Çok keyifli bir pist günü geçirdik.
Önce cana sonra mala bir zeval gelmemesi en büyük kazanım oldu.
Açıkçası ne kadar kontrol etsem de, 20 yaşında araba olunca, içimde hep acaba bir şeyi mi unuttuk hissiyatı vardı. Piste geldiğimde arabaları görünce de hafif bir tedirginlik olmadı değil.
Bu yüzden ilk kez çıktığım Park’ta önden çok arkaya bakarak günü 2:50 küsürle tamamladık. En hızlı turumuzda 11. virajda arkamdan gelene yol vermek için virajda açmamak adına frenlemek zorunda kaldım, o da saygılı bir sürücüydü, sıkıştırmak istemedi ve yol verdiğimi anlamadı, biraz bakıştık, öyle olunca düzlük 163 km ile bitti, yoksa biraz daha iyi bir süre alırdık sanıyorum.
Frenin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha anladım. Textar dahi olsa günün sonunda cadde balatası olmasından dolayı, 3. Turda bi yaktık. Sonrasında 1 hızlı 1 yavaş olarak devam ettimkeşke ustamı dinleyip hazır elindeki ebc balataları taksaymışım dedim. Fakat frenleme gücü muazzam.
Tek eleştiri olarak, brifingte yarış çizgisinden mi çıkarak yol verilmesi ya da sağa mı çekilinmesi gerektiği konusu biraz muamma olarak kaldı, duruma göre dendi. Soğutma turu atarken soldan huracan sağdan taycan yan yana gelince iyice frenleyip rahat geçsinler diye bilerek kerbe çıktım.
Kısaca günün hikayesi bu şekilde
Alıntı
|KaAn| Nickli Üyeden Alıntı
