Çocuk sahibi olan herkesin yaþadýðý gibi oðlum doðduktan sonra sosyal yaþantým ciddi oranda azaldý. Eskisi gibi kafelere gidemiyorum, hafta sonlarý arkadaþlarýmla birþeyler içmeye gidemiyorum.
Uyku saati geldiði için eve geç gidemiyorum veya arkadaþlarla buluþma olduðunda oðlum uyuyor diye vaktinde orada olamýyorum. Mekan seçerken sigara içilip içilmediðine bakýyorum.
Arkadaþlarla buluþtuðumuzda ya ben yada eþim birimizden biri mutlaka masada olamýyor çünkü oðlum 2 yaþýnda ve ordan oraya koþturuyor mecburen peþinden birimiz gitmek zorunda kalýyoruz.
Eskisi gibi tv izleyemiyorum, play station oynayamýyorum. Evimiz eskiden hiç daðýnýk olmazdý þimdi her odamýz ayrý daðýnýk.
Arabamý sanayiye götürüp orasýný burasýný mýncýklayamýyorum, En basiti silecek deðiþimini bile erteleyip zaman yetiþtiremediðim zamanlar oluyor. Bu yazdýklarýmý çocuk sahibi olan birçok kiþi yaþamýþtýr.
Bunaldýðým zamanlar olmuyor mu kesinlikle oluyor. Ama günün sonunda BABA dediðinde eþimde bende iyi ki gelmiþ diyoruz. Bu yazdýklarým eþim ve benim hislerimiz. Lüften yanlýþ anlaþýlmasýn.
Ben 35 yaþýndayým ve eþimle birlikte 19. yýlýmýz yani lise son sýnýftan beri birlikteyiz 9 yýldýr da evliyiz oðlumuz 2 yaþýnda. Uzun yýllar birbirimizi tanýyor olmamýza raðmen bizde evlenince hemen çocuk yapmadýk.
Oðlum için, eðitimi için, geleceði için duyduðum kaygýlar elbette var. Önceden düþünmediðim þeyler için bütçe ayýrmak kendi isteklerimden feragat etmek zorunda olduðum zamanlar çok oluyor.
Ama mutlumuyum evet mutluyum. Çocuksuz hayatýmý özlüyor muyum evet bazen. Ama þimdi oðlum yokken ne yapýyormuþum ben diyorum.
Play station yerine oðlumla top oynuyorum. Resim yapýyorum. Ona bir þeyler öðretmekten büyük keyif duyuyorum.
Okuduklarým üzerine genel olarak düþüncelerimi yazdým 2 yýllýk bir baba olarak. Kimseyi eleþtirmek veya yanlýþ düþünüyorsun maksadýyla yazmadým.
Yazdýklarým özellikle Yigit G abi sana cevap gibi oldu ama lütfen yanlýþ anlama
Ülkemizin ekonomik durumu vahim olduðu için bende kesinlikle ikinci çocuk düþünmüyorum. Yavuz abinin dediði gibi 2 çocuða %50 yetmek yerine birine %100 vermek daha mantýklý geliyor.
Ama ekonomik durumum iyi olsaydý. Kýsaca banka hesabýmda 6 sýfýrlý hanelerle sürekli iþ yapan biri olsaydým 2. çocuðu o zaman düþünürdüm.
Çünkü patron olsam istediðim zaman iþe gider istediðim zaman çýkabilir günümü istediðim gibi planlayabilir ve 2 çocuðuma da yeterli zamaný ve ekonomiyi yaratabilirdim.