 2. mülakat sektör otomobil boyası ve abi ben Amerikancı ve daha önceden araba toplamış adamım. Başladım araba hobimi anlatmaya o sıra üni bölümüymüş bişeymiş önemli değil !! ok etkisi var ama burada en önemlisi ben onlara tutkumu anlatıyordum. Sonuç, beni işe aldılar. !! verilen para o sıra benim daha önceden aldıklarımın yanında azdı ama önemli değildi.

Aradan 5 yıl geçti kendi birimimin yöneticisiyim. Aynı zamanda Boyacıyım desek yeridir İşe gülerek geliyorum. Baktığım bölge tüm Türkiye, Azerbeycan, Gürcistan, Kıbrıs ve ihtiyaç oldumu Ortadoğu ülkeleri dubai, mısır vs....

Bütün iş ilanlarına kariyer den başvurdum bu arada.

Hikaye okunur okunmaz yada bir şey çıkartılır çıkartılmaz bilemem ama buradaki toplam süreç 8 yıl. Herşey ne yazıkki hemen olmuyor. Bazen sıkıntılı geçecek, bazen eğlenerek, bazen nefret ederek ama sonunda elbet bir yere geliyorsun bunu unutmamak lazım.

umarım sıkılmazsınız.

[Suleyman]

Şu an kafam allak bullak ama bir kaç gündür bu konuyu görüp yazsammı yazmasammı diyorum.

İş bulamamak değilde genelde bizim sıkıntımız birden kabarık maaş, yöneticilik yada zart zurt olmak. Afedersin ama kimse sen üniden mezun oldun diye gel arkadaş yaa bende yönetici arıyordum demiyor. Demez!! çünkü ne tecrüben var, ne de iş ortamında insanlarla nasıl anlaşacağını bildiğin bir bilgi dağarcığın.

Ben Kültür üni. endüstri mühendisliği mezunuyum. Mezun olduktan sonra da kalite ve üretim yönetimi dalında yüksek lisans yaptım.

Üniversitedeyken sırf araba hobim için para kazanmak adına gittim organizasyon şirketlerinde çalıştım. Düğünleri kurardık akşamları toplardık. Deli gibi çalışırdım ne o arabaya emme manifoldu alıcaz, egzantrik alıcaz diye 3 e 5 e bakmadım gocunmadım yaptığımdan. Millet eğlenirdi ben normalde bunu ev geçindirmek için yapan adamlarla yapardım. Gel zaman git zaman gittim Babamla Annemle sigorta acentemiz vardı sigorta sattım. Getir götür işleri yaptım. şimdi adını hatırlayamadığım bir sigorta şirketinde sigorta sattım. Tabi bu esnada stajlarımıda Adam gibi şirketlerde yaptım Hyundai de Coca-Cola da vs vs...

Yüksek lisans yaparken bu arada İngiltereye gittim ingilizcemi daha iyileştirmek için dil eğitimi aldım.

Hepsinin ardından yüksek lisans yaparken mülakatlardan geçip bu bahsettiğim dünyaca ünlü ve milletin büyük oyunu bozuyoruz diye boynuna ipler bağlayıp yerlere döktüğü dev içecek şirketinde tam zamanlı stajer olarak çalışmaya başladım. aldığım para para değildi 3 e 5 e bakmadım. sonuçta bir araba hobimiz vardı ve para gerekiyordu Ortam aşırı güzeldi iyikide çalışmışım, iyikide oradaki insanlar bana global uluslar arası bir şirkette nelere dikkat etmem gerektiğini göstermiş öğretmiş. Tam 16 ay çalıştım ve askere gittim. Tek hayalim tekrar geri dönüp artık bir çalışan olarak orada çalışmaktı. Orada çalıştığım dönem bana çok şey katmıştı ilişkilerim iyiydi. Geldim döndüm ne yazıkki olmadı. olmamasının nedeni 2 farklı grup vardı ve onları birleştirmişlerdi.

Tam dedim ulan ne yapıcam. Para lazımdı çünkü askerden önce Camaronun motorunu kırmışım manyak gibi toplamam gerekli. Hem toplarken en iyisi olması lazım

Hemen yine iş ilanlarına hayvanat gibi başvuruyorum. Aslında yine 3 5 önemli değildi, Camaro her türlü toplanırdı., olmadı garajda yatardı. Önemli olan tecrübeydi. Bu sefer yine baya baya herkes tarafından bilinen bir şirkette işe girdim. Ama ne giriş böyle bir MÜLAKAT YOK !!! adamı adama kırdırıyorlar. survivor gibi 1 kiş çıkıyor odadan. Bu şirkette uluslararası bir şirketti ve herkesin girmek istediği bir şirketti. Ürünlerini syiyim siz tahmin edin dondurması var, çamaşır deterjanı var, yemeklik yağ var, deodorantı var, yazları caddede dükkanı var... Girdim 6 ay çalıştım Şunu anladım nerede çalışacaksan çalış, en önemli olan senin yaptığın işten keyif alman. Bu benim mantığım katılır veya katılmazsınız.

Sonra devam ediyorum yine ilan başvuruları ora bura görüşme süreçler derken bir pompa şirketine girdim. yer gebzede, benim ev zincirlikuyu da verilen para benzin parasına yetmez. servis göztepeye kadar var dediler önemli değil arabam var dedim. Smartla gidicem birde o sıralar smartın bana ateş ettirdiği en problemli zamanları. abi işe girdiğim ilk gün daha öcneden staj yaptığım yerden teklif geldi (yukarda yazıyor.) 4. günü çıktım. beklediğim gibi olmadı dedim. Diğer işe başladım ulan nasıl mutluyum sektör otomobil güle oynaya geliyorum. işte ilk gün biri geldi seni neden aldılar dedi. senin eğitimin zatın zurtun fazla buraya ediler o ne ya dedim kendi kendime. bu sırada en son iş başvurumuda mevcut şirketime yapmıştım. aradan 2 ay geçti PATT!!! o da ne beni buradan arıyorlar gelin görüşelim diyorlar. görüştüm. 1. mülakat ok 2. mülakat sektör otomobil boyası ve abi ben Amerikancı ve daha önceden araba toplamış adamım. Başladım araba hobimi anlatmaya o sıra üni bölümüymüş bişeymiş önemli değil !! ok etkisi var ama burada en önemlisi ben onlara tutkumu anlatıyordum. Sonuç, beni işe aldılar. !! verilen para o sıra benim daha önceden aldıklarımın yanında azdı ama önemli değildi.

Aradan 5 yıl geçti kendi birimimin yöneticisiyim. Aynı zamanda Boyacıyım desek yeridir İşe gülerek geliyorum. Baktığım bölge tüm Türkiye, Azerbeycan, Gürcistan, Kıbrıs ve ihtiyaç oldumu Ortadoğu ülkeleri dubai, mısır vs....

Bütün iş ilanlarına kariyer den başvurdum bu arada.

Hikaye okunur okunmaz yada bir şey çıkartılır çıkartılmaz bilemem ama buradaki toplam süreç 8 yıl. Herşey ne yazıkki hemen olmuyor. Bazen sıkıntılı geçecek, bazen eğlenerek, bazen nefret ederek ama sonunda elbet bir yere geliyorsun bunu unutmamak lazım.

umarım sıkılmazsınız.

Sıkılmadan okudum, alakasız olacak belki ama tonlarca başvuru yapıp, mülakatlara gidiyorum; "Biz daha tecrübeli aday arıyorduk, aslında.."

Benim için de tecrübe kazanmak tabii çok önemli ama mezun olduğum ve ilgili olduğum sektörlerde işe alan yok ki, yerimde mi kazanacağım tecrübeyi. Normalde maaşı ikinci planda tutardım ama artık pat diye net şekilde söylüyorum, ne de olsa iki türlüde olumsuz oluyor

[SULTANOGLU]

Sıkılmadan okudum, alakasız olacak belki ama tonlarca başvuru yapıp, mülakatlara gidiyorum; "Biz daha tecrübeli aday arıyorduk, aslında.."

Benim için de tecrübe kazanmak tabii çok önemli ama mezun olduğum ve ilgili olduğum sektörlerde işe alan yok ki, yerimde mi kazanacağım tecrübeyi. Normalde maaşı ikinci planda tutardım ama artık pat diye net şekilde söylüyorum, ne de olsa iki türlüde olumsuz oluyor

Abi cok haklisin ama bu bence seni o gorusmeye cagiran kisinin dengesizligi ve ayibi. Boyle bir manyaklik olurmu

Bu kadar cok sk is degistirmis ora bura diyen biri olarak buraya yazdigim gibi oldu bitti benimde olmadi tabi. Hatirlayamadigim kadar cok gorusmeye gittim. Hatta bir sigara firmasina gittigimde oyle bir sacmalamistimki neden bize basvurdunuz burada sizi etkileyen ne sorusuna "lucky strike i turkiyeye getirdiniz zaman etkilen gibi sacma bir cevap bile vermistim"